Pravda

„Beograd, kao i sve metropole, treba da bude glavni pokretač razvoja privrede države. Privreda Beograda, kao i cele Srbije, sistematski se razara poslednjih 27 godina – u periodu od 1991. godine do 2000. godine ekonomskom izolacijom i sankcijama; od 2001. do 2009. godine katastrofalnom privatizacijom koju je nametnula tadašnja aktuelna vlast, a od 2009. godine uz globalne efekte ekonomske recesije enormnim zaduženjem države kod MMF-a i stranih banaka. Pored uništenog velikog broja proizvodnih preduzeća, uništen je i ceo beogradski metalski basen (fabrike: Lola, IMT, IMR, IKL, Zmaj...) koji je zapošljavao više desetina hiljada radnika. Privredni oporavak Beograda i cele Srbije treba da prate reforma bankarskog i poreskog sistema, kao i izjednačavanje uslova domaćih i stranih investitora“, istakao je Zdravko Topalović i dodao: „U narednom periodu treba razvijati mala i srednja preduzeća putem podsticajnih sredstava Grada Beograda, koja do sada nisu na zadovoljavajućem nivou. Druga efikasna mera bila bi kategorizacija poreskih nameta, jer ne može da važi isti princip za mala i srednja preduzeća i za velike multinacionalne kompanije koje posluju u Beogradu i Srbiji.“ „S obzirom da je skoro dve trećine zemljišta u Beogradu poljoprivredno, što je ujedno i razvojni potencijal Beograda – organizovanjem zemljoradničkih zadruga i razvojem gazdinstava doveli bismo do smanjenja uvoza nekvalitetne hrane, a postigli bismo mogućnost kontrole proizvoda hrane „od njive do trpeze“. Time bi se podigao nivo zapošljavanja u rubnim beogradskim opštinama, a poljoprivrednici bi mogli da žive od svog rada,“ zaključio je Topalović. Šta su rekli, a šta učinili zemunski radikali, pogledajte OVDE. Izvor: Pravda