Piše: Velimir Eraković
Rođen je u Hercegovini Mrkonjići, Popovo polje 1610 godine od porodice Jovanović. Pošto je tada vladao danak u krvi otac ga šalje u skriveni manastir Zavalu, gdje je iguman već bio njegov stric Serafim. Tu uči crkvenu pismenost, a nakon nekoliko godina prelazi u manastir Tvrdoš gdje uzima monaški postrig i dobija sveštenički čin, paroh popovopoljski. Kasnije prelazi u Pećku patrijaršiju, gdje je rukopoložen za Episkopa Zahumsko Hercegovačkog. Potom će dodati titulu i Skenderiski. Bio je pod stalnim napadima Turaka, pa kad je razoren manastir Tvrdoš, prelazi u Crnu Goru i sa njim neprocjenjiva blagodat koja i dan danas sija i obasipa vjerni narod. U Ostroškom kamenu, pomažući bolesnim, ubogim i nemoćnim pravi manastir Ostrog. NJegova čuda se ne mogu prebrojati kako tad, tako i u današnje vrijeme.
Upokojio se 1671 godine. Sahranjen je, a nakon sedam godina 1678 svetitelj se javi u snu nastojitelju manastira Sveti Luka u Župi kod Nikšića igumanu Rafailu Kosijerevcu i naredi mu da dođe u Ostrog i otvori njegov grob. Drugi put kad mu se javi on to ispriča bratiji manastira koja držeći se molitvenih pravila i i sedam dana služeći liturgije grob otvori. Pred njima se otvori netruležno, potpuno očuvano tijelo, koje bijaše žuto kao vosak i mirisaše. Monasi uzeše njegovo sveto tijelo, položiše u kovčeg i i prenesoše u hram Vavedenja presvete Bogorodice gdje i danas počiva. Od tada pa do današnjih dana bez prestanka čudotvori i pomaže.Napadan je od svih osvajača, komunista najviše ali je opstao i opstajaće uvjek.
Mitropolija Crnogorsko primorska se potrudila da od manastira Ostrog napravi veliko i nadaleko poznato svetilište pristupačno svima kojima je pomoć svetitelja potrebna. Tu su uz donji manastir i dvije crkve, Crkva Svete Trojice i crkva Velikomučenika Stanka podignuta uz blagoslov Mitropolita gdje počivaju njegove netruležne ruke. Postoje i konaci,a običaj je da se prespava pod vedrim nebom. Poznat je i van granica Srpske pravoslavne crkve i čitavoj vaseljeni. Na njegov praznik 12 maja okuplja se na hiljade Srba iz svih delova gdje žive. Crne Gore, Srbije, Hercegovine i ostalih dijelova Republike Srpske, kao i iz dijaspore samo da bi prisustvovali svetoj liturgiji i pomolili se svetitelju. I tako je bilo uvjek i biće.
Mitropolit Amfilohije Radović je već najavio hiljade ljudi pod Ostrogom taj dan, a Episkopu Budimljansko Nikšićkom Joanikiju da sam odluči oće li u litiji biti sam crkveni klir ili će i pored zabrane narod kao i do sad ispuniti Nikšić. Vlast i NTK su već požurili da obavjeste da nikakvo okupljanje ne smije biti zbog virusa koji još traje. Kako Vladike odluče tako mora biti i mora se poštovati njihova riječ. Jasno je da policija koristi svaki detalj da se obračuna sa crkvom i sveštenstvom u Crnoj Gori, ali je jasna i poruka Episkopskog savjeta na čelu sa Mitropolitom da će se litije nastaviti i da će opet biti puni trgovi onih vjernika koji se bore da po svaku cijenu ponište usvojeni zakon o slobodi vjeroispovjesti.
U slavu Svetog oca Vasilija Ostroškog čudotvorca i slavu svih svetaca to je borba dobra protiv zla i borba koja se ne smije izgubiti. Taj suludi zakon se mora poništiti i povratiti dostojanstvo crkve i naroda u Crnoj Gori. Sveti Vasilije Ostroški i treba da bude početak nove pobune protiv odnarođene vlasti. To mu i po snazi, a najviše po svetosti pripada.
Da ne ostane samo sanak pusti moramo kako znamo i umemo, predvođeni mitropolitom Amfilohijem zaustaviti ovaj moralni i duhovni ponor. Više o tome čitajte OVDE.
Izvor: Pravda
