Naravno, radi se o svetski čuvenom Valteru P38, koji je imao borbenu i službenu upotrebu širom sveta, a često je bio i jedan od glavnih filmskih rekvizita.
Valter P38 (nem. Walther P38) je poluautomatski pištolj kalibra 9mm Parabelum/Luger, razvijen u Nemačkoj pred početak Drugog svetskog rata. To je bio standardno službeno oružje nemačke vojske i policije, nakon što je u naoružanju zamenio znameniti Luger, a koristio se na svim frontovima u Evropi i Severnoj Africi. Tokom rata je bio cenjen kao trofejno oružje, te se našao u naoružanju brojnih formacija.
U naoružanje Zapadne Nemačke je ponovo uveden 1963 pod imenom P1 i koristio se sve do 2004 kada je konačno zamenjen pištoljem Hekler i Koh USP.
Razvoj
Prva testiranja su obavljena 1938, a serijska proizvodnja je započeta sredinom 1940. Cilj razvoja P38 je bio da se pronađe ekonomičnija zamena za Luger P08, koji se pokazao kao efikasan, ali previše skup za masovnu proizvodnju. Iako je Valter krajem 1940. zvanično usvojen kao novi standardni poluatomatski pištolj u naoružanjE Vermahta, popularni Luger P08 nije u potpunosti povučen iz borbene upotrebe i proizvodnje sve do završetka Drugog svetskog rata 1945.
Kapacitet pištolja Valter P38 je bio 8 metaka, kao i kod njegovog prethodnika Lugera. Posle Drugog svetskog rata je nastavljena proizvodnja ovog modela pod novom oznakom P1, koji se koristio u Zapadnoj Nemačkoj. Postepeno je povlačen iz upotrebe do 2004. godine kada ga je zamenio model P8.
Umesto zglobastog zatvarača, Valter P38 je imao okretni zatvarač i zadržanu cev, koja je danas standard u svim jačim kalibrima modernih pištolja. Posle pucnja, zatvarač zajedno sa cevi kreće unazad do male kočnice pred samim okvirom. Tada cev staje dok se zatvarač i dalje kreće unazad do izbacivača čaure. Pri povratku prema cevi, zatvarač u hodu gura metak u cev sa kojom se posle malog kružnog pokreta žljebom spaja. Korice rukohvata su napravljene od bakelita.
Pored svega, Valter P38 je bio prvi pištolj sa indikatorom za metak u cevi te osiguračem koji je dozvoljavao otpuštanje opruge udarne igle bez opasnosti opaljenja metka u cevi. Ovo je omogućilo da se pištolj bez opasnosti može nositi sa metkom u cevi, te da je pri potrebi istovremeno spreman za korišćenje. Ovakve novine tog doba su današnji standard za oružje u službenoj upotrebi te su omogućile dugotrajnu upotrebu ovog pištolja.[2]
Pištolj Valter P38 je kasnije poslužio i kao osnova za razvoj popularnog italijanskog pištolja Bereta 92.
Službena upotreba
Treći Rajh
Zapadna Nemačka
Austrija
FNR Jugoslavija
NDH
Mađarska
Italija
Francuska
Finska
Norveška
Severni Vijetnam
Pakistan
Južnoafrička Republika
Portugal
Švedska
SSSR
Čad
Čile
Borbena upotreba
Španski građanski rat
Drugi svetski rat
Grčki građanski rat
Vijetnamski rat
Portugalski kolonijalni rat
Građanski rat u Siriji
Tehničke karakteristike
Težina: 800 kg
Dužina: 216 mm
Dužina cevi: 125 mm
Kalibar: 9x19 mm
Vrsta operacije: kratki trzaj
Način dejstva: pojedinačni
Brzina zrna: 365 m/s
Maks. ef. domet: 50-100 m
Odvojivi magacin: 8 kom.
Nišan: mehanički fiksni
Ove stvari o domaćim filmovima možda niste znali
Valter P38 je, kao što smo već napomenuli, jedan od glavnih rekvizita u domaćim ratnim i akcionim filmovima i serijama. On je jednostavno neizostavan detalj svih jugoslovenskih partizanskih filmova, u kojima je prikazano kako partizani otimaju od nemaca ovaj veliki trofej, što je u realnosti zaista bio.
Međutim, malo ljudi je obraćalo pažnju na neke kratke momente u našim filmovima, u kojima se koristi Valter P38. Recim, u više momenata u filmu i seriji '’Otpisani'’, glumac tokom scene borbe puca iz Valtera P38, pa mu je već kroz nekoliko sekundi u rukama Luger P08.
Da su '’Otpisani'’ školski primer za greške scenarista, govori i činjenica da se radnja događa 1941. godine, kada Vermaht nije bio snabdeven ovim modelom pištolja u to vreme.
Nisu samo '’Otpisani'’ primer toga, već je to bila praksa i u mnogim drugim domaćim filmovima.
Poslednji slučaj '’prevremenog korišćenja'’ Valtera P38 u odnosu na vreme radnje filma je zabeležen u hitu Dragana Bjelogrlića '’Senke nad Balkanom'’. Radnja filma je smeštena u dvadesete godine prošlog veka, a u sceni sukoba makedonskih separatista i policije se koristi P38 iz 1938. godine.
O mitraljezu čiji zvuk je pratio raspad Jugoslavije možete pročitati i pogledati OVDE.
Izvor: Pravda
