"Posle dve hiljade godina koliko Hristova Crkva nosi to ime našao se neko u Vladi Crne Gore da kaže da se ona više tako ne zove, nego onako kako ona nameće - verska zajednica! Nacrt Zakona o slobodi veroispovesti koji je pre javne rasprave prošao kroz Vladu, Crkvu lišava njenog vekovnog imena. Jednako to važi za pravoslavnu i katoličku, svejedno", kaže mitropolit crnogorsko-primorski Amfilohije, koji podseća da je vera u Crnoj Gori bila faktor kroz celu njenu istoriju, kao i danas.
- Država umesto da štiti ono što je vekovima postojalo sada negira. Duboko se umešala u unutrašnje ustrojstvo crkava, čak više nego što su to svojevremeno činile boljševička revolucija i ona naša, posle Drugog svetskog rata. Kako da se pojavim pred Svetim Petrom Cetinjskim i da mu kažem da on više nije crkva, nego verska zajednica!? Ni na nebu on to neće shvatiti. Taj zakon su pisali nestručni ljudi, što je kristalno jasno. Jer, svako ko se iole razume u pravo i zakon videće da zakonopisci pojma nemaju o ustrojstvu crkava. Oni primenjuju neke svoje aršine i traže od onih koji treba da se registruju da im podnesu njihove osnovne tekstove.
Šta to znači? - Sada bi, recimo, Jevrejska zajednica trebalo da im podnese Talmud na jevrejskom jeziku, odnosno Bibliju Starog zaveta, a mi hrišćani na "uvid" da im donesemo Bibliju na grčkom, latinskom i jevrejskom! Očigledno je da zakonopisci, iako neverujući, ideološki pripadaju jednoj verskoj zajednici, takozvanoj Crnogorskoj pravoslavnoj crkvi. Kao takvi onda ne čudi što su nešto ovako uspeli da formulišu.
Zakonodavcu je najbitnije da sve verske zajednice stavi pod krov države. Da li je to izvodljivo? - NJima je bitna država i to ova današnja Crna Gora i njene sadašnje granice u koju uključuju ustanove koje su po svojoj prirodi vaseljenske. Pravoslavna crkva je vaseljenska bez obzira na to što ona može da ima naziv koji je uslovljen većinom njenih vernika, kao što je Srpska pravoslavna crkva. I sada nju, vaseljensku, treba smestiti u kalupe i fildžan avnojevske Crne Gore. Kad bi to bila čak i Crna Gora kralja Nikole Petrovića ona bi potpuno drugačije izgledala.
U nacrtu se navodi da svi verski objekti i zemljište koji su izgrađeni do 1. decembra 1918. postaju državna svojina... - Sve i da to prihvatimo kako je to moguće sprovesti u delo? Jer, Crna Gora u to vreme nije imala avnojevske granice. Šta ćemo sa Zetskom banovinom koja se pružala sve do Prizrena, Đakovice i Peći? Ili primorjem kojim su vladale Austrougarska i Mletačka republika u čije vreme su takođe podizane crkve. I sada zakonopisci pokušavaju da prisvoje i nešto što je pripadalo drugim državama, svojatajući i smatrajući da sve to treba da pripadne Crnoj Gori.
Kako će se Mitropolija odbraniti od spornog zakona? - Organizovaćemo okrugle stolove i na njima pozivati svu domaću pamet, ali i onu iz inostranstva. Sa nama su predstavnici Rimokatoličke crkve i Islamske zajednice sa kojima ćemo takođe napraviti pritisak prema Vladi kako bi se odbacio ovaj nakaradni zakon.