Pavlović kaže da pravno uređenje odnosa između crkve i države nije pitanje kojim treba da se bavi predsednik države, što je u ovom slučaju Milo Đukanović, i dodaje da vlast u Podgorici vodi permanentnu antisrpsku politiku sa tendencijom da se "odsrbe"pripadnici srpskog naroda u Crnoj Gori.
Težnja ka stvaranju "crnogoroslavlja", o kojoj je pisao još Sekula Drljević, traje od trenutka kada, prema oceni Pavlovića, Ðukanović nije uspeo da napravi političku karijeru u Beogradu, a sada je, kaže, "pojačana" udarom na SPC koju je crnogorski predsednik u više navrata označio kao "poslednji stub velikosrpstva".
- SPC na tim prostorima nije od juče, starija je od crnogorske države, a posebno od komunističkog modela stvaranja crnogorske nacije i države. Ma kakve granice i državni okviri postojali, svetinje u Crnoj Gori, Severnoj Makedoniji ili na KiM su duhovna i materijalna baština SPC - kaže Pavlović.
Kao spornu vidi argumentaciju Đukanovića da je SPC od 1986.do 2000.godine bespravno otuđila imovinu crnogorske države u periodu kada Crna Gora pokušava da ustanovi svoj katastar.
- To je period kada Crnom Gorom, uglavnom, suvereno vlada Milo Ðukanović i kada je pomoću avio snimaka izvršen upis u katastar nepokretnosti. Da li taj registar važi samo za SPC ili je opšti - pita Pavlović , a kao jedan od spornih primera upisa imovine u katastar crnogorske države spominje dvorac kraljice Marije Karađorđević u Miločeru koji, kako kaže, nije izgrađen od državnog novca, već od miraza koji je donela kada se 1922.godine udala za kralja Aleksandra.
Pavlović ocenjuje da "izazivačko" manipulisanje istorijom ne pruža dovoljno argumenata Đukanoviću, već da ide u prilog SPC podsećajući da je Crna Gora do 19.veka bila teokratska država na čijem je čelu bio vladika.
- Niko ne spori da je Crna Gora država i da može da definiše svoje državne ciljeve, ali je sporna permanenta politika ''odsrbljavanja'' onih koji ne žele da budu novi Crnogorci, a kojima se otima identitet i koji se zbog svog osećanja smatraju građanima drugog reda u Crnoj Gori - kaže istoričar.
Kao ključnu manipulaciju istorijskim argumentima vidi pokušaj Đukanovićeve vlasti da revidira istoriju i ukine ranije donete istorijske odluke, poput odluke crnogorske skupštine da se 1.decembra 1918.godine prisajedini Srbiji.
Taj datum, kaže, za današnju Crnu Goru uopšte nije bitan, a srpska vojska se optužuje da je okupirala Crnu Goru što, ističe Palović, nije istorijska činjenica.
- Nije bilo nijedne bitke u kojoj su Crnogorci pružili srpskoj vojsci, već su, naprotiv, iz Kotora i drugih mesta, stizale molbe da što vojska što pre dođe - kaže Pavlović.
Dodaje da 1920. koju Đukanović, takođe, spominje kao godinu do koje je crkvena imovina bila u državnoj svojini, nema veze sa Crnom Gorom, već da su tada uređeni odnosi između SPC i Vaseljenske patrijaršije oko određenih kanonskih prava.
Pavlović kaže da je teško prognozirati u kom pravcu će se odvijati protesti u Crnoj Gori, ali da njihova masovnost govori o volji naroda koja, kako kaže, mora da se uzme u obzir.
Uveren je da su Đukanović i "međunarodni sponzori" njegove politike svesni situacije i ističe da pitanje oko imovine treba rešiti dijalogom, a sporni zakon zameniti opštim aktom koji bi se, ističe istoričar, odnosio na sve verske zajednice, ne samo na SPC.
- Srbija u ovoj situaciji nema veliki potencijal i bila bi optužena da se meša u unutrašnje stvari Crne Gore, ali mora da vodi računa o srpstvu ma gde se ono nalazilo i želelo da iskaže svoj identitet, pa i u Crnoj Gori - zaključuje Pavlović.
Pročitajte OVDE šta je to saopštio ministar odbrane Crne Gore.
Izvor: Informer
