U antičko doba su bile popularne takozvane “izopsefijske zagonetke”, koje su zasnovane na principu da svakom slovu grčkog alfabeta odgovara određena brojčana vrednost: alfa je jedan, beta-dva, jota-deset, ro-100, sigma-200 itd. Kada se saberu vrednosti slova jednog imena, dobija se ime osobe koje se krije iza tog broja. Tako su prilikom iskopavanja u Efesu otkriveni natpisi sa šifrovanim izjavama ljubavi: “Volim onu čiji je broj 865”, “Onaj koji je voli je broj 1995”.
Dok je u ono vreme broj osoba koje su dolazile u obzir bio relativno ograničen, danas su naučnici u dešifrovanju brojeva upućeni na tehnička pomagala. U skladu sa uputstvima istoričara Hansa Tojbera, sa Univerziteta u Beču, doktorantkinja informatike Dijana Altman razvila je program pomoću koga se mogu izračunati brojčane vrednosti svih imena koja su postojala na teritoriji Male Azije. Bazu podataka stavio je na raspolaganje autor leksikona grčkih ličnih imena.
“To nam je omogućilo da za svaku ”brojčanu šifru” napravimo spisak antičkih ličnih imena kojima bi odgovarao određeni zbir”, objašnjava Tojber.
Koristeći ovaj program, naučnici su pokušali da reše drevnu biblijsku zagonetku. U 13. glavi Otkrovenja Jovanovog (“Apokalipsa”) opisuje se “zver” (therion), kome je “zmaj” (satana) dao veliku moć i čiju sliku svi ljudi moraju da obožavaju. U nastavku se kaže: “Ovde je mudrost. Ko ima um neka izračuna broj zveri; jer je čovekov broj. A njen broj je 666”.
Na osnovu konteksta bi se moglo zaključiti da je reč o nekom rimskom caru. Činjenica je da su različiti naučnici tokom vekova pripisivali broj 666 rimskim vladarima, a kompjuterski program koji su napravili Altmanova i Tojber odveo ih je do imena “Ulpije”, prezimena cara Marka Ulpija Trajana, koji je vladao od 98. do 117. godine nove ere.
Iako nije poznato da je Trajan sistematski progonio hrišćane, on je ipak naredio da se hrišćani koji odbiju da se žrtvuju paganskim bogovima kazne smrću. Osim toga, Tojber tvrdi da postoje nagoveštaji koji ukazuju na to da je Otkrovenje nastalo u Trajanovo doba. Primera radi, u Pismu hrišćanskoj zajednici u Pergamu (glave 2 i 13), taj grad se dva puta spominje kao “Satanino sedište”. Upravo u to vreme, oko 110. godine n.e. ovde je podignut veliki hram posvećen caru, tzv. “Trajaneum”.
“Autoru ‘Apokalipse’, koga treba razlikovati od apostola Jovana, ova građevina je sigurno delovala bogohulno”, navodi se u saopštenju naučnika.
U skladu s tim, ovaj poslednji deo Novog zaveta verovatno je nastao tokom poslednjih godina vladavine cara Trajana, što znači dvadeset godina kasnije nego što se do sada pretpostavljalo. Izvor: derstandard.at, Blic
