Piše: Igor Damjanović
„Naporno radimo na tome da udarimo Rusiju tamo gde boli da dodatno oslabi njenu sposobnost da vodi rat u Ukrajini i danas mogu da objavim da radimo punom parom na 9. paketu sankcija“, izjavila je juče predsjednica Evropske komisije Ursula Fon der Lajen i dodala da “EU neće stati dok Ukrajina ne pobijedi Putina u njegovom ilegalnom i varvarskom ratu“. Deveti po redi paket sankcija trebao bi da za zemlje EU propiše maksimalnu cijenu koju mogu platiti za rusku naftu, bez obzira na cijenu na svjetskim berzama.
Među članicama EU koje ne pokazuju previše entuzijazma prema sankcijama i namjeri briselskih i vašingtonskih centara moći da poraze Rusiju, svrgnu Putina i razbiju njenu teritoriju na 10-ak država, izdvajaju se Mađarska i Austrija. Dvije države koje su vjekovima činile najmoćniju centralnoevropsko carstvo sa predsjednikom Aleksandrom Vučićem potpisali su “Memorandum o jačanju saradnje na planu migracija i zaštite granica”. Po onome što smo o dokumentu mogli pročitati u javnosti Srbija je obavezna da pojača kontrolu na granici sa Sjevernom Makedonijom i ukine bezvizni režim za građane Tunisa i Burundija, koji su poslednjih mjesec u većem broju pokušali da se probiju do teritorije EU.
Austrijske banke od početka vijeka dominiraju finansijskim tržištem balkanskih zemalja, a u poslednjih nekoliko godina svoje prisustvo značajno ne povećao i mađarski OTP. U Crnoj Gori je pored CKB, kupio i podružnicu francuskog Sosijete Ženerala. Prva i treća po veličini aktiva banka u Crnoj Gori danas su pod kontrolom OTP grupe. Pored finansijskih institucija i u drugim profitabilnim biznisima austrijske i mađarske kompanije prisutne su na Balkanu. Po rejtingu četvrta i peta banka u Srbiji su austrijski Rajfajzen i mađarski OTP. Zanimljivo da je Rajfazen danas praktično jedina zapadna banka koja nije zaustavila rad svoje filijale u Ruskoj Federaciji nakon što su objavljene sankcije.
U poslednje vrijeme nameće se pitanje da li ova dva noseća stuba nekad moćne imperije, ne po dobru zapamćene među Srbima, svoju izbalansiranu i razumnu spoljnu politiku baziraju samo na unutrašnjoj snazi, ili u otklonu od vašingtonskog pritiska i imaju spoljnog pokrovitelja. Mnogi analitičari će danas iznijeti teoriju da su mađarska i autrijska iskakanja iz evroatlantske antiruske politike ohrabreni i podržani od Vatikana, koji preko ovih država pokušava da povrati politički uticaj koji je od prve polovine prošlog vijeka u padu.
Koliko u ovim tvrdnjama ima pukog senzacionalizma, a koliko realnih osnova teško je u ovom momentu procijeniti. Ipak, krajnje je zanimljiv odnos pape Franciska prema rusko-ukrajinskom konfliktu. Nakon početne osude ruskog napada, papa je već u maju mjesecu ocijenio da je glavni uzrok rata «lajanje NATO-a pred vratima Rusije». Sveti otac je u avgustu pozvao na hitno pregovore koji bi okončali rat i osudio ubistvo Darje Dugine, za koju su ruski državni organi optužili ukrajinsku SBU i njenog agenta Nataliju Vovk, kojoj se nakon što je neporedno nakon eksplozije prešla rusko-estonsku granicu gubi svaki trag.
Izjave rimskog pape izazvale su nezadovoljstvo u ukrajinskom državnom vrhu, ipak ne do mjere da ga stave, kao blaženopočivšeg patrijarha srpskog Irineja, na spisak zloglasnog sajta Mirotvorac. Na izjavu da «Dostojevski do danas inspiriše hrišćane da razmišljaju o hrišćanstvu» replicirala je drsko Oksana Markarova, ukrajinska ambasadorka u SAD: «Papa nije pažljivo čitao Dostojevskog, da jeste ne bi ga iznenadila surovost, koja je prirodno svojstvena ruskom narodu».
Sjetimo se da je Vatikan tokom ratova u bivšoj Jugoslaviji imao različite uloge. Na početku podržao je direktno Hrvatsku, učestvovao u njenom naoružavanju i rasplamasavanju građanskog rata. U BiH bio je mnogo rezervisaniji, a mnogi tvrde da je direktno uticao na razbijanje hrvatsko-bošnjačkog savezništva i izbijanje sukoba direktnih sukoba oko Mostara i drugim mjestima, koji su značajno olakšali poziciju Vojske Republike Srpske. NATO agresiju 1999. Vatikan je odlučno osudio.
Sa druge strane ni ruski mediji i zvaničnici nisu posebno oduševljeni glasom razuma iz Svete stolice. U Moskvi ne vjeruju da je u pitanju miroljubivost, već da rat prije svega smeta poslovnim planovima Vatikana i realizaciji strateških planova «Savjeta za inkluzivni kapitalizam», neformalnog tijela formiranog prije dvije godine uz posredovanje Vatikana. Ako pogledamo portfolio kompanija, banaka i fondova koje ulaze u ovaj savjet nameće se utisak da treći nastavak filma Kum, svojevremeno loše primljen kod kritike i publike, predstavlja pravo proročanstvo.
O uticaju Kine na dešavanja u Ukrajini pročitajte OVDE.
Izvor: IN4S
