Među arhivskim materijalima sa kojima se agencija RIA Novosti upoznala je i naređenje broj 70 jedinicama 3. armije od 9. avgusta 1938. godine, izdato tokom sovjetsko-japanskog vojnog sukoba kod jezera Hasan.
Podatke o tokijskim manevrima potvrđuje i ispitivanje poslednjeg vrhovnog komandanta vojske Kvantung Otozo Jamade, sprovedeno u decembru 1949. godine tokom priprema za suđenje u Habarovsku nad japanskim ratnim zločincima. Prema protokolu, Jamada je priznao da je još u januaru 1938. "dao naređenje jedinicama 3. armije da ih dovedu u borbenu gotovost u slučaju neprijateljstava sa Sovjetskim Savezom".
Jamada je tada imenovan za komandanta 3. armije, koja je bila stacionirana u Mandžuriji na granici sa SSSR -om, a 1944. je predvodio armiju Kvantung. Vojskovođa je priznao da naredba broj 70 "svedoči o povećanoj spremnosti za rat". Prema mišljenju stručnjaka, japanska vojska je tada izvršila opsežno "izviđanje na snazi", procenjujući stanje sovjetskih trupa i pouzdanost njihove odbrane. Dvonedeljne bitke završile su se pobedom Crvene armije.
"Trupe Kvantung armije, kako bi pojačale svoju spremnost za rat protiv Sovjetskog Saveza, deo njihovih snaga ide napred da se koncentriše u zoni istočne granice", navodi se u naredbi broj 70.
Komandant 3. armije primio je 7. diviziju, 11. i 12. poljski protivavionski artiljerijski odred i 8. privremeni auto odred. Osim toga, 11. vazduhoplovni puk bio je raspoređen u naselju Tuan Šanzi, a 1. eskadrila 16. vazduhoplovnog puka u oblasti Taipinglin. NJihov zadatak je bio „da pokriju premeštanje 2. i 7. divizije i obore neprijateljske avione koji to sprečavaju“.
Dana 27. septembra 1940. godine u Berlinu su zemlje Osovine potpisale Trojni pakt koji je osigurao formiranje jezgra agresivnih država predvođenih Nemačkom, Italijom i Japanom. Ugovor o međusobnoj neutralnosti (1941.) između Moskve i Tokija omogućio je neko vreme da se obezbede istočne granice SSSR -a, ali nije promenio opšti raspored snaga.
Tokom ratnih godina, Japan je ostao saveznik nacističke Nemačke i nije odustao od plana za rat protiv Sovjetskog Saveza. Svim svojim postupcima namerno je kršio sporazume o neutralnosti, razvijajući plan neprijateljstava i vršeći redovne sabotaže.
Pripremajući se za rat protiv SSSR i drugih država, vladajući krugovi i nacionalne specijalne službe polagali su velike nade u upotrebu bakteriološkog oružja u borbenim uslovima.
Japanski militaristi smatrali su to sredstvom sposobnim da odigra gotovo odlučujuću ulogu u borbi protiv neprijateljskih trupa. Istovremeno, od 1928. godine Ženevska konvencija zabranjuje njegovu upotrebu.
Dana 8. avgusta 1945. SSSR je, imajući nesporne dokaze o pripremi bakteriološkog oružja od strane Japana i uzimajući u obzir saveznički tandem Berlin i Tokio, objavio poslednji rat. Sledećeg dana počela je dalekoistočna kampanja sovjetskih trupa koja je uključivala tri operacije: Mandžurijsku stratešku ofanzivu, Južno-Sahalinsku ofanzivu i desant na Kurile.
Ulazak Sovjetskog Saveza u rat i poraz Kvantung vojske odredili su bezuslovnu predaju Japana.
Japanska vlada je 2. septembra 1945. potpisala Akt o predaji, kojim je označen kraj Drugog svetskog rata.
Poslednja tačka u okončanju sukoba bilo je suđenje u Habarovsku, na kojem je vojni sud Primorskog okruga osudio 12 bivših pripadnika vojske Kvantung na zatvorske kazne zbog razvoja oružja zabranjenog Ženevskom konvencijom.
Kakvo oružje će osigurati bezbednost Rusije u narednim decenijama, saznajte OVDE.
Izvor: Pravda
