Pravda

Kaname Okano u Kjotu je magistrirao na Grupi za južnoslovenske jezike i lingvistiku, sada radi doktorat iz srpskog jezika i književnost na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu. Iz razgovora sa njim olako bi se moglo zaključiti da oduvek živi ovde. Ovi mladi ljudi bili su deo grupe od ukupno 56 studenata iz celog sveta, koji su ove godine od 1. do 21. septembra bili učesnici seminara za srpski jezik, književnost i kulturu, na Filološkom fakultetu Univerziteta u Beogradu, u organizaciji Međunarodnog slavističkog centra. Za studente iz Austrije, Belorusije, Bugarske, Rumunije, Rusije, Slovačke, Slovenije, Ukrajine, Francuske, Češke, Poljske, Makedonije, Velike Britanije, Japana, Mađarske i Nemačke, u okviru tradicionalnog septembarskog skupa slavista (45. po redu), bili su organizovani nastava iz srpskog jezika, književnosti i kulture, fakultatitivni kursevi, kao i svakodnevna lektorska vežbanja i dodatni časovi konverzacije. Pored ostalog, studenti su posetili Vukov i Dositejev muzej u Beogradu, Maticu srpsku u Novom Sadu, obišli manastire Hopovo, Manasiju, Tronošu, prisustvovali su Vukovom saboru u Tršiću. Studentima su se svakodnevno obraćali predavači Oliver Tomić, Živojin Stanojčić, LJiljana Juhas-Georgievska, Božo Ćorić, Radivoje Mikić, Zorica Nestorović, Veljko Brborić, Jovan Delić, Aleksandar Milanović, Snežana Samardžija i drugi. Skup slavista bio je povod i da se sretnemo sa šefom Katedre za srpski jezik na Pekinškom univerzitetu Jao Đijem, inače prvim Kinezom koji je završio srpskohrvatski jezik kao redovni student Filološkog fakulteta Univerziteta u Beogradu, još 1991. godine. Po njegovim rečima, u Pekingu je do sada deset generacija studenata izučavalo srpskohrvatski jezik sa opštom lingvistikom, to jest srpski jezik. Godine 2008. osnovana je posebna grupa za hrvatski jezik. – Počeo sam da studiram srpskohrvatski jezik već u Kini, i pošto sam dobio stipendiju došao sam ovde. Godišnje blizu dvadeset studenata Pekinškog univerziteta upiše studije srpskog jezika. Na početnim godinama koristimo udžbenike iz Srbije, za učenje srpskog jezika za strance, a na završnim godinama imamo i predmete čitanja i prevođenja, kao i istoriju srpske književnosti. Naši studenti posle diplomiranja uglavnom rade u državnoj administraciji, u Ministarstvu inostranih poslova, u Ministarstvu ekonomije, za kinesku novinsku agenciju Sinhua, na međunarodnom radiju, a čak je i nekoliko bivših ambasadora Narodne Republike Kine diplomiralo na našoj studijskoj grupi – kaže Jao Đije. Razlog za učenje srpskog jezika, po rečima našeg sagovornika, mladi Kinezi vide i u sve boljoj ekonomskoj saradnji naše dve zemlje, pa i u činjenici da su mnoge kineske firme otvorile svoja predstavništva u Beogradu. Međutim, za Jekaterinu Vučković, filologa iz Rusije, srpski jezik je nešto više od zanimanja. Ona je udata za našeg sunarodnika, predaje srpski jezik na Katedri za slovenske jezike u Moskvi, a časove drži i u okviru fakultativnog kursa za studente drugih fakulteta Moskovskog univerziteta „Lomonosov“. U Moskvi se srpski jezik i književnost izučavaju na Katedri za južnoslovenske jezike. Jekaterina je diplomirala ruski jezik i književnost, posle čega je upisala fakultet za strane jezike, gde je diplomirala engleski i srpski, kao drugi jezik. – Mnogo mi se dopao staroslovenski jezik. Kada sam zatim čula srpski, podsetio me je na staroslovenski. Srpski ima divnu leksiku, kao i zvučanje. Slične reči imamo i u ruskom, ali one reči koje Srbi koriste svaki dan za nas pripadaju visokom stilu. Zato Rusi srpski doživljavaju kao vrlo lep jezik. Potom sam želela da upoznam Srbe, kao i srpsku književnost, kulturu i muziku, i dosta sam sama naučila – kaže Jekaterina Vučković. Domaćin ovih okupljanja – Međunarodni slavistički centar na Filološkom fakultetu u Beogradu najstarija je institucija ove vrste u slovenskom svetu. Postoji od 1970. godine, a pored beogradskog Filološkog fakulteta, osnovali su ga i Filozofski fakultet u Novom Sadu, Filološki fakultet u Prištini i Zavod za međunarodnu naučnu, prosvetnu, kulturnu i tehničku saradnju Republike Srbije. Od 2010. godine upravnik MSC-a je Dragana Mršević Radević, a zamenik joj je Boško Suvajdžić, profesori Filološkog fakultete. Cilj Međunarodnog slavističkog centra jeste da podstiče i pomaže proučavanje naše književne kulturne baštine, kao i usavršavanje srpskog jezika u inostranstvu, povezujući slavističke katedre inostranih univerziteta sa našim. Svakog septembra MSC organizuje i tradicionalni Međunarodni naučni skup, u okviru kojeg učestvuju naučnici iz čitavog sveta koji se bave slavistikom i srbistikom. Do sada je objavljena čitava biblioteka zbornika sa ovih skupova, sa više od stotinu knjiga, koje se nalaze i u slavističkim centrima u svetu.