Piše F. Vilijam Endgal

Mnogi čitaoci verovatno nisu čuli za istaknutog srpskog političkog operativca Srđu Popovića. On i njegova organizacija CANVAS odigrali su ključnu ulogu u većini obojenih revolucija CIA nakon svrgavanja srpskog predsednika Slobodana Miloševića 2000. godine (prema poslednjem proračunu, najmanje u 50). Sada se usmerio na Mađarsku i mađarskog narodnog i prkosnog premijera Viktora Orbana.

Profesionalni smenjivač režima Srđa Popović 8. septembra je stigao u Budimpeštu i pridružio se antiorbanovskim opozicionim grupama ispred mađarskog parlamenta. Jasno je da Popović nije u gradu da promoviše svoju knjigu o nenasilnim smenama režima, već da pomogne antiorbanovskim partijama pred mađarske izbore zakazane za proleće 2018. Mnogi Mađari u Popovićevom pojavljivanju u Budimpešti vide dugu ruku rođenog Mađara i finansijera svrgavanja režima DŽordža Soroša.

Zbog veštačke aure "modernog dobročinitelja", koja prati ličnost Srđe Popovića, bilo bi korisno detaljno razmotriti ko finansira njegovu impresivnu karijeru od trenutka kad je u Beogradu 1998. osnovao malu studentsku opozicionu NVO pod nazivom "Otpor" sa sada čuvenim logom stegnute pesnice. Karijera Srđe Popovića od 2000. do danas ukazuje da se radi o izuzetno nečasnom manipulatoru u službi stranih obaveštajnih agencija i vlada uprkos njegovom žestokom insistiranju da to nije tačno.

Popović je prvi put privukao međunarodnu pažnju kao osnivač beogradske organizacije političkih aktivista "Otpor". Oktobra 1998. Popović je osnovao "Otpor" kao studentsku protestnu grupu sa Beogradskog univerziteta, koja se bavila problemima studenata. To se ubrzo promenilo. On i drugi osnivači "Otpora" su, podučeni metodama američkog specijaliste za smene režima DŽina Šarpa, osnivača Instituta Albert Ajnštajn u Kembridžu (Masačusets), i drugih specijalista Stejt departmenta za meke pučeve, poput ambasadora u Beogradu Ričarda Majlsa (od 1996. do 1999. američki "šef misije") i drugih američkih obaveštajnih operativaca, uključujući specijaliste za izborne procese i stručnjake za kreiranje imidža i odnose sa javnošću.

Upravljajući "Otporovom" operacijom svrgavanja Miloševića, američki ambasador u Srbiji Ričard Majls bio je stručnjak za smene režima daleko više nego za klasičnu diplomatiju. Pre nego što je došao u Beograd, organizovao je puč CIA u Azerbejdžanu 1993. godine, koji je doveo Alijeva na vlast, a nakon Beograda je organizovao puč CIA u Gruziji, uz pomoć kojeg je vlast preuzeo američki kadar Mihail Sakašvili.

Preko Američke agencije za međunarodni razvoj (USAID), široko poznate po tome što predstavlja fasadu CIA, kanalisani su milioni dolara za "Otpor" kroz komercijalne sporazume i nevladine organizacije koje finansira američka vlada: Nacionalna zadužbina za demokratiju (NED), Nacionalni demokratski institut, Međunarodni republikanski institut... Institut Otvoreno društvo DŽordža Soroša je takođe dolivao novac Popovićevom "Otporu" sa ciljem svrgavanja Miloševića. Još uvek nisam naišao na smenu režima ili obojenu revoluciju CIA i Stejt departmenta u kojoj fondacije za "izgradnju demokratije“ DŽordža Soroša nisu bile u nekoj vrsti harmonije sa agendom Stejt departmenta i CIA. Možda je to samo slučajnost.

Nacionalna zadužbina za demokratiju, sa svim svojim podružnicama, bila je projekat Reganovog šefa CIA Bila Kejsija, osnovan u ranim 80-tim sa ciljem da iza vela "privatne“ demokratske NVO (odnosno NED) sakrije operacije CIA za smene režima širom sveta. Alen Vajnstin, suosnivač NED, to je priznao u Vašington postu:

- Mnogo toga što danas radimo je pre 25 godina tajno radila CIA.

Prema Majlu Dobsu, koji je bio spoljni istraživački novinar Vašington posta tokom Miloševićevog svrgavanja, Međunarodni republikanski institut (IRI) je Popoviću i dvadesetak drugih lidera "Otpora" platio da učestvuju na trenažnom seminaru o nenasilnom otporu u hotelu Hilton u Budimpešti oktobra 1999. godine. Tamo su Popović i drugi izabrani srpski studenti obučavani npr. kako da organizuju štrajk ili kako da komuniciraju simbolima, kao što je stegnuta pesnica, koja je bila njihov logo. Naučili su kako prevladati strah i kako podrivati autoritet diktatorskog režima.

Glavni predavač na tajnom sastanku u hotelu Hilton bio je stručni saradnik DŽina Šarpa penzionisani pukovnik Robert Helvi, bivši analitičar Vojno obaveštajne agencije (DIA), koji je obučavao aktiviste "Otpora" i potom ih iskoristio za distribuciju 70.000 kopija priručnika za nenasilni otpor prevedenih na srpski jezik. Helvi je sarađivao sa DŽinom Šarpom, osnivačom kontroverznog Instituta Albert Ajnštajn, koji američku vladu podučava kako da iza maske nenasilnosti sakrije svoje državne udare. Šarpa je Helvi opisao kao "Klauzevica nenasilnog pokreta", referišući na čuvenog pruskog vojnog stratega.

Popović i njegova NVO Otpor su primili celih 41 milion dolara od američke vlade za kampanju "izgradnje demokratije" u Srbiji. Dobs opisuje američku umešanost:

"Iza prividne spontanosti uličnog ustanka koji je primorao Miloševića da poštuje rezultate žestoko osporavanih predsedničkih izbora od 24. septembra, bila je pažljivo proučena strategija koju su osmislili srpski demokratski aktivisti, uz aktivnu podršku zapadnih savetnika i anketara... Konsultanti finansirani od strane SAD odigrali su ključnu zakulisnu ulogu u bukvalno svakom aspektu kontradelovanja: anketiranje, treniranje hiljada opozicionih aktivista i pomaganje da se organizuje paralelno brojanje glasova, koje je bilo od ključne važnosti. Američki poreski obveznici platili su 5.000 sprejeva sa bojom koje su studentski aktivisti koristili za pisanje grafita protiv Miloševića na zidovima širom Srbije".

Ukratko, Popović je svoju karijeru revolucionara počeo kao specijalista za smenu režima u operaciji koju su finansirali CIA, Stejt department i američke vladine NVO, uključujući zloglasni NED i Institut otvoreno društvo DŽordža Soroša.

Izuzetnog gospodina Popovića njegova prljava karijera dovodi do Mađarske, gde se na meti njegovog jedinstvenog brenda Stejt departmentove lažne demokratije našao ne diktator, nego veoma popularni istinski demokrata koji svojim biračima nudi mogućnost izbora. To ni najmanje neće biti lako kao rušenje Miloševića i pored toga što ima pomoć studentskih aktivista koji se obučavaju u Soroševom Centralnoevropskom univerzitetu u Budimpešti.

Pročitajte OVDE kakvu je to šamarčinu Orban udario Briselu?

IZVOR: New Eastern Outlook/standard.rs