Bojan Arbutina je doktorant istorije na Filosofskom fakultetu Univerziteta u Beogradu. Rođen je u februaru 1995. godine u Glini na Baniji, iako su njegovi preci sa Korduna. To su krajevi koji su vijekovima naseljeni Srbima, o čemu govore brojni kulturno-istorijski spomenici i pravoslavne crkve iz 17. i 18. stoljeća.
Bojan je kao dete početkom augusta 1995. godine skupa sa još 250.000 svojih zemljaka prognan u zločinačkoj akciji pod šifrovanim imenom "Oluja 95". Što se smatra najvećim etniičkim čišćenjem u Evopi nakon Drugog svjetskog rata, sa elementima genocida. Zločinačka operacija "Oluja 95" je izvedena od strane hrvatskih vojno-policijskih snaga, NATO avijacije i Petog muslimanskog korpusa Armije Bosne i Hercegovine (komadanta Atifa Dudakovića).
Na početku emisije govori se o korenu mržnje Hrvata prema Srbima... kako je to Bojan objasnio da ta netrpeljivost nije od juče ili od 1941. godine, već iz 19. veka, kada je Bečki dvor ukinuo Srbima Vojnu Krajinu, kao organizacionu jedinicu u okviru Hazburške monarhije počinjena direktno austrijskom caru, jer su Srbi Krajišnici dolazili tu ispred Turaka i branili germansku carevinu od Osmanlijske imperije. Bili su ratnici, koji su svojom krvlju plaćali zemlju na kojoj žive. Za razliku od hrvatskog kmetstva i plemstva koji nisu imali tolike povlastice pred Bečom.
Tada se javio Pravaški pokret i dr Ante Starčević, poreklom Srbin, ali su mu preci pokatoličeni i tako je stvorena mržnja prema svemu što ima veze sa pravoslavljem i Srbima. Zapravo on je imao svuda reči pogrde za Srbe u svim javnim nastupima sredinom 19. stoljeća. U narednim epohama mržnja prema Srbima nije jenjavala, naprotiv. Hrvatski oficiri i vojnici su aktivno učestvovali u napadu na Kraljevinu Srbiju tokom Prvog svjetskog rata, dok su mnogi Srbi prelazili na stranu svojih sunarodnika.
Ustaše su tokom četiri ratne godine 1941-1945 na teritoriji NDH, koja je uglavnom sačinjena od srpskog etničkog prostora počinile neviđena zverstva i genocid nad Srbima i Pravoslavljem. Pored koncentracionih logora Srbe su ubijali u šumama, vašarima, školama, zbegovima i dr. Tako je broj Srba radikalno smanjen, a jugoslavenske komunističke vlasti nakog Drugog svetskog rata nisu dozvoljavali da se javno priča o genocidu nad Srbima.
U drugom delu emisije napravljen je mali hronološki spisak događaja koji su prethodili "Oluji"... A to su promena društveno-političkog sistema u SFRJ početkom 1990. godine, odnosno višestranački izbori na kojima pobeđuje Franjo Tuđman i njegova militantna stranka HDZ. Zatim uvođenje šahovnice za republički simbol SR Hrvatske i ilegalno naoružavanje hrvatskih ekstremista koje su vodili ministri u Vladi SR Hrvatske: Martin Špegelj i Josip Boljkovac... Brisanje Srba iz Ustava SR Hrvatske 21. decembra 1990. što je značilo da Srbi od državotvornog naroda postaju nacionalna manjina.
Prvi okršaji u Pakracu i Plitvicama u martu 1991. godine... napadi na kasarne JNA gde su bili regruti na redovnom odsluženju vojnog roka iz svih drugih jugoslavenskih republika... i proglašenje RS Krajine u Kninu na Nikoljdan 1991. godine. Zločinačke akcije prije "Oluje", a to su: Miljevački plato kod Drniša 21. juna 1992. godine, Maslenica kod Zadra 22. januara 1993. godine, Medački džep kod Gospića 9. septembra 1993. godine... Progon Srba iz urbanih sredina: Vukovar, Osijek, Karlovac, Gospić, Šibenik, Dubrovnik, Zagreb, Split, Sisak i dr. tokom 1991-1992 gdje je skoro duplo više Srba prognano od hrvatskih ekstremista po nalogu vlasti.
U martu 1995. godine krajiškom rukovodstvu, koje je inače bilo pod patronatom Beograda ponuđen je plan "Z-4", za koji je Milan Martić rekao da nije u tom momentu spreman da to prihvati.
Prethodnica "Oluji" bila je zločinačka operacija "Bljesak", kada su početkom maja 1995. godine hrvatske vojno-policijske snage napale Zapadnu Slavoniju kao dio RSK, gde je skoro 20.000 Srba prognao a skoro 300 ubijeno.
Početkom augusta 1995. godine krajiški predstavnici su prihvatili i potpisali taj plan "Z-4", ispred američkog ambasadora Pitera Galbrajta, ali Hrvati to više nisu hteli, nego su se spremali za napad na Krajinu. Tačnije američka firma MPRI je obučila hrvatske oficire i pomogla hrvatsku vojsku za taj zločin.
"Oluju 95" zapravo za počinju avioni NATO pakta tako što su bombardovali radarske sisteme i repetitore u 03:40 sati 4. augusta 1995. godine.. a samo dva sata kasnije oko 135.000 hrvatskih vojnika kreće u napad... granatirani su Knin i Gračac i još nekoliko mesta, kasnije se uključuju jedinice Petog muslimanskog korpusa Armije BiH. Odbrana je u južnom dijelu RSK lagano pukla, dok je na Kordunu i Baniji pružen žilav otpor 4 dana. Vrhovna komanda SVK donosi odluku o privremenoj evakuaciji 4. augusta uveče, a Hrvati ulaze 5. avgusta 1995. godine u napušten grad Knin, krajišku prestolnicu.
Za tih nekoliko dana augusta 1995. godine ubijeno je i nestalo oko 2.500 Srba, a procenjuje se da je najmanje 250.000 Srba u kolonama krenulo ka matici želeći da izbegnu pokolj od hrvatske vojske. Zanimljivo je i to što su mnogi zločini u nekim selima: Varivode, Gošići, Grubori, Kijani i dr. počinjeni nakon 12. augusta 1995. godine, kada je "Oluja" zvanično završena. Cilj je bio istrebiti Srbe u potpunosti.
Inače, u spisima Haškog Tribunala "Oluja 95" okarakterisana je kao udruženi zločinački poduhvat, na čijem čelu je stajao Franjo Tuđman, hrvatski predsednik 1990-1999... Iako pred Međunarodnim krivičnim sudom zvanično niko nije odgovarao za "Oluju 95", jer su hrvatski generali Ante Gotovina i Mladen Markač u drugostepenim presudama oslobođeni.
U današnjoj Hrvatskoj 4. i 5. august su proglašeni Danima domovinske zahvalnosti, gde se okuplja stotine hiljada posetilaca iz cele Evrope, uz prisustvo svih državnika... dok u Srbiji i Republici Srpskoj to su dani tuge i sećanja na pogrom.
Tako su gledaoci pozvani na parastos u beogradskoj crkvi Sv. Marka na Tašmajdanu u nedjelju 5. avgusta 2018. godine od 11 sati. Ali, parastosi za žrtve "Oluje 95" održavaju se u Šidu, Banja Luci, Čikagu i dr.
Šta kaže Boris Malagurski o politici Aleksandra Vučića saznajte OVDE.
Izvor: Pravda/HelmCast
