Pravda

- Ne treba se čuditi falsifikovanju pravoslavnih i srpskih naziva, jer je u toku proces pohrvaćenja Srba u Dubrovniku. Taj proces podrazumeva falsifikovanje srpske istorije grada, nepriznavanje ćirilice, ućutkivanje Srpske pravoslavne crkve i pretnje srpskim žiteljima ovog grada - rekao je Dragan Drakulić, vernik Crkve Svetog blagoveštenja, kog smo sreli u porti hrama. Na pitanje koliko danas ima Srba, nije znao da precizno odgovori: - Zvanično nas po popisu ima ima svega 1.164, a nezvanično oko 3.000. LJudi žive u strahu od ustaša i boje se da se izjašnjavaju kao Srbi. Zato nas je i kao vernika u ovom hramu sve manje, a na Srpskom groblju sve više - objašnjava Drakulić. Srbi u Dubrovniku i njegovom hercegovačkom zaleđu u srednjem veku činili su većinu. U gradu i Republici Raguzi se govorilo srpski, "kako od pučana, tako od vlastele, kako kod kuće tako i u općini", zapisali su tadašnji istoričari. Nova hrvatska država je tu činjenicu pretvorila u tvrdnju da se u Dubrovačkoj republici govorilo i pisalo - latinski. Od 15. veka Srbi u Dubrovniku su pokatoličavani, ali time nije ugušen njihov nacionalni identitet. I u drugoj polovini 19. veka Dubrovnik je bio kulturni i privredni centar primorskih Srba. Po popisu austrijskih vlasti iz 1890. godine, od 9.713 stanovnika Dubrovnika 5.283 građana navelo je da govori srpskim jezikom, dok nije bilo nijednog građanina koji govori hrvatskim. - Hrvatska je tu činjenicu falsifikovala tako što je krajem 19. veka Matica hrvatska srpske pesme objavljivala kao "hrvatske narodne pjesme", što je izazivalo otpor Srba katolika. Time je započeo proces pohrvaćenja katoličkih i pravoslavnih Srba u Dubrovniku, koji traje i danas - objašnjava Dragan Drakulić. Srpska pravoslavna Crkva Sv. blagoveštenja, kao glavna srpska institucija i mesto okupljanja dubrovačkih Srba, izgrađena je 1877. Nalazi se u istorijskom jezgru starog grada. Pored nje je Muzej ikona SPC, sa 78 pravoslavnih dela iz 15. veka i 18 portreta znamenitih Srba, kao i Srpska biblioteka sa 12.000 svezaka, koji su, nažalost, zatvoreni. - Do Drugog svetskog rata pravoslavni Srbi sa Srbima katolicima u Dubrovniku su predstavljali veliku društvenu celinu, tako da su se na opštinskoj zgradi na Stradunu uvek vijorile i dubrovačka i srpska zastava. Danas više nije tako. Srbi u Dubrovniku se progone, protiv njih se iznalaze razne neistine i podvale, a naše svetinje se skrnave - ističe sagovornik. Hrvatska država jeste poslednjih godina renovirala Srpsku pravoslavnu crkvu u Ulici od puča broj 8, ali je nastavila da izbegava da naznači kako su hram i Muzej ikona vlasništvo SPC. Vlast je ugasila i dve pravoslavne kapele koje su postojale u dubrovačkom zatvoru i bolnici. Pretnje i napadi ne prestaju. Na hramu SPC je 2013. godine ispisana pretnja "Srbe na vrbe", na jednom transparentu "Ćirilica marš iz Vukovara", a na automobilima sa beogradskom registracijom ove godine - "Niste dobrodošli" i "Oluja 1995 mrš". Počinioci nisu uhvaćeni. Kada su u januaru 2013. godine u prepunom Hramu Svetog blagoveštenja episkop hercegovačko-primorski Grigorije i dubrovački biskup Mato Uzinić služili moleban za jedinstvo svih hrišćana, u svojim besedama istakli su važnost ekumenističkog dijaloga pravoslavaca i katolika. Javno nisu ništa rekli o napadima na Srbe i SPC u Dubrovniku. Zvanično, kao turisti, u Dubrovniku je letos registrovano 230 Srba iz Srbije. Mnogo više naših ljudi dolaze iz Boke kotorske na jedan dan kao neregistrovani turisti. Veliki broj Srba iz Švedske, Nemačke, Austrije letuje u Dubrovniku, ali se oni vode kao Šveđani, Nemci i Austrijanci.