Uz povike „spasimo hrišćansku Evropu!”, nismo ništa uradili za hrišćane u Siriji. Piše: N. Babić
(Foto: anna-news.info)
Od svih ratišta u Siriji vredno je pomenuti i bitku za Hasaku, sirijski grad na severoistoku zemlje koga su zajedno od silovitog napada terorista Islamske države odbranili borci Sirijske arapske vojske, kurdskih Jedinica narodne zaštite (YPG), sirijskih Nacionalnih obrambenih snaga (NDF), ali i borci hrišćanskih Sutoro milicija, koji su se pokazali kao vešti i hrabri ratnici. U poslednjem pokušaju da se napravi bilo kakva oružana formacija koja bi se mogla zvati „Slobodna sirijske vojska” američki stratezi su računali na hrišćanske milicije iz Hasake. No, sirijski hrišćani ne zaboravljaju sa kolikom su požrtvovanošću borci Sirijske vojske i šiitskog pokreta Hezbollah borili da bi oslobodili gradove i sela u Vadi Al Nasari ili takozvanoj Dolini hrišćana u Siriji, te koliko je truda prošle godine uloženo u oslobađanju Maloule, Jabruda, Sednaje i drugih hrišćanskih naselja i svetilišta na Kalamounu. Bez obzira na sve, stratezi Pentagona su hrišćanske milicije iz Hasake doslovno strpali u koaliciju sa borcima „umerene opozicije i nazvali ih „Sirijskim demokratskim snagama”. Radi se, naravno, o novom brendu CIA u Siriji – „umereni pobunjenici” su sada „Sirijske demokratske snage”.
Nekad 250.000 hrišćana, danas 100.000
Al-Monitor je ovih dana hrišćanskim milicijama posvetio članak, nazivajući ih „snagama koje su oslobodile Hasaku”. Naravno, njihov doprinos bio je ogroman, ali su u tim operacijama učestvovali i drugi. Osim toga, Hasaka nije „oslobođena”, nego je odbranjena, jer nikada i nije pala u ruke Islamske države, a autor je verovatno mislio na borbe za odbranu hrišćanskih sela u području Kabura u regiji Hasaka, kao što potvrđuje njegov sagovornik. Doduše, autor je bio iskren i članak propratio fotografijom na kojoj se jasno vide borci hrišćanskih Sutoro milicija (na slikama ispod) pod službenim zastavama Sirijske Arapske Republike, istim kakve ističu sirijski hrišćani širom zemlje. Al Monitor je intervjuisao Ahikara Isu, jednog od službenika hrišćanske milicije koji je govorio o oružanoj formaciji kojoj pripada. On je govorio o ciljevima Sutoro milicije i najnovijim angažmanima, ali sebe pre svega smatra Sirijcem, a tek onda sirijskim hrišćaninom. Isa je ponosno rekao da pripada autohtonoj grupi koja je u Siriji već 2000 godina, mnogo pre ostalih manjinskih grupa u zemlji, te da je to ono što je njega i njegove saborce nateralo da uzmu oružje i odbrane svoj identitet i zemlju. Isa je rekao da je do izbijanja rata 2011. godine u tim područjima bilo 250.000 hrišćana različitih grupa. Međutim, danas ih je samo 100.000 jer su mnogi bili prisiljeni da napuste domove i sela jer bi ih brojni neprijatelji pobili. Uz puno žaljenja, Isa je potvrdio da je većina hrišćana emigrirala posebno na sever Europe, odnosno u Švedsku, koja je decenijama dom velikoj sirijskoj hrišćanskoj zajednici. Oni koji su se preselili na sigurnija područja unutar Sirije čine manji deo od ukupno izbeglog stanovništva. „Raseljavanje hrišćana bi moglo da utiče na budućnost ove autentične sirijske zajednice, kao i ometanje da se vrate u svoja područja porekla, čak i po završetku rata u Siriji”, kaže Isa. On je rekao da su hrišćani počeli postepeno uzimati oružje u regiji Al DŽazira nakon pada područja u regijama Deir Ez-Zor i Raka u junu 2014. godine u ruke terorista, a posebno što sirijska država više nije bila aktivno prisutna u tim udaljenim područjima, oko 1.000 kilometara od Damaska.
Čudesna odbrana lakim oružjem
Istovremeno sa mobilizacijom hrišćana nastao je kalifat koji se proširio u pokrajinama Raka i Deir Ez-Zor krajem juna 2014. i potom zapretio drugim sirijskim delovima u Hasaki i Kamišliju. ID je tada pokrenuo ofanzivu i zauzeo Mosul i nizije Nineveh u Iraku, gde je između juna i avgusta 2014. godine raselio i potpuno iskorenio sve hrišćane. Sve to je podstaklo mobilizaciju sirijske hrišćanske zajednice. Prema Isi, za godinu dana su oružane hrišćanske snage, poznate kao Sutoro milicije dostigle nekoliko stotina članova u tim područjima. Ali šta može učiniti nekoliko stotina boraca u ravnoteži vojnih snaga u žestokom i brutalnom ratu? Sa velikim poverenjem Isa je odgovorio da su njegovi borci sprečili ekstremističke grupe da potpuno okupiraju područje Kabur u pokrajini Hasaka. On je rekao da se ovo područje sastoji od oko 30 hrišćanskih sela i gradova koji su dom za sirijske i asirske hrišćane, a ono se proteže na površini od oko 1.200 kvadratnih kilometara. Krajem februara 2015. godine velika grupa terorista Islamske države napala je taj deo, ubila nekoliko civila i otela stotine drugih za čiju se sudbinu još ne zna. Međutim, prema Isi, Sutoro milicije su se teroristima suprotstavile na nekoliko mesta i učestvovale u žestokim sukobima koji su doveli do povlačenja ID i oslobađanja većine sela u Kaburu. Osim toga, Isa tvrdi da su njegove snage oslobodile Hasaku u borbama sredinom juna ove godine. Posle završetka bitke oficiri sirijske vojske posetili su Sutoro milicije i upoznali malu grupu boraca koja je porazila horde napadača. Isa je rekao da ih je sirijski policajac pitao za oružje koje su koristili u borbama, i da je bio iznenađen kad je saznao da su svi koristili samo nekoliko pušaka i automata. Na pitanje kako sirijska hrišćanska zajednica i njegova milicija žive danas u svetlu nedavnih zbivanja, Isa je napomenuo da su sada na delu dva dodatna faktora. Jedan je odnos sa Kurdima, a drugi ruska intervencija, čiji uticaj još nije potpuno jasan.
