Pravda

Piše: Emil Vlajki O rušilačkim efektima ovog monstruoznog čina se mnogo zna i piše. Ali pošto je NATO sastavljen od neljudskih, navodno racionalnih država, one su smislile i „prvi, nedvojbeni uzrok“ navodne srpske genocidnosti koji će biti „opravdani razlog“ za sve njihove kasnije barbarske akcije protiv Srbije i srpstva: Srebrenicu. „Srebrenički genocid“  To je, zasigurno, najveći mit 20. stoljeća. Čitava zapadna ikonografija postavljena je na mjestu navodnog događanja tog „genocida“. Pokopavaju se nove žrtve za koje se ne zna da li su istinske ili ne. A ako jesu, kada su i gdje nastradale i pod kojim okolnostima. Među pokopanima koji se dovlače iz svih strana BiH, zna se, ima i Srba, i onih nastradalih prije 1995., neki od „pokopanih“ su živi, ima i umrlih prirodnom smrću. Sve je, tokom godina, postalo jedna velika morbidna predstava internacionalnih razmjera u kojoj učestvuju predsjednici država, diplomatski korovi, nevladine organizacije, pa i oficijelni srpski predstavnici. Pojam genocida je totalno promijenio značenje. Sada to nije više uništavanje čitave jedne populacije, na primjer, Jevreja, Hutu, Jermena. U postmodernom značenju, to je selektivno ubijanje neke populacije na krajnje ograničenom lokalitetu gdje se, na prvom mjestu ostavljaju, kojeg li apsurda, potencijalno reproduktivno sposobna djeca i žene. Više se nitko ne brine o apsurdnosti ovako shvaćenog „genocida“. O tempora, o mores (O vremena, o običaji)!. Da su nacisti imali ovakvu, „srpsku“  koncepciju genocida, da nisu ubijali žene, djecu i stare osobe, nakon Drugog svjetskog rata bi barem četiri milijuna Jevreja bilo ostalo na životu među kojima i četiri člana porodice, po majčinoj liniji, autora ovog teksta. Zato je za svakog Jevreja spominjanje srebreničkog zločina kao genocida, zločina gdje su svi osim muškaraca pušteni kućama, lična uvreda. Istovremeno, o srpskim žrtvama pobijenih od „Armije BiH“ (od muslimanskih formacija) u i oko Srebrenice od 1992-1995, nitko iz „međunarodne zajednice“ ne vodi računa. Ionako su to žrtve „genocidnog naroda“,  dakle „bezvrjedne žrtve“ zar ne? Ovako govoreći, bilo bi neoprostivo negirati muslimanske žrtve koje su stvarno pale od 11-17 srpnja 1995., a samim tim i počinjeni srpski zločin. Ali o zločinima nitko i ne razmišlja jer su oni počinjeni od sve tri strane u konfliktu, s tim što je točno da su Muslimani (Bošnjaci) 0d 1992-95 mnogo više stradali nego Hrvati i Srbi. Pojavni vid Novog Totalitarnog Društva (NTD) Morbidna predstava koja se izvodi u Srebrenici, i koja ovaj zločin počinjen u julu mjesecu 1995. naziva genocidom,kazuje dvije stvari: -Prvo da skup državnika, diplomata, srpskih kvislinga, „nevladinih“ te „humanitarnih organizacija“, medijskih kuća i inih učesnika, angažiranih u ovoj horor prezentaciji, ukazuje na karakter jednoumlja Novog Totalitarnog Društva koje se formiralo nakon raspada SSSR-a i kvazi socijalističkog sistema. -Drugo, da je prvi konkretan zadatak NTD-a bio postepeno uništavanje srpstva, vojno, ekonomski, teritorijalno i moralno, što se nesmiljeno nastavlja i u ovom času. Objašnjenje za ove činjenice krije se u tome što se deklarirana borba za ljudska prava koja karakterizira Zapad nužno pretvorila, prestankom bipolarnog svjetskog sistema, u novi američki svjetski poredak, u američku globalizaciju, u Novo Totalitarno Društvo. Ono je svojim terorom zahvatilo čitavu planetu uspostavljajući laž, prijetnju, ekonomske sankcije, uništavanje čitavih zemalja bombardiranjem iz zraka i njihovo vojno okupiranje kao i „humanitarnu neminovnost“ ovakvih barbarskih postupaka, kojima se moramo čak i radovati! Možda je u svemu jednako tragično i to što je lijeva misao potpuno nestala i što su se intelektualci prostituirali prihvaćajući nova, prljava pravila igre kao svoj credo uništavajući tako svaku kritičku misao. Zato je današnji totalitarni poredak koji vlada svijetom jedan ogroman koncentracioni logor koji proizvodi opću prostituciju i smrt i koji ne može rezultirati nikakvom ljudskom budućnošću. Usprkos ovome, američka „međunarodna zajednica“ insistira na svojim navodno humanističkim principima. Oni se zasnivaju: -Na ideologiji slobodne tržišne razmjene, što je smiješno pošto multinacionalne korporacije Zapada, a uz pomoć međunarodnih financijskih institucija, kontroliraju preko 70% svjetskog tržišta; -Na parlamentarnoj demokraciji koja se na Zapadu stoljećima razvija i u funkciji je ekonomije. -Međutim, u zemljama u razvoju, tamo gdje je uvedena, ona se svodi na zamagljivanje postojećeg siromaštva, mrvljenje ciljeva i kapitala, te beskrupulozne, međusobne borbe za vlast onih koji bi htjeli profitirati od ono malo ostataka društvenog bogatstva koje ne ide u džepove multinacionalnih korporacija, moćnih država i supranacionalnih zajednica. -Da bi zaštitio prva dva „principjelna elementa“, Zapad je uveo treći koji liči na osvetnički „prst božji“, a to je NATO. Drugim riječima, kad god netko hoće da se suprotstavi „demokraciji“ koju Zapad nameće, NATO takvu zemlju bombardira. U tom kontekstu, multinacionalne korporacije, mediji, političari, NATO, domaći kvislinzi, međunarodne i političke institucije, sve to pripada Novom Totalitarnom Društvu predvođeno SAD-om.   NTD po nekim karakteristikama podsijeća na nacističku NJemačku, te evo nekih komparacija: -Oba sistema su demonizirali odabranog „žrtvenog jarca“. Nacizam je to uradio sa Jevrejima, a NTD je isto to uradio sa Srbima; -I u nacizmu i u NTD su svi djelovi sistema podređeni osnovnoj ideologiji; -I nacizam i NTD su ušli u sukob sa državama unutar svojih civilizacija; -I nacizam i NTD su paktirali sa konzervativnim islamskim režimima; -I nacizam u konfrontaciji sa saveznicima i NTD danas u konfrontaciji sa Rusima, riskirali su i riskiraju nuklearnu katastrofu; -I nacizam i NTD po brutalnosti vođenja rata premašuju sve što je do sada viđeno u povijesti; -I nacizam i NTD su negirale, u toku vođenja ratova, osnovne svjetske političke institucije: Ligu naroda i Ujedinjene nacije; -I nacizam i NTD su razvili krajnje sofisticirane vidove političke propagande zasnovane na izmišljenim događajima i poluistinama koje proizvode kao na tekućoj traci 24 sata dnevno i 365 dana u godini. Posebno su se specijalizirale za krupne laži koje lansiraju prilikom vojne agresije. -I nacizam i NTD su patološki mrzili i mrze Rusiju. Zašto uništavanje srpstva?  To što se NTD okomilo na srpstvo, ima u osnovi volju SAD da, nakon propasti SSSR-a, ne dozvoli kvalitetno ujedinjenje Europe. Da bi postigli taj cilj, SAD su uradile tri stvari: -Izazvale su, rušenjem Jugoslavije, seriju balkanskih ratova. Rušenje Jugoslavije počelo je konkretno sa zakonom kojeg su SAD donijele u novembru 1990., kojim se ukidala svaka pomoć Jugoslaviji i zaledila njena sredstva u stranim bankama, a nastavila pomoć secesionističkim republikama: Sloveniji i Hrvatskoj; -Stvarale su na Balkanu islamske entitete-države, u ratu 1991-95 prvenstveno su pomagale muslimane; -Obnovile su hladni rat protiv Rusije. Srbi su, unutar ovih procesa morali stradati ne samo zato što su bili prisutni, u znatnim procentima, u čitavoj Jugoslaviji, već i radi toga što SAD nisu nikada Srbima vjerovale; smatrale su da će se u slučaju njihovog konflikta sa Zapadom Srbi radije prikloniti Rusima. Načini kojima je NTD predvođeno SAD-om uništavali srpstvo su slijedeći: -NJihovom demonizacijom od kojih je mit o Srebrenici najpoznatiji; -Ekonomskim embargoima; -Bombardiranjem prvenstveno civilnih ciljeva koje je vršio NATO; -Okupacijom srpskih teritorija; -Uspostavljanjem marionetskih političkih ekipa na srpskim područjima; -Financiranjem kvislinških, petokolonaških „nevladinih“ i „humanitarnih“ organizacija na srpskim područjima; -Stvaranjem ad hoc međunarodnog suda (Haški Tribunal) za kažnjavanje zločina na tlu bivše Jugoslavije, a pokazalo se da su se od tri zaraćene strane uglavnom Srbi procesuirali. Uništavanju srpstva zdušno su pomagale sve europske zemlje, a prvensveno Austrija, NJemačka i Vatikan. Posebno je značajna uloga bila Vatikana koji je kako duhovno, tako i materijalno pomagao otcjepljenje Hrvatske i Slovenije, i krvoproliću koje je tim povodom slijedilo. Kako bi se i simbolički verificirala i zaokružila ova fašistička konstrukcija realnosti, u Hrvatskoj je ranih devedesetih, najpopularnija novokomponirana pjesma bila „Danke Dojčland“, a u okupiranoj Prištini 1999., Albanci su cvijećem i oduševljenjem, kao i 1941. kada su dočekivali Nijemce, dočekali okupatorske NATO tenkove kojima je komandirao američki general, Vesli Klark. On je, u Hitlerovom maniru, riskirajući na prištinskom aerodromu konfrontaciju sa Rusima, umalo izazvao Treći svjetski rat. Danas, u obnovljenom hladnom ratu Zapada protiv Rusije, dobre su i demokratske samo one zemlje koje sprovode antirusku politiku ili kukavički okreću leđa Rusiji ne obazirući se na dosadašnje historijske, vjerske, jezičke i druge snažne spone kao i na zajedničku antifašističku borbu. Ustvari, neki primjeri novoprimljenih zemalja u EU govore o tome da je jedan od uslova za prijem u „Evropu“ posjedovanje antiruskog (i) fašističkog duha. Izvor: Pravda