Knjiga je protkana podacima o srednjevekovnom i novovekovnom stvaranju današnjih nacija u Zapadnoj Evropi i o gradnji njihovih jezika, pri čemu se lako uočava, da su srpski antički i srednjevekovni verski i državni simboli korišćeni (u Srednjem veku) na teritorijama današnje Italije, Francuske i Nemačke. U knjizi je reč, prvenstveno, o vremenu Karla Velikog – 8. i 9. vek Nove ere. To je vladar koji se predstavlja i Francuzom i Nemcem (mada su Francuzi pripadnici Romana, a Nemci pripadnici Germana), ali je najzanimljivije, da je na francuskoj fresci, Karlo Veliki uslikan 800. godine Nove ere kao dečak, a na nemačkoj fresci (iste godine) kao starac. Obe freske predstavljaju krunisanje Karla Velikog u Crkvi Svetog Petra u Rimu – 25. 10. 800. godine! Krunisanje obavlja papa Leo Treći, a pisac Nikolić navodi, da tada nije postojala titula pape.
Pisac se osvrće na dela srpskog istoričara, Slobodana Filipovića, koji je ustanovio, da su srpski (slovenski) preci u drevna vremena i u Srednjem veku koristili ljiljane kao verske i državne simbole. Oni su u Antici bili na odeći srpske Boginje Serbone, a predstavljali su simbole: nade, čistog duha i začeća. Ovi simboli su bili izuzetno poštovani i u državi Srbiji, u vreme dinastije Nemanjića. Na nemačkoj fresci je haljina Karla Velikog oslikana srpskim ljiljanima, a oni su vidljivi i na zastavama Karla Velikog. Na nemačkim zastavama je i srpski dvoglavi orao, koji je bio deo srednjevekovnih grbova srpskih vladara i plemića. Dvoglavi orao je i u današnjem srpskom grbu.
Pročitajte još:Ovi srpski simboli su istovetni i na francuskoj fresci – krunisanja Karla Velikog.
I na drugim slikama Karla Velikog, odeća mu je uvek ukrašena srpskim ljiljanima. Izvor: Pravda
