Kragujevački automati su se bazirali na modelu iz 1949. Mijomanović je prijavio njemački ERMA MP40, dok je Cvetić konkurisao sa potpuno novim rješenjem slobodnog zatvarača. Cvetićev se model najbolje pokazao. Tokom drugog kruga testa, jedini je izdržao probu sa 27.000 metaka. Tako je u naurožanju JNA usvojen 7,62mm M56 (kodni naziv artikal 11). Tokom 1956. izrađeno je 20 komada, neophodnih za istraživanja. Serijska proizvodnja M56 započela je 1960. a prekinuta 1975. U to vreme je izrađeno 88.998 primeraka koje je Zastava isporučila vojsci i miliciji.1965. godine za potrebe izvoza izrađena je ograničena serija u kalibru 9mm. Zbog vizuelne sličosti sa MP40, često se navodi da je M56 rađen po uzoru Hajnriha Folmilera i zavoda ERMA. Ali između ova dva oružja postoje bitne razlike.
M56 je funkcionisao po principu slobodnog zatvarača, a radio je sa otvorenim zatvaračem. Udarna igla je bila sastavni dio zatvarača nako me se nalazio izvlakač sa oprugom, donosač metka i kružni otvor za ručicu. Povratna opruga je bila većeg prečnika od onog kod MP40, bez teleskopske opruge. Iz automata se moglo dejstvovati jedinačno ili rafalnom paljbom. Regulator vatre, smešten ispred branika obarače, bio je poprečnog tipa. Sastojao se iz poluge pravougaonog presjeka sa polukružnim izrezom za razdvajač i obostranog nareckanog dugmeta sa jasnim natpisima "jed."(jedinačno) i "raf" (rafalno).
Potiskivanjem levog dugmeta udesno do položaja kada se mogao jasno videti natpis "jed", poluga se postavljala na pravac kretanja razdvajača. Nakon opaljenja, poluga regulatora da razdvajač na polugu obarača, odnosno da zadnji krak zapinjače zadržava zatvarač u zadnjem položaju. Prilikom potiskivanja desnog dugmeta ulevo, urez na poluzi se dovodio na pravac razdvajača. Ručica aztvarača je predstavljala kočncu. U cilju blokiranja zatvarača,ručicu je trebalo zaokrenuti za 90 stepeni u suprotnom smjeru kazaljke na satu. U tom položaju, na gornjoj površini ručice bilo je čitljivo "ukočeno". Kada bi se ručica zaokrenula u suprotnom smjeru pisalo bi otkoč(eno).
Na prednjem i zadnjem delu kanala nalazio se kružni otvor sa prečnikom većim od širine samog kanala. Iza glave ručice se nalazilo rebro pravougaone forme sa širinom koja je odgovarala širini kanala a visina prečniku kružnih otvora. Tako je u vertikalnom položaju, rebro sprečavalo kretanje ručice duž kanala i zatvarača. Osim ovog efiksasnog rješenja, na ručici je montiran držač koji je sprećavao slučajno opaljenje oružja, što je bio problem kod drugih automata. Iz tog razloga, Uprava pešadije iz tog razloga od konstruktora zahtjevala da reši taj problem.
Cvetićev je utvrđivač na vertikalnom kraku imao kvadratni izrez, dok je opruga pod donjim krakom utvrđivač držala priljubljenim uz sanduk. Na prednjem delu sanduka se nalazila bradavica, prilikom neželjenog kretanja unapred ili u krajnjem prednjem položaju zatvarača,bradavica je zaskakala u otvor utvrđivača i obezbjeđivala sigurno rastojanje (1,2 - 2mm) između udarne igle i čela čahure u ležištu. Prilikom povlačenja zatvarača unazad, strelac je obuhvatom ručice zatvarača savlađivao silu opruge, čime se utvrđivač zaokretao oko osovine, zub "iskakao" iz proreza i time oslobađao zatvarač. Kundak je iskopiran od puške MP40 koji se može savijati i tako sačuvati dužinu. Neobična karakteristika M56 je da ima bajonetnu ušicu na cevi i tako može da prihvati bajonet.
Automat M56 se i danas službeno koristi u Bosni i Hercegovini, Iraku i Zambiji, a korišćen je u ratnim dejstvima u Vijetnamskom i Zalivskom ratu, kao i tokom ratova na teritoriji bivše Jugoslavije.
Tehničke karakteristike
Masa: 3,060 (bez okvira),3460 (sa okvirom i nožem) kg
Dužina: 865 (sa ispravljenim kundakom),640 (sa priklopljenim kundakom) mm
Dužina cevi: 250 mm
Kalibar: 7,62h25 TT mm
Vrsta operacije: slobodni zatvarač
Način dejstva: poluautomatski,automatski
Brzina paljbe: 600 met/min
Brzina zrna: 500 m/s
Maks. ef. domet: 200 m
Odvojivi magacin: 32 kom.
Nišan: mehanički
O situaciji u Nagorno-Karabahu pročitajte OVDE.
Izvor: Pravda
