Piše: Predrag Ćeranić Neoliberalizam, koji teoretski nije donio ništa novo, ništa sa ozbiljnom naučnom podlogom, uništio je srednji društveni sloj, fabrike, posebno čeličane, zatvorio je rudnike, poljuljao autoindustriju. Protežiran je koncept „ekonomije dodatne vrijednosti“, zasnovane na intelektualnom kapitalu, IT tehnologijama i jačanju bankarskog sektora, ali uz odsustvo regulisanja tržišta i kvalitetnih odnosa sa privredom. Kratko rečeno – poslovanje se svelo na špekulisanje vrijednosnim papirima. Klintonova, prema procjenama neoliberalnih konzervativaca, ima kapacitet da sačuva njihov svijet, odnosno, da održi i do kraja realizuje njihovu percepciju svijeta. Stoga se cijeli aparat Demokratske stranke stavio u funkciju odbrane neoliberalnih i ekspanzionističkih ciljeva koji podrazumijevaju vladavinu svijetom, pri čemu se ne isključuje ni upotreba nuklearnog oružja. Svjesni ranjivosti dolara, pada privrede, porasta siromaštva koje prijeti opstanku kapitalizma u obliku koji poznajemo, učiniće sve da neoliberalizam uspije. Za neoliberalizam pogodno tlo je haos, slabljenje i rastakanje država. U tim okolnostima vlade, ili ne postoje, ili su suviše slabe da bi se oduprle zahtjevima bankarskog kartela i velikih korporacija, naročito onih koje su neprikosnovene u industriji nafte i energenata, uopšte. Alatka za haos su tzv. obojene revolucije pomoću kojih je stvoren haos u Libiji, Ukrajini, Siriji, na Bliskom istoku i priličnoj mjeri na Balkanu. Plan je haos. On se stvara i u Evropi kroz nekontrolisane talase migranata, koji, u kombinaciji sa terorističkim napadima na evropske gradove, dovode ne samo do jačanja političke desnice, već i do ozbiljnog zagovaranja samoorganizovanja građana. Ako bi im pošlo za rukom da haos dovedu do nivoa koji priželjkuju, njegovi kreatori bi ga usmjerili prema Rusiji, „dežurnom krivcu“ za sve evropske probleme. Taktički mediji u tom smislu rade svoj posao. U navedenom kontekstu treba posmatrati i neuspio puč u Turskoj. Poznato je da se Sadam Husein konsultovao sa američkim ambasadorom vezano za invaziju na Kuvajt 1990. godine, i da je saglasnost dobio. Zatim je uslijedio američki odgovor u vidu Zalivskog rata. Tako je bilo i sa Erdoganom. Prvo mu se sugeriše da se izvini Putinu, a onda uslijedi vojni udar. I haos putuje, iz Turske preko Jermenije i dalje, trasiranom maršutom, preko Azerbejdžana na Kavkaz. Putuje i u drugom smjeru, u vidu migrantskog cunamija prema EU. Gdje je izlaz iz haosa? Izlaz je u igraču na kojeg su neoliberali skoro zaboravili, a nalazi se u dubini njihove teritorije. Ime mu je Donald Tramp.
Izvor: Pravda
