Sav njihov materijal je zaplenjen, a sam prof. dr. Srboljub Živanović je dao jedan intervju beogradskom listu Ilustrovana Politika vezano za ta istraživanja u Jasenovcu, koji nikada nije objavljen. Štaviše, dobio je pretnju da "ne dira u osinjak".
Napustio je otadžbinu i otišao u Afriku da radi posao za koji se školovao. Kasnije je otišao Veliku Britaniju, tačnije u London, gde se nastanio. Svoja istraživanja o Jasenovcu i drugim stratištima ustaške Nezavisne Države Hrvatske nije prekidao već je nastavio sa posebnim žarom.
Tako je dolazio i do veoma interesantnih podataka kao što su saradnja ustaša i komunista... tačnije u zatvoru u Sremskoj Mitrovici davne 1935. godine došlo je do potpisivanja sporazuma između Kominističke Partije Jugoslavije i Ustaškog pokreta, pa su Moša Pijade i Mile Budak stavili paraf na papir. Cilj je bio uništiti Srbe i Srpsku Pravoslavnu Crkvu, jer su Ustaše kao Vatikanska čeda i komunisti kao sinovi proleterske Internacionale smatrale da svako ko hoće da podigne revoluciju u Evropi mora da slomi prvo pravoslavne Srbe.
Vatikan je još 1930-ih godina pomagao ustaški pokret u Italiji i spremao ih za obračun sa Srbima. Aprilski napad na Kraljevinu Jugoslaviju 1941. godine doneo je slom i rasparčavanje njene teritorije, gde je najveći deo pripao Nezavisnoj Državi Hrvatskoj u koji su ušli: Zagorije, Slavonija, Srem, Bosna, Banija, Kodun, Lika, Gorski Kotari, Dubrovnik, dio Dalmacije, Hercegovina... većim delom oblasti naseljene srpskim življem i sa pravoslavnim svetinjama.
Ustaška ideologija i smisao postojanja je bio zasnovan na istrebljenju Srba i Pravoslavlja. Pokolji nad Srbima su počeli već krajem aprila 1941. u Gudovcu, nastavljeni u Veljunu na Đurđevdan 1941... i tako redom. Kada su Italijani uvideli da sistem koncentracionih logora Jadovno-Gospić-Pag prevazilazi užase i da broj žrtava raste iz dana u dan, oni su ga zatvorili. Malo kasnije, 21. avgusta 1941. zaživeo je logor Jasenovac u jugozapadnom delu Slavonije... logor koji se stalno širio i postao prava "fabrika smrti". Zatvorenici Srbi, Jevreji i Romi su dovoženi uglavnom stočnim vagonima. Ubijanja su bila na najstrašnije načine, zdravom ljudskom mozgu neshvatljive. LJudi su topljeni u kazanima i od njih se pravili sapuni, spaljivani u visokim pećima. i sl.
U dva navrata ustaše su palile dokumentaciju u Jasenovcu 1943. i krajem aprila 1945. godine. Svi napori tokom Drugog svetskog rata da se oslobodi Jasenovac nisu urodili plodom jer je vrh KPJ stalno stopirali.
Broj žrtava koji već decenijama izaziva probleme u srpsko-hrvatskim odnosima otkriven je upravo od one komisije iz 1964. Kako prof. dr. Živanović tvrdi da je u jasenovačkim kazamatima ubijeno 700.000 Srba, pa 30.000 Jevreja.... i 80.000 Roma. Taj broj je izračunat na osnovu desne butne kosti u jednoj jami. Komisija je bila ubrzo raspuštena.
Tek kasnije 1991. na inicijativu udruženja iz Banja Luke formirana je jedan poseban tim međunarodnih eksperata, naučnika od kojih nijedan nije bio sa područja SFRJ. Oni su istraživali lokalitete u Jasenovcu u utvrdili brojku od 700.000 Srba, 30.000 Jevreja i 80.000 Roma. Tako je i prezentovano svetskoj javnosti.
O Jasenovcu i ustaškim stratištima prof. dr. Srboljub Živanović je do sada napisao tri knjige. U svakoj knjizi kaže da glavnu odgovornost za ustaške zločine (s)nosi Vatikan, jer su znali sve šta se dešava i podstrekivali ustaše preko rimokatoličkih svećenika. On navodi i podatak da je oko 1.400 fratara direktno učestvovalo u genocidu nad Srbima 1941-1945.
Šta je papa Franja rekao o kanonizaciji Stepinca što je uznemirilo Hrvate saznajte OVDE.
Izvor: Pravda
