Pravda

"Genocid u Hrvatskoj je počinila Srbija ili je počinjen u ime Srbije", izjavila je šef hrvatskog pravnog tima Vesna Crnić-Grotić tvrdeći da sprsko pravosuđe nije osudilo nijednog visokog vojnog zvaničnika ili političara odgovornog za zločine nad Hrvatima, prenela je agencija Hina. Hrvatska je 1999. tužila Srbiju za kršenje Konvencije o spriječavanju i kažnjavanju genocida iz 1949. tako što je počinila genocid nad Hrvatima, a Srbija je 2010. odgovorila protivtužbom zbog genocida hrvatskih oružanih snaga nad Srbima u ratu od 1991. do 1995. Crnić-Grotić je ocenila da deo srpskih zvaničnika ne prihvata istinu o događajima pre 20 godina, pa je presuda potrebna da bi dve zemlje zatvorile to poglavlje i izgradile nove odnose. Ona je istakla da Hrvatska želi puno pomirenje sa Srbijom, ali da su odnosi dve zemlje opterećeni, kako je navela, odbijanjem Srbije da prihvati prošlost i reši preostala pitanja iz rata. Prioritet Hrvatskih vlasti prema njenim recicma, je rešavanje sudbine 865 nestalih Hrvata, pa od Beograda traže podatke o masovnim, individualnim i sekundarnim grobnicama u Hrvatskoj i Srbiji. Zagreb od Beograda traži povraćaj dokumenata koje je JNA 1991. odnela iz vukovarske bolnice, važnih za identifikaciju osoba koje su izvedene iz bolnice, ikao je priznala da je deo tih dokumenata vraćen kada je bivši sprski predsednik Boris Tadić 2010. posetio Vukovar. Hrvatska takođe od Srbije zahteva vraćanje kulturnog blaga otetog s okupiranih područja - ukupno 25,000 umetničkih predmeta iz 45 muzeja, 1.000 religijskih artefakata i privatnih arhiva i bibiloteka. Hrvatski pravni tim je, prema pisanju Hine, ustvrdio da se zločini nad Hrvatima u četiri ratne godine mogu podvesti pod genocid koji su počinile snage JNA i srpske paravojne formacije pod vođstvom, kontrolom i uz finansijsku pomoć Beograda. Usmena rasprava će se nastaviti 27. marta kada će srpski pravni tim izložiti svoju dodatnu argumentaciju u ovom sporu. Predstavnici srpskog pravnog tima na čelu sa Sašom Obradovićem predstavili su tokom prošle sedmice protivtužbu Srbije u kojoj su detaljno opisani masovni zločini i genocid nad Srbima koji su izršile zvanične hvatske oružane snage na čelu sa državnim rukovodstvom predvođenim predsednikom franjom Tuđmanom. Glavni dokaz genocidne namere i istrebljenja Srba iz Hrvatske su transkripti sa sastanka Tuđana sa vojnim vrhom hrvatske na Brionima 1995. godine na kom je planirana operacija Oluja. Osim opisanih zločina u periodu od 1991. do 1995. u Hrvatskoj, protivtužba Srbije predočila je istorijski kontekst događaja osvrćući se i na period od 1941-1945. godine, radi lakšeg razumevanja dogadaja koji su usledili od 1991-1995.godine. U dokumentu koji je podnet Međunarodnom sudu pravde su podaci o zločinima počinjenim u Gospiću, Sisku, Pakračkoj poljani, Karlovcu, Osijeku, Paulinom Dvoru, Medačkom džepu, na Maslenici i tokom operacija "Bljesak" i "Oluja". Pored utvrđivanja da li je počinjen genocid u Hrvatskoj od strane jedne ili druge države u sporu, jedno od pitanja koja će sud utvrđivati na zahtev Srbije, je pitanje vremenske nadležnosti za odlučivanje. Usmena rasprava, koja je počela 3. marta izlaganjem hrvatskog pravnog tima, biće zaključena 1. aprila. Ovo je završnica spora koji je počeo još 1999. godine podnošenjem hrvatske tužbe Međunarodnom sudu pravde protiv Srbije. Hrvatska, predvođena tadašnjim predsednikom franjom Tuđmanom, je 2. jula 1999. godine pokrenula postupak pred MSP protiv tadašnje SRJ zbog navodnog kršenja Konvencije o sprečavanju i kažnjavanju zločina genocida tokom oružanih sukoba na teritoriji te Republike od 1991. do 1995. godine. Srbija je odgovorila kontratužbom koja se zasniva na istom činjeničnom i pravnom osnovu na kome je podneta hrvatska tužba, odnosno na Konvenciji o sprečavanju i kažnjavanju zločina genocida. Raspravom predsedava predsednik MSP-a sudija iz Slovačke Petar Tomka. Usmenoj raspravi, prethodila je dugogodišnja pisana rasprava koja se odvijala putem podnošenja pisanih podnesaka sudu, kao što su: tužba, odgovor na tužbu, kontratužba, odgovor na nju, a sve uz obimnu dokumentaciju na više desetina hiljada stranica. Izvor: Tanjug