Petar Mlađenović je rođen 1952. godine u selu Kravica, opština Bratunac na istoku SR Bosne i Hercegovine. Tu je odrastao i školovao se šezdesetih i sedamdesetih godina. Zaposlio se 1982. godine u preduzeću "Partizanski put" u Beogradu, gdje je radio decenijama kao rukovalac specijalnih građevinskih mašina.
Petar je za vaskoliko Srbstvo ispričao nevjerovatnu priču o tragediji svoje porodice za koju se može reći da je biblijskih razmjera, odnosno sudbina njegovog oca LJubomira koji je rođen 1919. godine u zaseoku Ježeštica, kod Kravice. Još prije Drugog svjetskog rata LJubomir se oženio i dobio kćerku Jelu 1939. godine.
Međutim, kada je aprila 1941. godine uspostavljena klero-fašistička Nezavisna Država Hrvatska, gdje je ušla i regija Birač, na čijem čelu su stajali poglavnik Ante Pavelić i kardinal Alojzije Stepinac. Tada su muslimansko-hrvatski fašisti obučeni u odore orućanih snaga NDH (ustaše i domobrani) otpočeli sa zločinima koji su se pretvorili u genocid protiv Srba, Jevreja i Roma.
Naredno ljeto 1942. komšije muslimani su došli u kuću Mlađenovića i ubili mu oca, majku, kćer i suprugu koja je bila u podomakloj trudnoći. Iz njene utrobe su izvadili muško dijete. Tada je LJubomir bio u zarobljeništvu. Kada se nesrećni LJubo vratio kući čuo je strašnu priču, jer su mu i drugi rođaci bili ubijeni od muslimanskih ustaša iz susjednih sela i to na monstruozne načine. Od 1941. do 1945. u srebreničko-bratunačkom kraju je ubijeno oko 6.500 Srba.
Ipak, odlučio je da živi i da se osveti životom. Nakon rata se oženio sa mladom Savkom (1934.) koja mu je rodila petoro djece, a Petar je jedan od njih. Svoju djecu LJubomir nikada nije učio da mrze ili da se svete, uvjek je govorio: "Nemoj se svetiti nožem i puškom... zlo se na zlo ne vraća. Ali nemoj zaboraviti!". Zapravo LJubomir je znao imena krvnika koji su mu ubili porodicu.
Kako sam Petar navodi komšije muslimani su još krajem 1989. godine često pucali iz vatrenog oružja i to noću, jer su osjetili da će se Jugoslavija raspasti, a to je značilo i novi rat... Bojali su se osvete jer se mnogo Srba nije svetilo ubicama njihovih rođaka odmah nakon rata. Upravo je to tokom 1990-1991 unosilo nemir i tenzije između Srba i muslimana u tim krajevima.
U preduzeću gdje je radio Petar bilo je dosta Albanaca sa Kosova i Metohije, ali i muslimana sa istoka Bosne. Oni su bili često odvojeni od Srba u menzi za ručak. Takođe, odvajali su uvjek od plata dio za kupovinu oružja 1991. godine koje su im dobavljali opštinski odbori Stranke Demokratske Akcije, čiji je vođa bio Alija Izetbegović.
Kravica spada u najstradalnija naselja na području bivše Jugoslavije tokom devedesetih godina 20. stoljeća. Sve vrijeme rata bila je u totalnom muslimanskom okruženju, gdje im je put do LJubovije (gradić u SR Srbiji) bio prilično otežan sa čestim muslimanskim zasjedama. Upravo su muslimanski krvnici 1990-ih godina, potomci koljača iz Drugog svjetskog rata u hordama nadirali na bratunačka sela sa ciljem da istrebe pravoslavne Srbe.
Ježeštica gdje je živio Petar Mlađenović sa porodicom je napadana više puta, a najžešća ofanziva je bila 8. avgusta 1992. godine, kada je preko 1.000 bojovnika pod komandom Nasera Orića opkolilo Ježešticu, koju je i tom momentu branilo oko 80 branilaca, a ukupno u Kravici je bilo oko 120 vojnika VRS. Otpor je bio gotovo nemoguć... Sam Petar je ranjen lakše, dok je njegov otac LJubomir bio teže. Muslimanski zlotvori su mu tada ubili majku Savku i dva brata Anđelka (1965.) i Dragana (1960.) i to hladnim oružjem na strašan način.
LJubomir Mlađenović je umro početkom 1994. godine pred Božić, ne dočekavši oslobađanje bratunačke opštine, niti da može dostojno da sahrani svoje najmilije. On je tako postao i simbol stradanja Srba u Podrinju, jer je dočekao da mu ubiju i pretke i potomke.
Petar je 1993. godine bio poslat od svoje firme da radi u Tanzaniji na istoku Afrike, odakle se vratio tek decembra 1995. godine kada je rat u Bosni i Hercegovini već bio završen i stvorena Republika Srpska.
— Dnevne Novine Pravda (@NovinePravda) December 3, 2021
Izvor: Pravda
