1. Likvidacija terorističkih komandanata
U praskozorje nove 2016. godine, tačnije 25. decembra, ubijen je komandant svih snaga u okviru terorističke grupe DŽaiš al Islam (prev. Armija Islama-ukupne jačine oko 15,000 boraca), Zahran Aluš. Ova grupa deluje na prostoru Damaska, i objedinjuje više islamističkih brigada. Postoje podaci da je ovo rezultat združene operacije izviđačkih sastava SAA kojima su asistirali ruski specijalni elementi, u lovu na emira iz Dume (reon aerodroma Mardž al Sultan). Egzekuciju je izveo taktički bombarder Su-34, koji je na metu izbacio nekoliko laserski navođenih bombi ogromne razorne snage, koja je celo zdanje pretvorila u prah i pepeo. Od posledica eksplozije poginulo je još najmanje 15 islamista od čega 7 komandanata, koji su zajedno sa glavnom metom činili komandu ove grupe. Tokom borbi oko Dir ez Zura, u kojima je ruska avijacija igrala aktivnu ulogu, likvidiran je jedan od lidera tzv. Islamskog kalifata. Abu Hamza Al-Ansari, kao i veliki broj njegovih saboraca, a nešto kasnije i Marokanac, Abu El-Hedef Magrabi. Zatim, jedna specijalna grupa komandosa uspela je da u mestu Tuman locira teroristički štab u kojem su se nalazili visoki oficiri Isil-a, i da na njega navede bombardersku avijaciju. U preciznom avio-napadu, označeni objekat je kompletno uništen, a na licu mesta je likvidiran glavni emisar Islamske države za provinciju Alepo- Omar El Absi (poznatiji kao El-Asir) i njegov zamenik El-Halabi, itd….Ovaj spisak bi mogao da zauzme veliku količinu tekstualnog prostora (uglavnom se sastoji iz sličnih imena i nadimaka) tako da bi dalje nabrajanje prosečnom čitaocu verovatno bilo dosadno. Prema različitim procenama ubijeno je nekoliko desetina ako ne i stotina terorista koji su delovali u zapovednom lancu ovih terorističkih grupa. Ruske vazdušne snage su uspele da ubiju između 1,500-2,000 terorista koji su u Siriji došli samo iz država bivšeg SSSR-a, dok su ukupni teroristički gubici neuporedivo veći.
2. Konkretni uspesi na terenu
Uz značajnu podršku ruskih VKS, koja se slobodno može okarakterisati kao odlučujući faktor, sirijska armija i lokalne milicije uspele su da uspešno okončaju nekoliko kritično važnih borbenih operacija, koje su ponovo povratile poljuljani moral i veru u konačnu pobedu. To se posebno odnosi na deblokadu „300 spartanaca“ na aerodromu Kaveires, koji su godinama odolevali hiljadama krvoločnih varvara, čijim kolonama se ni na horizontu nije nazirao kraj. Nekoliko nedelja posle otpočinjanja ruske vojne operacije, specijalna brigada „Tigar“ i libanski Hezbolah, su uz masivnu vazdušnu podršku uspeli da probiju koridor do avio-baze i praktično oslobode ove sirijske div-junake.Takođe, zabeleženi su ozbiljni uspesi i u regionu Latakija, gde je 103. brigada RG uspela da očisti na desetine zahtevnih topografskih objekata, i na njima turkmenskih sela koja su mahom bila utvrđena, i to u veoma nepovoljnim uslovima (permanentna podrška islamistima kroz poroznu sirijsko-tursku granicu) zaključno sa jakim uporišnim tačkama Rabija, Kinsiba i Salma, gde vladine trupe nisu kročile od 2011. godine. Na ovom području se posebno istakao teški raketni bacač Tos-1a „Soncepek“ koji je u nekoliko navrata čitava brda pretvarao u plamene buktinje. I dok su sirijske trupe dovršavale borbe za ovladavanje poslednjim selima u regionu Latakija, usledila je nova munjevita operacija u provinciji Alepo, gde je znatno osnažena sirijska brigada „Tigar“ (opremljena sa otprilike jednim tenkovskom vodom dobijenih T-90, bpl i ostalim modernim sredstvima izviđanja i komunikacije), zajedno sa komando grupama Hezbolaha i šiitskim milicijama + KSIR, izvela akciju u kojoj je oslobođena Termo-elektrana i industrijska zona istočno od Alepa, te deblokirana enklava sa gradovima Nubla i Zahra. Ruska taktička (Su-34) i strateška avijacija (Tu-160, Tu-22M3) je bila aktivna u okolini Rake i posebno Dir ez Zura, a u postepenom podilaženju Palmiri aktivno su dejstvovali jurišni helikopteri Mi-24P. Ovde treba dodati i posebno fokusiranu operaciju sa glavnim ciljem totalne destrukcije džinovske kriminalne mreže za eksploataciju i transport pokradene sirijske nafte, a čija struktura i delovanje je očigledno osmišljena u susednoj Turskoj, u glavi izuzetno pohlepnog, sujetnog i trenutno najnepredviljivijeg lidera na svetu, Taipa Erdogana.
3. Aktivna podrška kurdskim oružanim grupama YPG/PKK na severu i krajnjem istoku Sirije
Pored vazdušne podrške sirijskoj vojsci, komanda VKS je odlučila da u odsustvu efektivnog bombardovanja tzv. „Zapadne koalicije“, potpomogne i kurdske borbene odrede koji deluju u okviru YPG/PKK, a koje zajedno sa iračkim snagama bezbednosti u poslednje vreme, prave ozbiljne teritorijalne uspehe u cilju fizičkog razdvajanja tzv. Islamske države na 2 dela (sirijski i irački). U tom pogledu posebnu ulogu u izvođenju ove operacije i njene uspešne koordinacije, ima informacioni komandni centar pod patronatom VRF, koji je stacioniran u Bagdadu. Ruska vazdušna podrška je na ovom prostoru posebno bila dragocena u oslobođenju sirijskog grada Šadadi, koji se nalazi na komunikaciji koja povezuje Raku i Mosul, a koja islamistima predstavlja vitalnu arteriju za transport ljudstva i tehnike na ovom pravcu.Takođe, zabeleženi su i efikasni udari tokom oslobađanja avio-baze Ming što je kasnije otvorilo put Kurdima da zauzmu Tel Rifat i izbiju na kapije grada Azaz, koji se nalazi na samoj sirijsko-turskoj granici.
4. Trošenje stare municije i ispitivanje novih tipova visoko-preciznih bombi i raketa
Nije tajna, da je najveći broj kopnenih ciljeva u Siriji gađan bombama na isteku svojih resursa. Ogromna količina slobodno padajućih i tzv. protiv-betonskih probojnih bombi je proizveden još u vreme SSSR-a. Sirija je bila odlična prilika da se njihova količina u velikoj meri proredi. Da nije bilo Sirije, veliki broj ovih bombi bi morao da budu uništen na teritoriji RF, a to podrazumeva specijalni transport (utovar, pretovar, istovar), zatim angažovanje posebnih ekipa za njihovo uništavanje itd… što u krajnjoj liniji nije nimalo jeftin postupak. Svi ste već upoznati sa borbenom upotrebom ruskih krstarećih raketa tipa „Kalibr“ zatim H-555 i H-101, kao i najnovijim modelima pametnih bombi iz familije KAB (500, 1500) izuzetne snage i preciznosti.Postoje podaci i o veoma uspešnoj primeni kasetne kumulativne municije, posebno oko Hame i Idliba, prilikom uništenja oklopne tehnike koja je zaplenjena od SAA tokom borbi na ovom području.
5. Obuka i naoružavanje pro-vladinih snaga u Siriji
Pored aktivne vazdušne podrške, paraleleno je tekao proces isporuke savremenih tipova naoružanja i vojne tehnike regularnim sirijskim snagama i dobrovoljačkim milicijama koji deluju u koordinaciji sa njima. Tako je npr. sirijskim snagama (pre svega brigadi „Tigar“ i udarnim sastavima 4. mehanizovane divizije) isporučena određena količina savremenih tenkova T-90 (10-20 jedinica) što je unapredilo efikasnost borbenih operacija na terenu i drastično smanjilo gubitke u oklopnim sredstvima prilikom njihovog izvođenja. Pored toga u elitnim jedinicama sirijske vojske (npr. 103. brigada RG i brigada „Tigar“) se nalazi i određen broj ruskih specijalista, koji su u velikoj meri reorganizovali ove sastave udarivši čvrste temelje za formiranje modernih bataljonsko-taktičkih grupa, velike pokretljivosti i vatrene moći, opremljenih savremenim sredstvima izviđanja i komunikacije (veza sa satelitima u realnom vremenu, aktivna upotreba bespilotnih izviđačkih letelica na pravcima nastupanja i njihova permanentna veza sa udarnom avijacijom, dežurnim baterijama cevne i reaktivne artiljerije i sl.).Očekuje se da se u narednim etapama ruskog angažovanja u Siriji, pre svega ove 2 formacije podignu na što veći tehničko-taktički nivo, koji će biti u rangu sa kopnenim jedinicama regularne ruske vojske, a slični procesi su započeli i u ostalim vidovima i rodovima sirijske vojske. Izvor: Informer
