Pravda

Ova bitka vodila se 18. avgusta 1805. godine, na brdu Ivankovac kod Ćuprije, kada su se srpski ustanici po prvi put sukobili sa turskom vojskom, koja je krenula u osvajanje Beograda, predvođena čuvenim Hafiz-pašom. Iako su bili brojčano daleko nadmoćniji i bolje opremljeni, turski vojnici su izgubili ovu bitku, pa je Hafiz-paša bio primoran da se povuče prema Paraćinu. Najzaslužniji za pobedu na Ivankovcu, na kojoj je front bio dug čak 15, a dubok četiri kilometra, bili su resavski vojvoda Stevan Sinđelić (1770-1809), njegov kum Petar Todorović Dobrnjac (1771-1831) iz Dobrnja i Petrov pobratim Milenko Stojković (1769-1831) iz Kličevca. Nakon ove bitke, kao priznanje za hrabrost i pobedu, Petar je proglašen za vojvodu i za bimbašu - zapovednika 1.000 ljudi. I pored sve slave i zasluženih počasti, on je zbog sukoba sa Karađorđem proteran iz zemlje 1809. godine. Naredne se vratio u Srbiju, na intervenciju Rusije. Međutim, 1811. godine ponovo je proteran, da bi 1831. umro u Rusiji od posledica zapaljenja pluća. Iz Srbije je otišao i Petrov mlađi brat, knez Stevan Todorović Dobrnjac, kako bi izbegao kaznu jer je, sa Markom Abdulom, učestvovao u neuspešnoj Abdulinoj buni protiv kneza Miloša Obrenovića. Otišao je u Rusiju kod brata Petra, gde je i preminuo 1835. godine. Besan zbog podizanja Abduline bune, knez Miloš je u Dobrnju zapalio svu imovinu braće Petra, Stevana i Nikole Dobrnjca. Na tome se nije zaustavio, već je zapalio i seosku crkvu i proterao sve meštane, u čije je kuće uselio Srbe iz Ćuprije, Paraćina i sa Kosmeta. Dve godine nakon Petra Dobrnjca, iz Srbije je proteran i Milenko Stojković, takođe zbog sukoba sa Karađorđem, jer se sa njim nije slagao oko političkih pitanja. On je po zanimanju bio terzija (krojač), a taj zanat izučio je u manastiru Nimnik. Kasnije je postao poznat po junaštvu u borbama protiv Turaka, ali i po haremu, u kojem su bile čak 42 žene. Harem je raspustio neposredno pre odlaska iz zemlje u progonstvo. U izgnanstvu je i umro, 1831. godine, u jednoj varošici na Krimu. Vojvoda Milenko je 1804. godine, u dogovoru srpskih i turskih vlasti, predvodio uspešnu borbu protiv dahija - uzurpatora vlasti: Kučuk Alije, Mule Jusufa, Fočić Mehmed-age i Aganlije. Borba protiv njih, u kojoj je učestvovalo 37 srpskih i turskih vojnika, trajala je osam sati, nakon čega su likvidirani, a njihove glave donete u Beograd. Petar Dobrnjac u Požarevcu je imao dve kuće, u dvorištu u Nemanjinoj ulici, koje samo ograda deli od kuće Mirjane Marković, udovice nekadašnjeg predsednika Srbije i Jugoslavije, Slobodana Miloševića. Jedna od tih kuća je srušena, a druga je obnovljena i danas se u njoj, poznatoj kao Kuća Dobrnjčevih, nalazi izložbena postavka sa originalnim pokućstvom.