Pravda

Deklaracija o zajedničkom jeziku koju je do sada potpisalo skoro 8.000 ljudi iz Srbije, Bosne i Hercegovine, Hrvatske i Crne Gore, iz ugla srbistike, sama sebi je protivurečna, smatraju članovi Odbora za srpski jezik Srpske književne zadruge. Oni, naime, tvrde da su hrvatska, bošnjačka i crnogorska varijanta, koje su politički proglašene jezicima, samo varijante srpskog jezika. Reagujući na donošenje Deklaracije u Sarajevu, koju su inicirali: PEN centar iz Sarajeva, Udruženje Kurs iz Splita, Centar za građansko obrazovanje iz Podgorice i Udruženje Krokodil iz Beograda. Profesor Miloš Kovačević, predsednik Odbora, tvrdi da je ona u stvari "perfidni" napad na srpski narod i jezik". - Autori deklaracije zastupaju naučno neutemeljeno stanovište da svako može taj zajednički jezik da imenuje kako želi, a poznato je šta za Srbe znači imenovanje srpskog jezika, recimo, "bosanskim" - nestanak Srba i srpskog jezika u Republici Srpskoj i njihovo utapanje u takozvane Bosance i bosanski jezik - smatra Kovačević. - Zato navedena deklaracija ima za osnovni cilj "rješavanje" srpskog nacinalnog i jezičkog pitanja u BiH i Crnoj Gori, tako što će se oni prevesti u Bosance i Crnogorce, ostavljajući mogućnost da srpski jezik kao varijanta obitava samo u Srbiji, a da se sve srpsko u filologiji prevede u srbijansko. Prema mišljenju članova Odbora, osnovni cilj ovog dokumenta sadržan je u dvema tvrdnjama: da su sve četiri postojeće varijante (srpska, bosanska, hrvatska i crnogorska) ravnopravne i da se ne može jedna od njih smatrati jezikom, kao i da činjenica da se radi o zajedničkom policentričnom jeziku ostavlja mogućnost svakom korisniku da ga imenuje kako želi. Članovi Odbora prihvataju da je istorijski i naučno opravdano da se jezik Srba naziva srpski jezik dok je književni jezik Hrvata hrvatskosrpski, Bošnjaka bošnjačkosrpski a Crnogoraca crnogorskosrpski. Da vidite koji je jedini uslov da se Deklaracija proglasi važećom u Srbiji, pročitajte OVDE. Izvor: Večernje novosti