Piše: Miša Vacić
Ova odluka hrvatskih poslanika je javno i definitivno poručila Srbima u zapadnim delovima još postojeće Jugoslavije da se kontinuitet srbofobne naci-ustaške ideologije ne prekida i da naslednici Pavelića nastavljaju tamo gde su im preci zaustavljeni 1945.godine oružanom silom uglavnom srpskog antifašističkog pokreta. Kako bih izbegao bilo kakva ratnohuškačka ili politički nekorektna etiketiranja od strane domaćih „dušebrižnika“ ili hrvatskih povijesničara tisućgodišnje državotvornosti, zadržaću se na poznatim istorijskim činjenicama. Hrvati su oslobođeni austro-mađarsko-italijanske okupacije 1918. godine pobedama srpske vojske u 1. svetskom ratu i tek tada su, nakon 800 godina ropstva postali slobodni kao narod u Kraljevini Jugoslaviji. Pun državni i međunarodno-pravni suverenitet u novu južnoslovensku zajednicu unele su samo Srbija i Crna Gora.
Hrvati, Slovenci, muslimani ili Albanci nisu imali nikakav legitimni okvir da bi iz Jugoslavije u budućnosti iznosili bilo šta jer u Jugoslaviju nisu ništa ni uneli osim statusa oslobođenih građana bez prethodnog posedovanja sopstvene države ili granica. Strahoviti genocid koji je odneo život preko milion srpskih civila u NDH 1941-1945. godine bio je omogućen nemačkom vojnom okupacijom Jugoslavije koju je sa oduševljenjem dočekala velika većina hrvatskog naroda. Večiti neprijatelji germanskog prodora preko Balkana na Bliski istok bili su Srbi, kako 1914. godine tako i 1941. godine.
Svoj dug prema slobodarstvu srpski narod je platio visoko, u prvim redovima borbe protiv nemačkih, hrvatskih, islamističkih i velikoalbanskih nacista padale su desetine hiljada antifašističkih boraca iz oba pokreta otpora, stotine hiljada nezaštićenih civila nastradalo je u sistemu koncentracionih logora (samo ustaše su imale logore za decu i time prevazišli krvave nemačke nacista) poput Jasenovca, Gradiške, Jastrebarskog i mnogih drugih stratišta. Nakon pobede nad fašizmom, hrvatske elite su vešto uspele da pređu na stranu pobednika i da sledećih 40 godina pripremaju konačno rešenje za srpsko pitanje. Upravo to se dogodilo 25.juna 1991.godine kada je konstitutivni srpski narod u hrvatskoj federalnoj jedinici postao lovina za novoustaški Tuđmanov režim.
Herojski otpor krajiških Srba 1991-1995. godine zaustavio je genocid poput onog iz 2.svetskog rata ali je nakon operacija etničkog čišćenja „Bljesak“ i „Oluja“ koje su pomagale zapadne sile današnja Hrvatska ostala bez Srba, naroda koji je naivno stvarao Hrvatsku još od Vojne krajine verujući u južnoslovensko jedinstvo. Sa žaljenjem i tugom mogu zaključiti da se aktuelne hrvatske “europske“ vlasti svim silama trude da sa Srbima i Srbijom imaju što gore odnose. Česta prebijanja srpskih turista, plansko uništavanje ćiriličnih tabli i loš tretman prema srpskim povratnicima u Krajinu jasan su pokazatelj da nas oni ne vole i da bi mi konačno morali da odgovorimo čvrstom diplomatskom ofanzivom u cilju zaštite nacionalnih interesa u Hrvatskoj.
Snaga i veličina srpske države i naroda vide se u tolerantnoj koegzistenciji svih nacija i vera u Srbiji ali naša široka duša nikada ne sme zaboraviti ustaška varvarstva koja bi nam se zbog zaborava mogla ponovo dogoditi. Srpska Desnica poziva srpski narod na slogu, dostojanstvo ali i na oprez na dan koji se slavi u Hrvatskoj kao državni praznik. Ko se čuva i Bog ga čuva!
NATO dopušta Srbima da uzmu sever Kosova! Više o tome OVDE.
