NJegova porodica se, naime, prezivala Kurtović, a i danas u zavičaju njegovog oca Zaima, u selu Sukobin, u ulcinjskoj opštini, na samoj granici Crne Gore sa Albanijom, žive najbliži rođaci ovog političara koji se uprkos islamizaciji i albanizaciji, i dalje prezivaju Kurtovići, navodi ovaj medij. Oni su, tvrdi se, u relativno bliskim rođačkim odnosima sa pravoslavnim Kurtovićima koji se izjašnjavaju kao Srbi (ili Crnogorci).
Da je Kurtijevo poreklo srpsko, u ulcinjskoj opštini znaju svi. Tome, međutim, ne pridaju veliki značaj, jer, kako ovđe kažu, oni su već generacijama Albanci, i "što je bilo – bilo je".
Srpski i albanski jezik se u kućama Kurtovića i Kurtija u Sukobinu i u samom Ulcinju i danas ravnopravno koristi. Kao i kod mnogih Ulcinjana, uostalom.
I nije, kako navode, samo Kurtijeva porodica albanizovana, "već je u skoroj prošlosti taj proces zakačio i mnoge druge srpske familije u ovom kraju".
Tako se u etnički albanskom selu Vladimir, koje je neposredno do Sukobina, kao i njegovoj široj okolini (ali i u Ostrosu koji pripada opštini Bar) dan danas mogu sresti brojne porodice sa prezimenima Kalezić, Kovačević, Ćeranić, Peković, Popović i druge. Svi se oni izjašnjavaju nacionalno kao Albanci, iako ne kriju da su svesni srpskih korena.
Poslednjih godina izražen je trend promene prezimena koja se završavaju na "ić". Tako se, primjera radi, dugogodišnji politički lider crnogorskih Albanaca Mehmet Bardhi, prezivao Bardić, i lično on je promenio prezime, a ne njegovi preci.
Srpsko poreklo, kako su posvedočili brojni istoričari u Crnoj Gori, ima i aktuelni crnogorski ambasador na tzv. Kosovu, Ferhat Dinoša.
- Lično nemam saznanja o poreklu Kurtija, ali Crna Gora je mala, i tu se ništa ne može sakriti. Svako svakome zna poreklo, a ako se tome doda da tradicionalni Crnogorci jako vole istoriju i da do nje velika većina veoma drži, onda nema promašaja i mesta za nagađanja ili skrivanja bilo kakvog važnog momenta, naročito kada je reč o poreklu porodica – kazao je urednik portala IN4S i analitičar Gojko Raičević.
Ukoliko je to tako, navodi Raičević, onda u činjenici da je Kurti poreklom Srbin treba i tražiti "opravdanje" za njegovu opsednutost srpskim narodom na Kosovu i Metohiji i ekstremizam koji neskriveno demonstrira, naročito prema izabranim predstavnicima srpskog naroda u južnoj pokrajini.
- Nije to ništa novo. Imate i slučaj Hašima Tačija, koji srpski govori jednako dobro kao i Kurti, ali za razliku od lidera Samoopređeljenja na zvaničnim susretima toliko uporno odbija da ga progovori da bi se moglo pomisliti da je u najboljem slučaju – nem. Za njegovog pradedu se zna da je bio pravoslavni sveštenik Nikodim Danilović, poreklom iz Morače u Crnoj Gori, ali bi ovaj da tu prošlost svoje familije najradije gumicom izbriše. Zato se i dokazivao kroz "OVK". Najzad, Tači je iz opštine Srbica, poslednjem albanizovanom mestu u dreničkom kraju na Kosmetu. I ime mesta iz koga je dovoljno govori ko su bili njegovi stanovnici – ističe Raičević, naglašavajući da se na primeru današnjih albanskih političkih prvaka možda najbolje potvrđuje da nisu slučajno nastale mnoge opominjuće narodne mudrosti.
Otac Aljbina Kurtija, Zaim, doselio se u Prištinu u vreme SFRJ upravo odavde, iz ulcinjskog sela Sukobin, gde se i oženio Albankom sa Kosmeta.
U Sukobinu pored ostalih rođaka Kurtovića i Kurtija, danas živi njegov stric Hamza.
Zaim Kurti ima dvospratnu kuću i u samom Ulcinju, u blizini Doma zdravlja. Sliku te kuće objavio je ovih dana jedan crnogorski dnevnik, navodeći svedočenje meštana da Aljbina tu slabo gledaju za razliku od njegovih roditelja koji iz Prištine često dolaze, naročito leti. I Isljam Kalezić iz Vladimira je posvedočio da poznaje Kurtijevu porodicu, ali i da nema prevelika očekivanja da će budući premijer u privremenim institucijama Prištine biti od velike koristi svom zavičaju.
Aljbin, koji je svojevremeno bio osuđen zbog terorizma na 15 godina zatvora, rođen je u Prištini 1975. godine. Pojedini albanski mediji na Kosmetu ranije su ga dovodili u vezu sa srpskim obaveštajnim službama za koje navodno radi, uz navođenje je da je njegov radikalni ekstremizam veoma sumnjiv, naročito ako se ima u vidu da je krajem 2001. odlukom Vojislava Koštunice, tadašnjeg predsednika SRJ, pušten na slobodu, što znači da je izdržao svega godinu i po dana zatvora.
Ruske strateške nuklearne snage testirale raketu „Topolj“. Više o tome čitajte OVDE.
Izvor: IN4S
