Piše: Vladimir Prvulović, redovni profesor univerziteta
Kao rezultat neprekidnih, masovnih, mirnih pravoslavnih litija izgledalo je da će se unutrašnje tenzije u Crnoj Gori smiriti potpisivanjem Temeljnog ugovora sa SPC i ustoličenjem u Cetinjskom manastiru 5. septembra mitropolita Joanikija, koga je Sabor SPC imenovao umesto pokojnog crnogorsko-primorskog mitropolita Amfilohija. Nažalost, novinske agencije navode da su organizatori protesta u Cetinju najavili „kako će sa protesta biti upućena poruka da je neprihvatljiva ceremonija ustoličenja Joanikija u Cetinjskom manastiru zbog negatorskog odnosa SPC prema crnogorskoj naciji, jeziku i državi. Aktuelna opozicija predvođena Demokratskom partijom socijalista Mila Đukanovića i crnogorske patriotske organizacije nedeljama pozivaju SPC da ustoličenje Joanikija obavi u drugom gradu i verskom objektu van Cetinjskog manastira”. Očigledno je da sledi nova etapa unutrašnjih sukoba u Crnoj Gori i da su pravoslavne litije izgleda ponovo neophodne kako bi se mir vratio u ovu državu.
Crna Gora je zaboravila poreklo i identitet, svoje svece i zavete, junake i prolivenu krv za slobodu svog naroda, svoje korene i svetinje. Kada druga srpska država, samostalna Crna Gora, zarad članske karte u NATO, 9. 10. 2008. prizna nezavisnost pobunjene i protivpravno otcepljene srpske autonomne pokrajine Kosovo i Metohija i otvori ambasadu u Prištini, to može da se smatra poništavanjem sopstvenog porekla i legendarnog čojstva. Pogotovu što je Metohija, koju su time prodali i predali u ruke Arnautima, bila deo srednjovekovne države Crne Gore.
Da li postoji i dalje crnogorsko vređanje svog srpskog porekla? To je uradila Skupština Crne Gore usvajajući tzv. Rezoluciju o genocidu u Srebrenici. Kao novi, asimilovani član kluba NATO agresora na Srbiju, Crna Gora je zgazila tragove državne politike NJegoša i drugih velikana srpske istorije Crne Gore. Rezoluciju o genocidu u Srebrenici, koju je inače odbacio Savet bezbednosti UN (predložila je Velika Britanija), koju nije usvojila ni Skupština Bosne i Hercegovine, usvaja Skupština Crne Gore, na šegrtskom kursu u NATO-u. To je pravi šamar za Srbe, srpski narod izvan matice, za Republiku Srpsku i atak na srpski identitet i ponos. Da li je Skupština Crne Gore, ranije usvojila rezoluciju sa osudom NATO bombardovanja SRJ 1999, čiji je deo i sama bila, kada su stradali brojni građani, objekti i infrastruktura te novoprimljene članice NATO-a? Naravno da nije, čime je oprostila agresorima i ubicama preko 3.000 srpskih građana, od kojih i 78 dece. Znamo da će članice NATO-a, verovatno, pomoći otplatu crnogorskog duga Kini od oko 500 miliona evra za izradu putne infrastrukture. Bez toga bi ova nova članica NATO-a ostala bez svoje jadranske obale na ime otplate dospelog duga. Ustupak je morao da se učini zapadnim sponzorima, kako bi se onemogućilo istupanje Republike Srpske iz BiH ili njeno ukidanje, odnosno drastična promena Dejtonskog sporazuma.
Šta dalje možemo očekivati od vlasti u nekadašnjoj srpskoj državi Crnoj Gori? Da Srbiji uvedu sankcije, kao zemlji koja ne želi da prizna otimanje trećine svoje teritorije, kolevke srpstva i pravoslavlja, Pećke patrijaršije – sedišta Srpske pravoslavne crkve, Visokih Dečana, Gračanice, Bogorodice LJeviške, stare prestonice i sedišta Bogoslovije u Prizrenu i ostalih svetinja i grobova palih za očuvanje ove svete srpske zemlje. Da li to znači da je Crna Gora, zemlja porekla prvih župana srpske države, velikih umova i državnika koji su se ponosili što su Srbi, postala neprijateljska zemlja Republike Srbije i Republike Srpske, na koje ovom rezolucijom direktno udara?
Da li je bivšim i sadašnjim vlastodršcima u Crnoj Gori iščililo iz pamćenja da su, u vreme nasilnog rasturanja SFRJ, ratovali i bombardovali Dubrovnik i druge punktove i branili se od nasilnika, ali i 1999. učestvovali u odbrani od napada NATO-a na SRJ ? Da li je ulaskom u NATO izbrisana sva njihova krivica i sada je, uz dobro vladanje, samo potrebno da osude Srbe iz Srbije i Republike Srpske i time speru svoje prethodne grehove? Tužna je ovo sudbina zemlje u kojoj izgleda više nema čojstva i junaštva, već samo servilnosti prema gospodarima rata u današnjem svetu.
Kako se Hrvati ismevaju Cetinjanima, pogledajte OVDE.
Izvor: Politika
