Poslednji čin priznavanja samostalnosti tzv. Ukrajinske crkve od strane drevne Vaseljenske patrijaršije direktno će ugroziti položaj Srpske pravoslavne crkve. Ona će se naći na meti brojnih protivnika koji imaju zajednički cilj – smanjenje njenog uticaja, pa i njeno potpuno rasturanje.
Pored nekanonske crkve u Skoplju, grupe Miraša Dedeića u Crnoj Gori, slabu i podeljenu SPC želi i tzv. Hrvatska pravoslavna crkva – organizacija koja nastavlja tradiciju verske zajednice osnovane pod okriljem režima NDH i Ante Pavelića. Tomos o autokefalnosti Ukrajinske crkve koji pripremaju dvojica carigradskih vladika daće snažan vetar u leđa ovoj kvazicrkvi, koja želi hramove, imovinu i status jedine pravoslavne verske zajednice u zemlji.
Drevna kanonska nadležnost Patrijaršije u Beogradu nad pravoslavnim vernicima u Hrvatskoj više od pola veka trn je u oku proustaškim nacionalistima. Stvaranje tzv. Hrvatske pravoslavne crkve politički je projekat koji ima za cilj potiskivanje vekovne jurisdikcije SPC.
– Takozvana Hrvatska pravoslavna crkva produkt je režima NDH, a njenog prvog i jedinog poglavara postavio je niko drugi do Ante Pavelić – kaže Savo Štrbac iz Centra “Veritas”.
– Ova organizacija nikada nije radila u interesu pravoslavnih vernika. Članovi te crkve samo su manipulatori i ljudi sa margine koji rade direktno protiv pravoslavnog srpskog naroda.
Čelnik ove kvazicrkvene organizacije i jedini “sveštenik” jeste Bugarin Aleksandar Radoev Ivanov, koji je sam sebi dodelio čin arhiepiskopa. Utemeljivač nove HPC je poznati hrvatski fašista Ivo Matanović, a najverniji današnji propagator je novinar Marko Jurič, poznat po svojim proustaškim i antisrpskim stavovima.
Ova kvazicrkva poznata je po službama za pokoj duše hrvatskih branitelja pravoslavne vere, otkrivanju istine da su viđeni Srbi iz Hrvatske bili Hrvati pravoslavne vere, kao i tezama o lažiranju starosti manastira Krka i “SPC kao stranoj crkvi koja deluje zahvaljujući komunističkom razbijanju hrvatskog nacionalnog jezgra”. Poslednji put javnosti se prikazala preko svog bugarskog vođe, koji je pre nedelju dana obavio parastos poginulim ruskim novinarima na Baniji 1991.
Identične ideje i isti cilj ima i predvodnik tzv. Crnogorske crkve Miraš Dedeić, koji je u svojoj svešteničkoj karijeri prešao put prepun skandala, lažiranja i pretrčavanja – od SPC, preko Vaseljenske patrijaršije i bugarskog sinoda koji je predvodio nepriznati patrijarh Pimen, sve do stvaranja CPC, registrovane u policijskoj stanici na Cetinju 1993. Oko sebe ima stotinak vernika i grupu od nekoliko sveštenika sumnjive prošlosti, koji službe održavaju na svega nekoliko mesta. Oni traže da njima pripadne imovina Mitropolije crnogorsko-primorske SPC, koju smatraju tuđom i okupatorskom.
Da je potez carigradskog poglavara Vartolomeja opasan presedan koji će da izazove lančanu reakciju u pravoslavnom svetu, istakao je patrijarh srpski Irinej. On je pismom patrijarhu Vartolomeju pokušao da spreči naum Fanara da ojača opasni crkveni separatizam i žestoko ugrozi Srpsku patrijaršiju.
Grčki uticaj na istoj adresi gde je autokefalnost zatražila (i verovatno dobila) nepriznata crkva iz Kijeva, samostalnost je zatražila i nekanonska Makedonska pravoslavna crkva, koja je u raskolu sa matičnom Srpskom patrijaršijom. NJihovoj nezavisnosti, međutim, protive se sve grčke crkve koje su iskoristile svoj uticaj da MPC i dalje bude bez tomosa o autokefaliji.
Hrvati nam oteli 40 milijardi evra. Pogledajte OVDE.
Izvor: Večernje novosti
