Pravda

Na osnovu istraživanja došli su do zaključka da je pokrov proizveden u Indiji i da je prešao veliki put: od Jerusalima preko Turske i Francuske, da bi konačno završio u Torinu (Italija). "Ovde izveštavamo o glavnim otkrićima do kojih smo došli na osnovu analize DNK dobijenog iz čestica prašine koje su izvučene se delova otiska tela i bočne ivice korišćene za radiougljenično datiranje", napisao je dr Đani Barkača, profesor genetike biljaka na Univerzitetu u Padovi. Kako navodi RealClearScience.com, naučnici su otkrili niz grupa biljaka koje rastu u Sredozemlju, među kojima su detelina, preslica, cikorija i ljulj, dok su za neke biljke ustanovili da potiču sa Bliskog istoka, iz Azije i obe Amerike. "Među vrstama biljaka iz Novog sveta, vredan pomena je bagrem, koji raste na Apalačkim planinama na istoku SAD", navode naučnici. "Osim toga, identifikovali smo vrste biljaka koje se gaje i uobičajene su u mnogim poljoprivrednim sistemima Starog sveta, uključujući i cikoriju, hmelj, krastavac i vinovu lozu." Nova saznanja, objavljena u časopisu "Scientific Reports", navode na zaključak da je pokrov možda proizveden u Indiji, a da je platno nakon toga putovalo po svetu i dolazilo u dodir s vernicima širom planete, pre nego što je dospelo u Italiju. Druga pretpostavka je da je pokrov izrađen u srednjovekovnoj Evropi i da su ljudi iz celog sveta dolazili da ga vide i tako ga kontaminirali svojim genetskim materijalom. Prethodnik pape Franje papa Benedikt XVI opisao je pokrov kao ikonu “ispisanu krvlju” čoveka razapetog na krstu. Benedikt je takođe tvrdio da postoji “potpuna saglasnost sa onim što jevanđelja govore o Isusu”. Uprkos tome, nastavlja se žučna rasprava o autentičnosti Torinskog pokrova, na kome se nalazi otisak čoveka koji kao da je bio razapet na krstu. Na njemu se vide zadnja i prednja strana tela čoveka s bradom i rukama prekrštenim na grudima. Tu je i nešto što liči na tragove krvi koja je istekla iz rana na zglobovima, stopalima i bočnoj strani tela. U najnovijem istraživanju naučnici ga upisuju kao čoveka koji je"doživeo fizičku traumu na način koji odgovara razapinjanju na krst posle prebijanja, bičevanja i krunisanja trnjem". Godine 1998. radiougljeničnim datiranjem utvrđeno je da je pokrov potiče s kraja 13. veka, što potkrepljuje tvrdnje onih koji kažu da je reč o srednjovekovnom falsifikatu. Međutim, on je i dalje obavijen velom misterije, delimično zbog činjenice da naučnici do sada nisu uspeli da utvrde kako je slika tačno nastala. Pokrov dug 4,3 metra bio je prikazan na izložbi u Torinu od aprila do juna ove godine, a pre toga je poslednji put prikazan u javnosti 2010. godine. Laneno platno, za koje neki veruju da je u njega bilo uvijeno telo mrtvog Isusa Hrista, više od 500 godina zaokuplja pažnju istoričara, crkvenih poglavara, skeptika i katolika. Međutim, ne postoje istorijski dokumenti o pokrovu koji potiču iz perioda pre 14. veka. Neki tvrde da je pokrov iz Lirea (Francuska) bio delo falsifikatora i ubice koji je priznao zločin. Od 15. veka sačuvani su dokumenti o istorijatu pokrova. Godine 1532. pokrov, koji je čuvan u kapeli u Šamberiju, prestonici regiona Savoja, oštećen je u požaru. Kap otopljenog srebra sa kovčega proizvela je simetrični otisak kroz slojeve presavijenog pokrova, a Siromašne sestre klarise pokušale su da poprave štetu pomoću zakrpa. Godine 1578. Emanuel Filiber, vojvoda od Savoje, naredio je da se pokrov iz Šamberija prenese u Torino, gde se i danas nalazi. Među onima koji su bili opčinjeni pokrovom bile su i mnoge ozloglašene ličnosti. Nacistički diktator Adolf Hitler je, navodno, nameravao da ga ukrade kako bi mogao da ga koristi prilikom obreda crne magije. U maju 2010, pet godina nakon što je postao papa, Benedikt XVI, odobrio je izlaganje pokrova, prvi put posle 2000. godine.