“Crnogorska je državnost doprinela crnogorskoj regionalnoj svesti, ali nije u potpunosti smanjila osećaj da je Crna Gora tvrđava Srba - srpska Sparta”, tvrdi Banac i potom dodaje da je crnogorska ideologija, koju je nazvao “novom” i “izrazito nacionalnom”, isključivo rezultat loše uprave u Crnoj Gori između dva rata.
Banac je naveo da je Crna Gora priznata kao država na Berlinskom kongresu 1878, kao i da se u to vreme njena vlast proširila do reke Tare, obuhvativši dodatne suplemenike, koji sebe, kako je istakao, nisu smatrali Crnogorcima, već Srbima.
“Ime im je kao takvo bilo posvuda prisutno”, ukazuje hrvatski istoričar.
On ističe i da je u Srbija u 18. i 19. veku značajno naseljena crnogorskim i hercegovačkim Srbima.
“Dvojica najistaknutijih vođa srpske revolucije, Karađorđe Petrović (1752-1817) i Miloš Obrenović (1789-1860) potomci su tih doseljenika u Srbiju. Karađorđe je poreklom iz plemena Vasojevića, iz doline Lima, a Miloš iz Bratonožića, iz Brda. Mada ta područja nisu bila dio stare Crne Gore, njihovi su stanovnici bili proizvod identičnog nacionalnog razvitka”, piše on.
Bančev zaključak je da da je savremeno isticanje posebne crnogorske nacionalnosti rezultat nedovoljno dobre uprave u Crnoj Gori između dva rata, kao i da je nova - izrazito nacionalna crnogorska ideologija izazvala kvalitativne promene u nacionalnoj svesti crnogorskih Srba.
Pročitajte OVDE zašto je uzdrmana vlada Severne Makedonije.
Izvor: In4s
