Vernici Srpske pravoslavne crkve najavili su se da će se noć uoči najave rušenja Krstionice na Prevlaci Svetog Arhangela Mihajla, kod Tivta, okupiti kako bi sprečili njeno rušenje. Protiv odluke vlasti građani, vernici SPC, ne mogu računati na pomoć institucija u odbrani svojih prava. Mašinama koje će se u utorak pojaviti kako bi izvršile volju režima „usprotiviće“ se molitvom.
Pored svih nelegalno izgrađenih objekata, koji su poslednje tri decenije ponikli na našem primorju – od kuća i vila do hotela, vlastima je jedino zasmetala Krstionica na Prevlaci. Pritom, Krstionica nije čak ni nelegalno podignuta, jer je, po planu DUP-a iz 2010. godine, ovaj deo ostrva predviđen za gradnju verskih objekata.
Predivna Krstionica nalazi se u samom moru i predstavlja obnavljanje stare izgrađene pre više od 11 vekova u sedištu prve Zetske episkopije Svetog Save, uspostavljene davne 1220. godine. U 15. veku, nakon mletačkih osvajanja, odnesena je u Veneciju, a za vreme NDH 1942. godine preneta u Hrvatsku, gde se i danas nalazi.
Kada je grofica Katarina Vlastelinović 1833. godine kupila dio ostrva znajući za njegovu svetinju, ona je obnovila dio konaka i sagradila crkvu Svete Trojice i predala je NJegošu.
U sklopu proslave 800 godina od autokefalnosti SPC i osam vekova godina od osnivanja prve Zetske episkopije na Prevlaci urađeni su projekti obnove, na osnovu arheoloških istraživanja na ovom lokalitetu.
U manastiru Miholjska prevlaka svakodnevno se vrše krštenja i sve je više onih koji u letnjem periodu žele da se krste pogružavanjem u more. Zbog toga je i odlučeno da Krstionica bude obnovljena i postavljena na vodi. Neposredno ispod ostataka manastira nalazila se manastirska stara ponta koja je ojačana, a na njoj podignuta mala crkva – Krstionica, i posvećena Svetom Lovćenskom tajnovidcu – Petru drugom Petroviću NJegošu.
Crkva sa Krstionicom ima ukupno 11 kvadrata i po mnogima je i ovako nedovršena ukras obale i devastiranog ostrva. Ona je ne samo u skladu sa potrebama i obnovom budućeg manastira, već i sa arhitekturom 9. veka sa ovih prostora – crkva je osmougaona, na stubovima.
Da vlasti neće izvršiti ono što prete, slabe su nade. Nije prvi put da se država bori protiv Crkve rušenjem njenih objekata.
Podsetimo koliki je pritisak i dan-danas da se sruši crkvica na Rumiji. Međutim, najveću traumu još uvek predstavlja rušenje NJegoševe kapele na Lovćenu, gde ni grob ni amanet svetog vladike vlastima nisu bili bitni. Upravo u spomen na ovaj tragičan događaj, kao i na rušenje manastira na Prevlaci, Krstionica je i nazvana „Suza NJegoševa“.
U jednakoj situaciji kao 1968. godine su i današnji vernici. Slabe su nade i da će pojaviti neki novi Iso Mahmutović čija će savest biti jača od naredbe države. Ipak, vernici nameravaju da se protiv sile bore jedinim oružjem koje im je u rukama – molitvom. Za spas svojih, ali i duša onih koji bi da ruše Krstionicu.
Kako ubijaju snagu srpskog naroda, pogledajte OVDE.
Izvor: IN4S
