Piše: Sreten Egerić, pukovnik u penziji
Nakon početka Specijalne vojne operacije Savezničkih snaga (Vojske Ruske Federacije, oružanih snaga DNR i LNR) u DNR i LNR, više puta je od strane državnog i vojnog rukovodstav iz Kijeva (uz medijsku podršku prvenstveno iz SAD i Velike Britanije) najavljivana kontraofanziva ukrajinskih ZSO sa ciljem „izbacivanja ruske vojske sa teritorije Ukrajine i vraćanje poluostrva Krim“ u sastav Ukrajine.
Obilno dostavljanje naoružanja i ubojnih sredstava od strane zemalja članica NATO, za jedan od ciljeva je imalo i pothranjivanje snaga za „izvođenje protivofanzive“. Do masovnih vojnih dejstava ukrajinskih ZSO na pravcu Harkova i Nikolajev – Herson nije došlo, a pokušaji bataljonskih borbenih grupa ukrajinskih ZSO da donesu neke značajne vojne rezultate, završili su se velikim gubicima ukrajinske strane u ljudstvu, naoružanju i opremi.
Medijski pokušaji da se pojedina dejstva, prikažu kao veliki uspeh ukrajinskih ZSO („šetanje“ graničnog stuba sa ukrajinskim državnim oznakama po polju krompira severoistočno od Harkova i „ekspresno“ odlikovanje svih učesnika „događaja“, kao i pokušaj desanta na Zmijsko ostrvo uz bacanje zastave Ukrajine iz vazduha na isto), vrlo brzo su utihnuli i gurnuti u zaborav.
Većina analitičara, geopolitičara i vojopolitičkih komentatora, bila je sklona da tvrdi da Ukrajina nema resursa za izvođenje protivofanzive i da od iste „neće biti ništa“.
Međutim da li je to baš tako?
Pouzdano je to da ukrajinske ZSO i pored obilnih i značajnih donacija u naoružanju i opremi, nemaju resursa za izvođenje napadnih borbenih dejstava velikog obima, ali za izvršenje pojedinačnih dejstava na „tačkaste ciljeve“ imaju resurse i uživaju potpunu vojno-obaveštajnu i političku podršku SAD i Velike Britanije. Uz pomoć planera, prvenstveno onih iz Velike Britanije, Francuske, Nemačke i naravno SAD, ukrajinske ZSO su otpočele „protivnapad“ sa raspolažućim resursima, koji se ogleda u izvođenju velikog broja dejstava (koja uzgred budi rečeno neodoljivo podseća na kopiju vijetnamske „TET ofanzive“ protiv Amerikanaca – iz čega se vidi i ko je glavni planer i naredbodavac) kako na vojne i civilne ciljeve kako na prostoru DNR i LNR, Ruske Federacije, tako i one protiv naroda Rusije i na prostoru susednih zemalja.
Sem vojnih dejstava paralelno se izvode i dejstva na obaveštajnom, medijskom, političkom, kulturnom i ekonomskom planu, čiju su nosioci prvenstveno zemlje NATO i EU, u čemu čelno mesto zauzimaju bivše članice Varšavskog ugovora, tri Slovenske zemlje centralne Evrope, i bivše članice SSSR, Baltičke zemlje. „Proitvofanziva“ ukrajinskih ZSO, odvija se intenzivno u zadnjih nekoliko meseci i ogleda se u izvođenju nekoliko vrsta dejstava.
Prvo, u svakodnevnom neselektivnom bombardovanju civilnih ciljeva, prvenstveno artiljerijom i višecevnim lanserima raketa, grada Donjecka i prigradskih naselja koji su oslobođeni, ali i drugih naseljenih mesta u DNR, LNR i RF, nanoseći žrtve i nepotrebnu patnju civilnom stanovništvu (za proteklih osam godina nismo čuli ni jedno oglašavanja NATO uposlenika iz Srbije, osudu ukrajinske strane za navedeno delo i terorisanje stanovništva, već optužbe Savezničkih snaga za gađanje civilnih ciljeva – već viđeno od strane istih na prostoru Hrvatske i BiH Federacije, prethodne SFRJ). Neselektivnim gađanjem civilnih ciljeva, ukrajinske snage nastoje da unesu paniku, oslabe i slome moral civilnog stanovništva i tako utiču na podršku u izvođenju Specijalne operacije.
Drugo, razmeštanje ukrajinskih ZSO i dejstvo iz objekata koji podležu zaštiti po međunarodnom pravu (bolnice, škole, kulturne ustanove), da bi u slučaju uzvratne vatre optužile Savezničke snage (naravno nije bilo oglašavanja NATO uposlenika iz Srbije da osuđuju ukrajinsku stranu za navedeno delo, već optužuju Savezničke snage za gađanje „zaštićenih“ ciljeva – već viđeno od strane istih na prostoru Hrvatske i BiH Federacije, prethodne SFRJ). Ovakvim postupcima, ukrajinske snage nastoje da izazovu osudu „svetske javnosti“ Savezničkih snaga i iznude preduzimanje ekonomskih i političkih mera prema Ruskoj Federaciji. Države članice NATO i EU koje sebe „skromno“ nazivaju svetska javnost već su preduzimale mere za razne izmišljene događaje, tako da je ovaj resurs gotovo istrošen.
Treće, vatreno dejstvo po objektima koji sadrže opasne materije. U poslednjih mesec dana intezivirano je dejstvo po nuklearnoj AES „Zaporožje“ (i naselju Energodar gde žive zaposleni u AES „Zaporožje“), prvenstveno po objektima u kojima je smešteno iskorišteno nuklearno gorivo i objektima u kojima su smešteni nuklearni reaktori. Dejstvo je težišno izvođeno iz oruđa dostavljenim od starne NATO (haubice kalibra 155 mm, raketnim projektilima ispaljenim iz raketnog sistema „HIMARS“, kao i raketnim projektilima „AGM-114 Hellfire“). Pored žrtava među civilima zaposlenim u AES „Zaporožje“, oštećeni su pojedini objekti administrativne namene i deo vodoinstalacija za rashladne sisteme (naravno nije bilo oglašavanja NATO uposlenika iz Srbije da osuđuju ukrajinsku stranu za navedeno delo, već optužuju Savezničke snage za gađanje „zaštićenih“ ciljeva – već viđeno od strane istih na prostoru prethodne BiH – oštećenje hidroelektrane „Zvornik“).
Prvenstveni cilj dejstava ukrajinskih ZSO je bio da se preko „javnog mnjenja Zapadnih zemalja“, izdejstvuje napuštanje navedenog prostora od strane Savezničkih snaga i posedanje navedenog objekta snagama ukrajinskih ZSO. Obzirom da navedeni cilj nije ostvaren, otpočelo se sa realizacijom druge faze, nastavak vaterenog dejstva po objeku AES „Zaporožje“, uz angažovanje državnih rukovodstava tri Slovenske zemlje centralne Evrope na neprekidnom ponavljanju mantre o „njihovoj ugroženosti“ u cilju aktiviranja člana pet „Vašingtonskog sporazuma“, radi „uvođenja “ na „mala vrata“ snaga NATO na prostor Ukrajine (radi čega je i predsednik susedne zemlje najverovatnije doputovao 23.08.2022. godine u Ukrajinu) i zaštite određenih objekata od „agresora“.
Četvrto, dejstvo po značajnim civilnim objektima ili vojnim objektima, vođenim projektilima iz bespilotnih letilica ili raketama iz raketnog sistema „HIMARS“ i raketama „Brimstone“ (isto nije bilo moguće izvesti bez obaveštajne podrške ili čak i direktnog učešća državljana SAD i Velike Britanije i upotrebe visokopreciznih projektila navođenih GPS sistemima). Ovim dejstvima ukrajinske snage nastoje da unesu dezorganizaciju u rukovođenje i komandovanje Savezničkim snagama, unesu paniku, oslabe i slome moraln civilnog stanovništva i utiču na podršku izvođenju Specijalen operacije.
Peto, napad i ubistva značajnih kulturnih, vojnih i političkih rukovodioca na teritoriji DNR, LNR i Ruske Federacije, od strane ukrajinskih ZSO, izvođenjem terorističkih napada (ubistvo Zamenika načelnika administracije Novoharkovskaja, Vitaliaj Gura, ubistvo ruske novinarke Darje Dugine) ili dejstvom vođenim projektilima (pokušaj ubistva predsednika DNR 23.08.2022. godine Denisa Pušulin – navedeno dejstvo izvršeno raketom iz raketnog sistema „HIMARS“, isto nije bilo moguće izvesti bez obaveštajne podrške ili čak i direktnog učešća državljana SAD i Velike Britanije – već viđeno na prostoru SRJ kada je pokušano ubistvo predsednika SRJ dejstvom vazduhoplovnih vođenih projektila za vreme agresije NATO). Ovim dejstvima ukrajinske snage nastoje da unesu dezorganizaciju u rukovođenje i komandovanje Savezničkim snagama, unesu paniku, oslabe i slome moral civilnog stanovništva i utiču na podršku izvođenju Specijalne operacije.
Šesto, insceniranje događaja sa velikim brojem žrtava kod civilnog stanovništva, radi pokretanja „zapadnog javnog mnjenja“, obzirom da intersovanje za „ukrajinske probleme“ opada i da se stanovništvo zemalja NATO i EU okreće predstojećimh političkim i ekonomskim problemima u svojim državama. Najpogodnije vreme za to je 24.08.2022. godine, Dan državnosti Ukrajine. Predsednik Ukrajine je u obraćanju javnosti 22.08.2022. godine već „upozorio na navedenu mogućnost napada od strane Rusije“ (naravno ovog puta su se oglasili i NATO uposlenici iz Srbije, „predviđajući“ i šireći vesti u medijima o „zlim Rusima“- već viđeno od strane istih na prostoru BiH Federacije – slučaj „pijaca Markale“).
Ključni razlog za ovakav način „vođenja borbenih dejstava“ kako ukrajinskih ZSO tako i njihovih saveznika i rukovodilaaca iz NATO i EU su porazi i gubici koje ukrajinske ZSO trpe u ljudstvu, naoružanju i opremi na frontu, posebno rejonima Nikolajev, Harkov i težišno Soljedar i Artjomovsk. Sem gubitaka u ljudstvu i opremi, pokazalo se da NATO „čudo od oružja“, koje je isporučivano Ukrajini, ne poseduje „razarajući učinak“ i efikasnost koja je propagirana u prvih par meseci. Takođe, pokazalo se da NATO i EU planeri, nisu dobro procenili i predvideli sve varijante u toku sukoba i da su podbacili.
Ključna opcija koja im je preostala u pokušaju da uspostave balans snaga, verovatno je izazivanje masovnih gubitaka u civilnom stanovništvu, pokušaj slabljenja morala izvođenjem terorističkih akcija i pokušaj zadržavanja pažnje svetske javnosti na Ukrajini, uz iznalaženje izgovora za ulazak na prostor Ukrajine, a verovatno samim tim i direktni vojni sukob sa Ruskom Federacijom. Rusko državno i vojno rukovodstvo ne sme smetnuti sa uma da se protiv Ruske Federacije i njenog naroda izvodi netipična „specijalna“ asimetrična protivofanziva, kako u vojnom tako i u svim ostalim segmentima ljudskog života, te bi stoga mogla u narednom periodu sem poteza na bojnom polju, kojima slama vojnu moć ukrajinskih ZSO i njenih saveznika, morala da odgovori i netipičnim -„specijalnim“ asimetričnim postupcima i sredstvima, kako bi protivnicima ukazali da su se približili „crvenim linijama“, posle kojih nema povratka.
Naravno, sve to vodeći računa kao i do sada o poštovanju normi i prava, makar u meri u kojoj ga poštuje i protivnik koji dejstvuje iz senke.
Više o stanju na frontu u Ukrajini pročitajte OVDE.
Izvor: Srpska analitika
