U evropskim hronikama i srpskim dokumentarnim knjigama od 1903. štampanim van Srbije, stoje dokazi o srodstvu Obrenovića sa starinskim srpskim i porodicama Evrope. Kralj Milan i kraljica Natalija bili su u obostranom krvnom srodstvu sa granama Balšića u Rumuniji, Zeti, Srbiji, Napulju i Provansi u Francuskoj, a oni su bili u rodbinskim vezama mnogim dinastijama. I to je, uz vladarsko žezlo, bilo predodređenje za veze Obrenovića sa tajnim društvima i pripadnost njima.
Interes je dvosmeran: ezoterijska društva su bila potrebna Obrenovićima, kao i oni tim društvima. Na veze sa starim rodovima, ali i ezoterijom, upućuje heraldička simbolika Obrenovića. Grb tog doma je dvoglavi orao sa rujnocrvenim štitom na grudima, u koji su ugravirana četiri ocila i godine 1389. i 1815. (godina Kosovskog boja i Drugog srpskog ustanka). U sredini je mač uzdignut, ali u ime mira. Oko štita je obavijen uroborus, okultni lik zmije koja kao da sama sebi grize rep. On simbolizuje nestajanje starog (poretka) i nastanak novog, odnosno "i posle mene novi početak". Uroborus, deo i stare slovenoserbske simbolike, svaroški krug, označava kraj jednog vremenskog ciklusa i začetak novog. Ispod svake orlove kandže na grbu Obrenovića stoji po jedan krin, cvet simbol i Anžujaca. Do Obrenovića krin dospeva preko srodnika Balšića. I na sačuvanim aktima Obrenovića stoji uroborus. Pismo kneza Miloša od 30. maja 1843. iz Beča sinu, knezu Mihailu, zapečaćeno je crnim voskom u koji je utisnut pečatni grb sa tim likom, a čuva se u Arhivu Srbije, signatura AS PO 94/31. Barjak pod kojim Miloš iz Takova vodi Drugi srpski ustanak gotovo je identičan barjaku Pavla Orlovića, koji je u osnovi bio templarski. Inače, rodovi Martinović i Orlović su dokazani preci Obrenovića. Ustaljeno je pravilo da državni udar u bilo kojoj zemlji, što je taj ustanak i bio, mada etapni a ne blankistički ili izveden na drugi brz način, nikad ne uspeva bez pomoći iz inostranstva, i od tajnih društava, koja su krojila sudbinu i kartu Evrope. U učestalosti njihovog simbolizma kod Obrenovića neki autori vide pripadnost i kneza Miloša bratstvu masona, za šta nema jakih dokaza, dok se za kneza Mihaila to pouzdano zna. On je od cele dinastije imao najrazgranatije veze sa (pan)evropskim tajnim društvima. Ko mu je u mladosti razvio sklonosti ka ezoteriji, s nekim društvima ga upoznao? Verovatno njegov lični učitelj stranih jezika Konstantin Ranos, čovek francuskog porekla. Mihailo ide u države od kojih zavisi sudbina Evrope i Srbije, stiče uticajne saveznike "iz senke". Tajna društva i on prave program državnog ujedinjenja svih Srba na Balkanu, prekinut njegovim ubistvom 1868. Plan se, nimalo slučajno, uveliko podudarao sa projektom masonerije, naročito francuske, za razbijanje Austrougarske...! Jačinu Mihailove pozicije kod "vladara iz senke", koji su mu osiguravali stabilnost vladavine, dokazuje i činjenica: u žiži borbe za ujedinjenje Italije, koju su predvodili masoni Đuzepe Garibaldi i Đuzepe Macini (on je još tad bio pobornik stvaranja Ujedinjenih država Evrope!) njihova posrednička misija na ključnim dvorovima bila je poverena upravo knezu Mihailu! On tada, u 26. godini života, kod dvorova, vlada i slobodnozidarskih loža u Beču, Berlinu, Parizu i Londonu posreduje skupa sa mađarskim revolucionarom Lajošem Košutom, takođe masonom. Knez Mihailo je u masoneriju iniciran u Nemačkoj. Mnogi znameniti Srbi tog doba bili su masoni: Sima Milutinović Sarajlija, Petar Petrović NJegoš (iniciran u Italiji), Dositej Obradović (u Lajpcigu)... U prvoj loži u Beogradu "Ali Koč", nacionalno mešovitog sastava, osnovanoj početkom 19. veka, "braća" Srbi su: Petar Ičko, jedan od inspiratora Prvog srpskog ustanka i njegov diplomata, vojvoda Janko Katić, jedan od organizatora ustanka, Dositej (iako član i lože u inostranstvu), Toma Vučić Perišić... NJeni članovi su bili i knez Mihailo, Sima Milutinović (mada i član lože van Srbije), mitropolit Stefan Stratimirović (po njemu se zove loža u Novom Sadu), vladika Josif Šakabenta... Veliki majstor lože "Ali Koč" bio je i Mustafa-paša, koga su Srbi zvali "srpska majka", a koga su ubile dahije. Za Srbiju i preteču organizacije "Heterija" radio je grčki revolucionar i mason Riga od Fere. Austrija ga izručuje Turcima, koji su ga udavili u Kuli Nebojša, na Kalemegdanu.
Pročitajte još:NJUJORČANIN MEĐ’ ČETNICIMA: On je branio Sarajevo sa vojvodom Aleksićem! (VIDEO)Roberts: Amerika nema energije da se održi kao super-sila
Kumovali braku Ima teza da su masoni 1853. "kumovali" braku kneza Mihaila i kneginje Julije Hunjadi. Po očinskoj liniji ona je iz porodice ugarskih vladara, rodbine Anžujaca, Aragonaca i Rotšilda, po majci od grofova Ziči. Mihailo je dotad bio žarko zaljubljen u Nemicu plemićkog porekla, pa u Katarinu Konstantinović, unuku svog strica Jevrema. Razvod braka Mihaila i Julije desio se 1865. navodno zbog njene preljube sa knezom Karlom Arenbergom. NJen ujak grof Ziči pokušava da ih miri davno pre razvoda, o čemu u spisima svedoči Milivoje Lešjanin, načelnik Ministarstva inostranih dela. I Arenberg i Ziči su na spisku ugarskih masona, koji su održavali jake veze sa srpskim masonima i Obrenovićima. Brak Mihaila i Julije nije razvrgnut (samo) zbog preljube sa Arenbergom, za koga se, uostalom, udala tek osam godina posle Mihailove pogibije u atentatu, nego zbog interesa "vladara iz senke" da do zbližavanja Srbije i Ugarske ipak - ne dođe. Izvor: Večernje Novosti
Orban i Fico veći Srbi od mnogih Srba i veći saveznici Rusiji od mnogih Srba 
