Piše: Sreten Eregić
Cena „protivnapada“ – oko 10.000 poginulih i između 20.000 i 25.000 ranjenih pripadnika ukrajinskih ZSO, stranih najamnika (najviše iz susednih zemalja Ukrajine), ali i pripadnika armija NATO-a planski „penzionisanih“ ili „prevedenih u rezervni sastav“, nepovratno uništeno oko 15 procenata naoružanja koje je dostavio NATO, a ukupno izbačeno iz stroja oko jedne četvrtine navedenog NVO.
I dok je „Zapadni svet“ uz obilatu medijsku pompu i fanfare, masovnu proizvodnju površnih i netačnih informacija slavio uspehe „zapadnog oružja, vojne strategije i sposobnosti“ (zaboravljajući da na prostoru od oko 132.000 kilometara kvadratnih, sa oko devet miliona stanovnika uključujući i tri do četiri miliona izbeglih stanovnika na prostor Rusije ne želi da živi po „demokratskim uslovima“ kijevske vrhuške i NATO promisli), mnogi u Evropi, a posebno u Srbiji su se pitali, šta je to što će preduzeti Rusija?
Procene (a najčešće nagađanja) su se kretale od toga da će rusko državno i vojno rukovodstvo upotrebiti nuklearno oružje (?!), upotrebiti strategijsku avijaciju za masovna bombardovanja (po uzoru na NATO alijansu u Iraku, Avganistanu i Srbiji), preko otpočinjanja sa neselektivnim gađanjem infrastrukturnih ciljeva u Ukrajini do „sloma ruskih snaga“ i „oslobođenja Ukrajine“, podsmevajući se sposobnostima Vojske Ruske Federacije za prevazilaženje kriza.
Kao i obično, podsmevači su retko u pravu, zaboravljajući da su do sada nuklearno oružje i njegove komponente jedino upotrebile SAD, i to nad Hirošimom i Nagasakijem, na čemu su im Japanci neizmerno zahvalni pa ih čak i pozivaju na komemorativni skup svake godine.
Posebno podmukla i cinična upotreba komponenti nuklearnog naoružanja je izvršena u Iraku, Avganistanu, Republici Srpskoj, Srbiji i Crnoj Gori, gde su korišćeni projektili sa jezgrom od osiromašenog uranijuma, neselektivno i bez preke potrebe – prvenstveno po civilnim ciljevima.
Nedugo nakon ovih dejstava, isti su proglašeni za legitimni vojni cilj (na kojima su im pojedini „narodni poslanici i analitičari“ iz Srbije veoma zahvalni – minimizirajući opasnost od navedenih komponenti nukleranog oružja i omalovažavajući naučne procene, dostignuća i poznavanje stanja možda trenutno jednog od vodećih srpskih onkologa; uzgred „narodni poslanici i analitičari“ i NATO uposlenici pored brojnih „brifinga“ sprovedenih u „nadležnim ambasadama“ nisu uspeli da nauče pripremljeni tekst i već decenijama ne razlikuju traktor od tenka–kao ni „USAF“ piloti kod Koriše i Đakovice, ali su veoma „stručni u poznavanju bezazlenog i čak korisnog uticaja projektila sa osiromašenim uranijumom“ – možda bi trebalo da svako od njih u svom stanu ima kao suvenir nekoliko projektila, kako bi se uverili u njihovu „blagotvornost“).
Takođe, „analitičari“ i NATO uposlenici vrlo mudro prećutkuju i izbegavaju da govore o gađanju civilnih objekata u dubini teritorije LNR, DNR, Hersona i Zaporožja (čime se inače njihovi idoli – poslužioci oruđa iz sastava NATO armija u sastavu ukrajinskih ZSO obilato koriste, gađajući škole, bolnice, tržne centre, pa i sopstvene zarobljenike gde su pokazali vrlo visoku „efikasnost“ i to u razaranju civilnih ciljeva i ubijanju civilnog stanovništva; kao u Iraku i Avganistanu gde su „efikasnost“ iskazali u gađanju svatova i grupa civila na pijacama, u Srbiji gde su nadmašili sebe, gađajući civilne autobuse, vozove, kolone albanskih „saveznika“ koji su se vraćali u svoje kuće, bolnica, porodilišta, zavode za izdržavanje sudskih kazni).
No, da se vratimo na temu.
Odgovor na pitanje šta će preduzeti državno i vojno rukovodstvo Rusije dobili smo prethodnih dana.
Odgovor na „protivnapad“ ukrajinskih ZSO u protekle tri nedelje (u stvari vojnu, ekonomsku, medijsku i političku kampanju SAD usmerenu protiv Rusije i Kine – izvođenjem niza napadnih borbi i bojeva u Donbasu, izvođenjem međusobnih borbi i destabilizacijom stanja u srednjoazijskim državama, koji predstavljaju „meki trbuh“ Rusije, podizanjem panike o „očekujućoj invaziji NR Kine na Tajvansko ostrvo“ i naravno izjave o „zabrinutosti za svetski poredak i mir“ od članica NATO – a, na Generalnoj skupštini OUN – koje su u suštini izgubile svoj kredibilitet još devedesetih godina prošlog veka, kršeći sve odredbe međunarodnog prava i prećutno dozvoljavajući razgradnju država u Istočnoj Evropi i na Balkanu, do pojedinačnih izjava premijera i predsednika vodećih država „Zapadnog sveta“ – od kojih većina, po slobodnoj proceni, još uvek nije upoznata „šta se dešava“, ne poznaje geografiju ili je zaboravila da nauči tekst i ulogu dodeljenu na „nadležnom mestu“), otpočeo je da se sprovodi 23. septembra 2022. godine i koji se ogleda u sledećim merama državnog i vojnog rukovodstva:
- sprovođenju referenduma o prisajedinjenju delova Donbasa Rusiji (koje „Zapadni svet neće priznati“, ali koji je na njihovu žalost u skladu sa Poveljom OUN i ima istu političku i pravnu težinu kao i „referendumi“ sprovedeni u Istočnoj Evropi i na Balkanu u proteklih 30 godina, a pod pokroviteljstvom SAD, EU, SR Nemačke i Velike Britanije),
- unapređenje stepena borbene gotovosti i jačanjem sposobnosti Vojske Ruske Federacije izvršenjem delimične mobilizacije i uvođenjem u operativnu upotrebu jedinica i konvencionalnog naoružanja koje do sada nije korišćeno ili je korišćeno u ograničenom obimu,
- preduzimanjem vojnih mera na odbrani granica Ruske Federacije uz nastavak uništavanja vojnih sposobnosti ukrajinskih ZSO, a delom i NATO snaga i njenih saveznika uništenjem naoružanja i vojne opreme i ljudskih efektiva angažovanih na opsluživanju istih,
- političkim, diplomatskim i vojnim merama na stabilizaciji stanja i sprečavanju sukoba i uklanjanju uzroka sukoba među srednjoazijskim državama,
- političkom, diplomatskom i vojnom saradnjom sa svim državama Azije, Srednjeg i Bliskog Istoka, Afrike i Južne Amerike, koje su odlučne da slede izvornu politiku međunarodnog prava i jednakosti,
- unapređenjem ekonomskih odnosa sa državama Azije, Srednjeg i Bliskog Istoka, Afrike i Južne Amerike i to prvenstveno u domenu isporuke energenata, prehrambenih proizvoda i razmene tehničkih dobara i usluga.
Rusko državno i vojno rukovodstvo, uzimajući u obzir da se protiv Ruske Federacije i njenog naroda, kako na matičnoj teritoriji tako i na teritorijama susednih država, uz obilatu pomoć SAD, EU i NATO, a uz nesebično zalaganje nosilaca političkih ideja svih dosadašnjih agresija na narode Ruske Federacije, izvodi netipična specijalna asimetrična operacija u cilju uništenja, kako u vojnom tako i u svim ostalim segmentima ljudskog života, sem poteza na bojnom polju, prethodno navedenim merama i postupcima otpočelo se sa preduzimanjem vojnih i nevojnih (netipičnih – specijalnih – asimetričnih) mera i na taj način odgovorilo postupcima i sredstvima protivnika.
Rusija je na ovaj način odgovorila i glavnim planerima i rukovodicima iz SAD, EU i NATO, da su nagazili sve moguće „crvene linije“ (a da su neke i prešli) i da je Ruska Federacija sposobna da odgovori na sve pretnje efikasno i nanese štetu protivniku na svim poljima, pritom vodeći računa, kao i do sada, o poštovanju normi međunarodnog prava, i to u meri u kojoj ih poštuje i protivnik koji dejstvuje iz senke.
Izvor: srpskaanalitika.rs
