U okviru Pentagona postoji poseban odbor koji čiji je jedini zadatak da pregleda pornografski materijal koji američki vojnici smeju da poseduju. Odbor je prvi put zasedao 29. jula 1998. godine. Poseban odbor čine predstavnici vojske i civilni zvaničnici Ministarstva odbrane, a njihov posao je da odrede da li je materijal previše "seksualno eksplicitan", kao i da li je u suprotnosti sa zakonima koji se odnose na pornografiju. Cilj je da se spreči da se takav materijal prodaje ili iznajmljuje u vojnim bazama.
Prvi magazini za koje je poznato da su zabranjeni bili su "Nasty Housewives" ("Bezobrazne domaćice") i "Cheri" 2008. godine. Dve godine ranije zabranjeno je nekoliko magazina, ali i porno filmova poput "Beach Babes 2," "Bikini Traffic School" i "Obsessed with Lust." Iste godine, odbor je pregeledao 18. magazina i šest filmova, ali nisu svi zabranjeni. Vojnici mogu da čitaju ili se pretplate na magazine kao što je "Plejboj", "Maksim" ili "FHM". Tokom 2007. i 2008. godina na zasedanjima odbora pregledano je 23, odnosno 24 magazina pornografske sadržine. Uredba kojoj je osnovan odbor i koja reguliše upotrebu pornografije u vojsci je, široj javnosti malo poznat, Akt o vojnoj časti i pristojnosti iz 1996. godine koji je 1998. godine podržao i Vrhovni sud. Ovaj akt i dalje na snazi. Prema njemu, zabranjeni su samo oni sadržaju za koje odbor oceni da su previše "seksualno eksplicitni" i mediji koji prikazuju golotinju na lascivan način. Ipak, šta to znači konkretno nije poznato, zbog čega je ovaj propis podložan različitim tumačenjima. Upravo opšta i neodređna definicija lascivnosti kao i način na koji se o njoj odlučuje pokrenula je polemiku na tu temu, a je bilo poziva da se sva pornografija u vojsci zabrani, bila lascivna ili ne. Do toga nije došlo, a obor, koji prema pisanju "Buissines insidera" Ministarstvo odbrane SAD košta 5.500 dolara, i dalje odlučuje u kom tipu pornografije američki vojnici mogu da uživaju. Ipak, o internet pornografiji, koja je i najdostupnija, za sada nema regulativa. Izvor: Blic
