Pravda

Piše: Predrag Ćeranić Nećemo promašiti ni ako navedene aktivnosti nazovemo narandžastim revolucijama, svejedno, prema efektima koje su postigle, crna boja je temeljna podloga ovim društvenim potresima iza kojih stoji svjetska finansijska elita. Zbog toga treba pozdraviti skup "Paljenje Balkana: od Makedonije do Republike Srpske" koji je najavljen za 31. maj u beogradskom Medija centru, a u organizaciji Centra za razvoj međunarodne saradnje.

Sigurno je da će pomenuti skup privući pažnju, ne samo zato što je predsjednik Republike Srpske, Milorad dodik, najavljen kao jedan od učesnika, već što će na skupu govoriti eminentni analitičari i urednici portala, a koji u kontinuitetu ukazuju na bezbjednosne prijetnje kojima je izložen centralni Balkan. Prvi značajniji skup u regionu organizovan je od Fonda za stratešku kulturu iz Moskve 2014. godine u Banjoj Luci, pod nazivom  „Obojene revolucije kao instrument geopolitičke transformacije“. Skup je održan u prostorijama Akademije nauka i umjetnosti Republike Srpske i dao je značajan doprinos gašenju obojenog plamena koji je tog ljeta zapaljen u banjalučkom parku Mladen Stojanović. Da, radi se o istom parku u kojem je 14. maja ove godine opozicija održala protest pod nazivom „Oslobodimo Srpsku“, a na kojem su dominirale petooktobarske parole.

Evidentno je da „šareni udar“ zapljuskuje Balkan, „od Makedonije do Republike Srpske“, što znači da se osjeti i u Beogradu. U Makedoniji smo mogli posmatrati njegovu evoluciju, i možemo konstatovati da je sada u poodmakloj fazi. U prvoj se zemlja žrtva obavije mrežom nevladinih organizacija koje finansiraju strane vlade ili, u ovom kontekstu nezaobilazna, Soroševa fondacija Otvoreno društvo. Kupuju se mediji, atakuje se na javno mnjenje. Zatim se tipuje na neostvarenog, a ambicioznog političara, ili više njih, koji uporno proizvode događaje, što podupire nevladin sektor. Ne izostaje ni medijska podrška. Kada agenti haosa procijene da je stvorena pogodna atmosfera, građani se pozivaju na proteste koji se pokreću u talasima. Koreografija je potpuno prepoznatljiva: pištaljke, transparenti, muzika ... Može se i kampovati ispred zgrade parlamenta, koja i jeste glavna meta. Često se koristi banalan povod za varnicu nakon čega slijedi sukob s policijom i nasrtaj na zgradu parlamenta. Kada se parlament osvoji, a osvojio ga je „narod“, stvoren je događaj od međunarodnog značaja koji privlači svjetske medije, ali i strane ambasade koje nude medijatore kako bi se „kriza prevazišla“. Kao rješenje nude se vanredni izbori, prelazna vlada, traže se ostavke. U Ukrajini vidimo kako izgleda kada se sve završi. U Makedoniji je u toku posljednji čin, ali zbog agilnosti Nikole Gruevskog, Makedonija nije poklekla. Nije ni Republika Srpska, ali vri. Opozicionari su računali da im policija neće praviti smetnje u protestnoj šetnji, na kojoj su insistirali i pored zabrane Ministarstva unutrašnjih poslova. Ledeni izraz lica ministra Dragana Lukača i par rečenica koje je izgovorio, odvratio je i najupornije među njima. Mup Srpske će štititi ustavni poredak Republike svim zakonskim sredstvima. Parole o narodnim i svenarodnim protestima, koje su ispaljivane iz parka opozicionara, neće proći. Vlast se osvaja i gubi na izborima, a ne na ulici.

Počelo je i u Beogradu. Ne može se opravdati rušenje bespravnih objekata u Savamaloj, ali ni namjera agenata haosa koji koriste taj događaj da ponovo zapale petooktobarski plamen. Skupovi o šarenim revolucijama, koji su u funkciji demaskiranja skrivenih namjera kreatora haosa, su hladna voda. Prijeko potrebna u ove vrele dane. Izvor: Pravda