Piše: DŽevad Galijašević
Tim povodom na konferenciji za štampu u Banjaluci oglasio se Milorad Dodik, član Predsjedništva BiH iz reda Srpskog naroda, i rekao da za odlazak DŽaferovića u NJujork nema saglasnosti Predsjedništva–da to nije ni bilo na dnevnom redu– te da nema ni zajedničkog stava po pitanju njegovog izlaganja na Savjetu bezbjednosti.
"Putem neovlaštenog prisustva gospodina DŽaferovića i njegovih saradnika, pokušavaju da iznose privatne stavove bez dogovora o bilo čemu", rekao je Dodik.
"Žele da razgrade Dejton, i da onda nas optuže da mi taj sporazum kršimo", naglasio je Dodik.
Tako se desilo da Šefik DŽaferović dobije diplomatsku vizu i zašto su ga Amerikanci propustili, iako su znali za njegovu ratnu prošlost i saradnju sa radikalnim islamskim organizacijama i terorističkim grupama.
Mnogi sbejtski terorista uz pomoć i njegovim potpisom dobio je novi „bosanski identitet“ i državljanstvo Bosne i Hercegovine, a među njima i glavni organizator napada na Svjetski trgovinski Centar Khalid Šeik Muhamed, te glavni operativac Muhamed Atta i dva pilota Khalid al Mihdhar i Nawaf al Hazmi, pai drugi.
Istovremeno, brutalni i masovni zločini Odreda El Mudžahedin, počinjeni su na području djelovanja i odgovornosti Centra Službi bezbjednosti Zenica, tokom 1994. i 1995. godine, u vrijeme kada je tim Centrom upravljao Šefik DŽaferović. Iako zločini i ritualna odsijecanja glava danas, izazivaju zgražavanje i strah cijelog svijeta jer predstavljaju jedinstveni način djelovanja Islamske Države i Al Kaide, Šefik DŽaferović nikada nije pozvan na odgovornost. U javnosti Federacije BiH ova tema se uglavnom izbjegavala i pravdala dilemama, vezanim za postojanje nekih velikih zločina na Ozrenu i koliko je DŽaferović o tome, uopšte znao, dali je mogao uraditi bilo šta i koliko je zaista odgovoran. Važno je reći da tog procesa i neće biti ako se nastavi ovakav blagi odnos pojedinih medija i pojedinih političkih stranaka u Sarajevu prema ratnim zločinima mudžahedina.
ŠEFIK DŽaferović je uz Sakiba Mahmuljina, najveći krivac što su se ti zločini uopšte desili a najveći krivac što su ostali nekažnjeni. Šefik DŽaferović je u svakom trenutku znao šta se dešava u Odredu el Mudžahedin.
Objekat u kome su se nalazili Mudžahedini, Sektor Državne bezbjednost CSB Zenica vodio je pod operativnim imenom "Kinšasa" još od početka 1993. godine. U sintezi Službenih dokumenata i operativnih mjera, CSB Zenica od 21.04.1995. godine, koji pokriva 1994. godinu, Odred "El Mudžahedin" se povezuje sa uvozom velikih količina oružija, sa vezama i kontaktima prema stranim obavještajnim službama, sa kontraobavještajnom zaštitom koju za njih provodi Aiman Awad, sa vezama i kontaktima sa radikalnim islamističkim grupama u Pakistanu, Egiptu, Saudijskoj Arabiji te sa štampanjem radikalne vjerske literature koja odstupa od shvatanja i prakticiranja Islama mežu Bosanskim muslimanima!
U sintezi službenih dokumenate Sektora Državne bezbjednosti,CSB Zenica, od 22.4.1995. godine, nevedeno je sljedeće:
"Analizirajući do sada sačinjenu dokumentaciju sa objekta "Kinšasa" došlo se do određenih bezbjednosno interesantnih saznanja koja ukazuju na veze jedinice "El Mudžahid" sa počiniocima nekih terorističkih akata. Terorističke aktivnosti odnose se uglavnom na kidnapovanje i ubistvo engleskih humanitaraca Pola Godala,ranjavanje Sajmona Kinga i Dejvida Kurta: zatim ubistvo jednog Egipatskog generala, (Otmicu Živka Totića-oficira HVO te otmice pripadnika jedinice "El Mudžahid" iz Zeničke bolnice odnosno Kazneno Popravnog Doma Zenica"!
Već 27.04. 1995 godine Šefik DŽaferović u ime Centra Službi bezbjednosti potpisuje dokument pod nazivom "Presjek obrađenih predmeta koji ukazuju na terorističku djelatnost"!
Pojam terorizam i teroristička aktivnost u Bosni i Hercegovini NIKADA NIKO nije upotrebio kao definiciju aktivnosti Odreda do 2001. godine i Jedanaestog septembra - a DŽaferović je već tada imao sve informacije o djelima terorističke prirode i 1994. godine, znao, da su ova lica, izvori terorističke pretnje i nosioci terorističkih aktivnosti.
Nadzor koji je CSB Zenica imao nad Odredom "El Mudžahedin" u maju se proširio na zajedničku operativnu akciju Vojne bezbjednosti i CSB Zenica-Sektor Državne bezbjednosti.
Ta Operativnu akcija nazvana je "Vranduk", i pokrenuta 12.5.1995. god. a značila je potpuni operativno-tehničko i svaki drugi nadzor nad cijelim Odredom a posebno nad Komandom Odreda ("Operativna akcija "Vezir"), Komandantom Odreda Abu Maalijem (Operativna akcija "Vazal") , glavnog obavještajca i bezbjednjaka Aiman Awada (Operativna akcija "Derviš") i na kraju svih pripadnika Odreda, svih njihovih veza i kontakata, od strane, vojno-bezbjenosnih i policijskih organa - Uprave vojne bezbjednosti Trećeg Korpusa i Sektora Državne bezbjednosti u Centru Službi bezbjednosti Zenica.
Operaciju Operativnog obuhvata "Vranduk" odobrili su Komandant Armije R BiH General Rasim Delić i Ministar Unutrašnjih poslova R BiH Bakir Alispahić, a plan i realizaciju vodili su: pomoćnik Šefika DŽaferovića Načelnik Sektora Državne bezbjednosti u CSB Zenica Fevzija Babić i Načelnik Vojne bezbjednosti Trećeg korpusa Pukovnik Ekrem Alihodža..
Šefik DŽaferović
Cilj ove akcije (kako piše u Planu realizacije Operativne Akcije Vranduk) bio je :
"Preduzimanje mjera i radnji na dokumentovanju i presjecanju subverzivne i druge protiv-ustavne i protiv-zakonske djelatnosti, jednog broja pripadnika Odreda "El mudžahedin" i njihovih veza".
Već 13. maja 1995. godine Načelnik Uprave bezbjednosti u Generalštabu Armije BiH General Jusuf Jašarević, "... U cilju praćenja, dokumentovanja i presjecanja obaviještajne djelatnosti, kao i rasvjetljavanja svih aktivnosti pripadnika Odreda "El mudžahedin" a na osnovu tačke 10. i 23. Pravila za rad Službe vojne bezbjednosti Predlaže a Komandant Armije R BiH Rasim Delić odobrava, naredbu o provođenju sljedećih operativnih mjera : Tajno slušanje i snimanje (TSS), tajno praćenje i osmatranje (TPiO), tajni pretres (TP),tajna kontrola poštanskih pošiljki (TKPP).
Operativna akcija "Vranduk" vođena je sve do kraja rata i obezbjeđivala je punu informisanost Centra Službi bezbjednosti Zenica i Komande Trećeg korpua o svakom trenutnom kretanju i aktivnosti bilo kog pripadnika Odreda "El Mudžahedin" a posebno Komande tog odreda.
Šefik DŽaferović i Sakib Mahmuljin su imali informaciju o zarobljavanju 53. civila i vojnika Vojske Republike Srpske i poslali su vojnog policajca Izeta Karahasanovića da obiđe zarobljenike u Kestenu kao što su bili informisani i o zarobljavanju 11. vojnika Lake Prnjavorske brigade od vojnog bezbjednjaka i Zakira Alispahića zv.“Dugi“, kao i bezbjednjaka iz Analitičkog odjela Uprave za bezbjednost Trećeg korpusa Saliha Spahića. Iako su znali sve o njhovom zarobljavanju, istog trenutka kada se zarobljavanje desilo – oni su dozvolili da zarobljenici puna tri mjeseca, od 11.septembra 1995. do 14. decembra, budu ritualno ubijani, mučeni i masakrirani, na način kako to danas svojim zarobljenicima rade Islamska Država i Al kaida.
Ipak: ni Šefik DŽaferović ni Sakib Mahmuljin nisu uradili ništa u septembru za vrijeme i poslije Operacije "Farz 1995" i zločina počinjenih u Vozućoj i na Ozrenu a operaciju praćenja i nadzora nad Aimanom Awadom (OA "Derviš") okončali su 31.01.1996. godine sa obrazloženjem da je taj dan napustio zemlji i otišao, mada je Awad i danas tu, u Zenici.
Sutra čitajte na Pravdi “Čuvar terorista pred Savjetom bezbjednosti Ujedinjenih nacija”.
Ostale tekstove DŽevada Galijaševića čitajte OVDE.
Izvor: Pravda
