Pravda

Piše: Velimir Eraković

Sadašnjice koja je takva da je u Crnoj Gori gore stanje nego i u jednoj srpskoj državi. Neko bi rekao, gore je na Kosovu! Nije, Kosovo i Metohija, iako okupirani trenutno, će uvjek biti srpski. To su svojom krvlju, kupujući Carstvo nebesko zauvjek Srbima u amanet ostavili Car Lazar, Miloš Obilić i junaci sa Košara i Paštrika. Sve dok se mi u dušama svojim Kosova ne odreknemo, ono je srpsko i kad tad ćemo se vratiti tamo.
 
Crna Gora ima drugi, veći problem. Naime, kriminogeni i odnarođeni režim je odlučio da brojku od 30% Srba prepolovi a ime srpskog jezika potpuno minimalizuje. Režim je po naređenju Vatikana odlučio da od jedne čisto srpske države napravi pounijaćenu i antisrpsku Crnu Goru. Zamislite samo koliko su Crnogorci znali da su Srbi kad su na Mojkovcu, tri dana po ciči i zimi predvođeni po meni najvećim junakom Crne Gore, serdarom Jankom Vukotićem, desetkovani, izmoreni i brojno, duplo slabiji od Austrijanaca, ginuli da bi se braća iz Srbije povlačila i bar neko živ vratio da donese slobodu. Sjetite se riječi Svetog Petra Cetinjskog, koji Crnogorce naziva srpskim vitezovima a svoju zemlju srpskom Spartom. Pa kralja Nikole na čijem su popisu u Crnoj Gori 1909. godine živjeli samo Srbi i koji je napisao srpsku marseljezu “Onamo Namo” a oslobađajući Metohiju ključeve Visokih Dečana predao mitropolitu Gavrilu Dožiću. Krunom Stefana Dečanskog se i krunisao za kralja Crne Gore. I hiljadu ovakvih primjera koji dokazuju samo jedno - Crnogorci su Srbi.
 
Kada sam pominjao prošlost mislio sam na Aleksandra Karađorđevića i prokletu 1918. godinu. Pravljenjem kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca, Kralj Aleksandar postaje milenijumska greška srpskog naroda, iz stotinu razloga, praveći države Hrvatima i Slovencima koji to nikad nijesu imali, već bili austrijske ulizice i konjušari, a novokomponovanim montenegrinima daje materijal da pričaju kako su tad okupirani od Srbije. I sad Crna Gora više nije prijatelj, nego ljuti neprijatelj Srbije i svega srpskoga.

Milo Đukanović je po naređenju Vatikana i zapadnih sila odvojio na prevaru Srbiju i Crnu Goru. Referendum je pokraden i napravljena privatna Milova država. Zatim je prvi priznao lažnu državu Kosovo i uveo Crnu Goru u Nato. Poznati kleptoman, još od malih nogu, sad kreće na Srpsku pravoslavnu crkvu. Zašto? Ako već ima tako jaku poziciju i čvrsto drži vlast, zašto pokušava suludi naum. Pošto je već opustošio svu državu i za sebe i svoje tajkune prigrabio sve, ostala je samo crkva. Vatikan je, poznajući navike vladara mudro i podmuklo uskočio u svu priču pokušavajući da unijati Crnu Goru. Milo želi da je opljačka a Vatikan da ima što više poklonika. Potpuno jasan scenario.

Naime, u Cetinjskom manastiru se nalazi ruka Svetog Jovana Krstitelja kojom je kršten Hristos, čestica Časnog krsta iz Jerusalima, zlatna kruna Stefana Dečanskog kojom je krunisan Kralj Nikola i mošti Svetog Petra Cetinjskog. Bogorodicu Filarmosu su već prebacili u Cetinjski muzej i ko zna šta se desilo sa njom kada su malteški vitezovi dolazili u Crnu Goru? Moje su osnovane sumnje da je original prodat a postavljena kopija. Da ne govorim o moštima Svetog Vasilija Ostroškog i šta bi vlast napravila od najvećeg svetilišta na Balkanu. Zatim od manastira Ždrebaonik u Bjelopavlićima i moštima Svetog Arsenija Sremca, pa o Ćeliji Piperskoj i moštima Svetog Stefana Piperskog, i tako u nedogled. Svaki hram i crkva, svaki manastir u Crnoj Gori imaju neku veliku i značajnu relikviju. Zato Milo želi da uzme crkve. Želi da ih pokrade i pohara jer mu je samo to ostalo. NJegoš bi rekao ,,ko skakavac što zemlju opusti''.
 
A Vatikan da konačno uništi Srpsku Crnu Goru. Zbog svega ovoga, zbog grobova djedova i pradjedova, zbog onih koji su bili, koji su sad i koji će doći, Srbi na noge u odbranu Svetinja. U odbranu časti i imena Crnogorskog. U odbranu Srpske Crne Gore. Za kraj, neka nam putokaz budu riječi Svetog Vladike Rada ,,U dobru je lako dobar biti,na muci se poznaju junaci''.