Pravda

Radinović za današnje „Večernje novosti“ ocenjuje da Individualni akcioni plan partnerstva koji su u Briselu, u ime Srbije, potpisali ministar spoljnih poslova Srbije Ivica Dačić i ministar odbrane Bratislav Gašić ima niz obaveza koje tek treba analizirati, čak i sa stanovniša njihove /ne/ustavnosti. „Država se gotovo potpuno predaje u čelični zagrljaj NATO-u. Zaključuju se ugovori, dogovori, planovi i aranžmani, kojim se potpuno obesmišljava takozvani status vojne neutralnosti utvrđen aktom Narodne skupštine Srbije“, upozorava Radinović. Kao ilustraciju za to on navodi da starešine i vojnici NATO-a na teritoriji Srbije dobijaju prava daleko veća nego što ih imaju starešine ili vojnici srpske Vojske. „Kada i čime je NATO zaslužio te privilegije?“, pita Radinović i konstatuje da se u martu ove godine nekoliko dana pre 16 godina od NATO agresije i pomena žrtvama, uoči sećanja na progon Srba i drugih nealbanaca sa Kosmeta, na milionska razaranja potpisuje novi dokument najavljen kao najviši stepen saradnje sa NATO savezom. „Saradnja sa NATO se podiže na najviši nivo kada se zaoštravaju globalni odnosi u Evropi. To se dešava u vreme zaoštravanja odnosa između Zapada i Istoka, SAD i Rusije, odnosno NATO-a i Rusije. U vreme početka novog hladnog rata“, zaključio je Radinović.

Pročitajte još:Karađorđević: Baš zato što smo ginuli od NATO-a moramo da se okrenemo zapaduAmerička vojska stigla u Poljsku – jedva prošli kroz Češku!

Nato je 24. marta 1999. godine počeo bombardovanje tadašnje SR Jugoslavije, tokom kojeg je za 78 dana ubijeno 2.500 ljudi, 1.500 civila, a među njima 88 dece. Tokom Nato agresije ranjeno je 12.500 stanovnika SR Jugoslavije, od kojih 6.000 civila, među kojima 2.700 dece i 5.173 vojnika i policajca. Teško je razorena infrastruktura, privreda, škole, zdravstveni centri, spomenici kulture, medijske kuće… Izvor: SRNA