Ovime se ispunjavaju dramatična upozorenja eparhija i pojedinaca iz SPC da je otimanje crkvene imovine u Crnoj Gori uvertira za slične pokušaje i u ostalim državama regiona. Cilj je jasan - slabljenje duhovne moći i kohezije srpskog naroda.
Đukanovićeva crkvena igra sa vatrom, osim što je nedopustvo mešanje državne vlasti u slobodu delovanja verskih zajednica, najavljuje i konačni krah organizacije koja se godinama predstavlja kao Crnogorska pravoslavna crkva, na čijem je čelu bivši sveštenik Miraš Dedeić. Ova paracrkva od 1993, kada je osnovana, nije uspela da okupi više od simboličnog broja pristalica.
Misija Dedeićeve CPC svoje korene ima u kolaboracionizmu tvorca crnogorskog nacionalizma i propagandiste NDH Savića Markovića Štedimlije, koji je tokom Drugog svetskog rata bio u službi ustaškog režima.
Po ugledu na tzv. Hrvatsku pravoslavnu crkvu, koja je osnovana 1942. godine ukazom Ante Pavelića u Hrvatskoj, i danas deluje istoimena verska organizacija, čiju registraciju zvanični Zagreb odbija. NJu predvodi Bugarin Aleksandar Ivanov, koji se potpisuje titulom arhiepiskopa. NJen utemeljivač, iako ekstremni rimokatolik, jeste kontroverzni hrvatski akademik Ivo Matanović. Malobrojna grupa članova HPC redovno učestvuje na ultradesničarskim i proustaškim skupovima u Hrvatskoj.
Nije tajna ni da bi veći deo albanske političke elite na Kosovu i Metohiji voleo da vidi i nekakvu "kosovsku pravoslavnu crkvu". Ova mogućnost u Prištini je pomenuta pre dve godine u kontekstu raspolaganja imovinom SPC, ali i decidnog odbijanja priznavanja nezavisnosti Kosova.
Kao podobnu i kooperativnu verziju SPC u Sarajevu, mnogi prizivaju i projekat tzv. Bosanske crkve, koja bi trebalo da posluži ostvarenju političkih ciljeva Bošnjaka u BiH. Upućeni u teorije ove vrste inženjeringa, međutim, ne kriju da je zbog snage eparhija SPC u BiH, broja Srba i njihove snažne vere, kao i uticaja Rimokatoličke crkve, šansa za osnivanje nove pravoslavne crkve u Bosni - gotovo nepostojeća.
Kopiraju ukrajinski recept
Srpska pravoslavna crkva na meti je ekstremista iz regiona jer je prepoznata kao najsnažniji faktor jedinstva našeg naroda. Slične metode primenjene su u Ukrajini, gde je zvanični Kijev crkvenim rascepom ukrajinskog naroda pokušao da marginalizuje uticaj Moskovske patrijaršije i ozvaniči ukrajinski nacionalizam.
Pao sirijski tajkun! Asad žrtvuje bogatog rođaka kako bi sačuvao Putina! Više o tome čitajte OVDE.
Izvor: Večernje novosti
