Poslednjih dana premijer privremenih prištinskih institucija sve je glasniji po pitanju osude Srbije, iako to neprekidno radi svih ovih godina. Ipak, pre samo nekoliko dana, Aljbin Kurti pozivao se čak i na rat. Govorio je o neizbežnom ratu ukoliko pregovori između Beograda i Prištine propadnu.
Mir ili rat, o kojima odluku može doneti Kurti, nisu ni mir ni rat, nego propagandna matrica jedne ipak, kukavičke politike koja se ustručava da imenuje pravog neprijatelja, smatra DŽevad Galijašević, politički analitičar i stručnjak za bezbednost i terorizam i dodaje da je pravi neprijatelj mira na Balkanu i pravi neprijatelj teritorijalnog i političkog integriteta Srbije udruženi i agresivni Zapad sa svojim instrumentima poput NATO alijanse, Evropske Unije i medija pod kontrolom Soroša.
„Aljbin Kurti je beznačajni albanski politički siledžija iznikao iz humusa plemenske mržnje albanaca na Kosovu i Metohiji i radi sve ono što su pre njega radili: Ibrahim Rugova, Hašim Tači i Ramuš Haradinaj.
NJegova uloga je određena političkim, finansijskim i medijskim operacijama agresivnog srbofobnog Zapada u procesu razbijanja Jugoslavije i bombardovanja srpskog etničkog prostora u Republici Srpskoj Krajini, Republici Srpskoj, Crnoj Gori i Srbiji. Aljbin Kurti je zato samo nastavak utvrđene politike Zapada i ništa u Srbiji i na Balkanu ne zavisi od njega“, navodi Galijašević.
Ponekad je iznenađujuće da se malom siledžiji i teroristi daje toliki značaj. NJegovo delovanje na Kosovu i teror prema Srbima koji svakodnevno čini je pitanje bezbednosti i mira o čemu mora briniti mirovna misija na Kosovu i vojna struktura zadužena za implementaciju mira – KFOR. Ako se neke grupe ponašaju nasilno i uporno ugrožavaju život i imovinu Srba, onda je to pitanje trebalo već da bude postavljeno pred Savet bezbednosti UN upravo iz ugla uloge KFOR-a i principa provođenja Rezolucije SB UN br. 1244“ naveo je stručnjak.
Na takozvanu godišnjicu (ne)zavisnosti tzv. Kosova glavna poruka bila je oživljavanje UČK terorista. Na govornici u Skupštini bio je istaknut amblem terorističke tvorevine.
-Isticanje nacističkih simbola, baš kao i simbola teorističkih organizacija poput UČK/OVK, je rezultat reafirmacije fašizma u Evropi i oživljavanja nacističkih pokreta i ideologija poraženih u Drugom svjetskom ratu. To je podržano od strane nove, neonacističke vlade Nemačke i globalizovanog fašizma iza koga stoje Sjedinjene Američke države.
NATO je agresivni vojno-politički instrument za provođenje te politike preoblikovanja svetskog poretka. Evropska Unija je instrument ekonomske politike. U tom, novom svetskom poretku nema mesta za žrtve fašizma i nacizma iz Drugog svetskog rata, a pogotovo za nacije koje su dale snažan doprinos u borbi i učestvovale u pobedi nad tim globalnim zlom, navodi Galijašević.
A onda, još jedna u nizu, pojavila se rečenica premijera Albanije, Edija Rame, koji se zalaže za ujedinjenje Albanaca.
- Izjava Edija Rame otvoreno i drsko ukazuje na nameru Albanaca da žive u jednoj državi i otkriva, taj od Zapada podržani, neskriveni cilj stvaranja Velike Albanije. Te izjave pokazuju spremnost da se sruši teritorijalni integritet Makedonije i Crne Gore nakon što se raskomada Srbija i odvoje Kosovo i Metohija od Srbije.
Braneći Kosovo Srbija, kao najvažnija i najjača država bivše SFRJ i Zapadnog Balkana sprečava razvoj tog procesa destabilizacije i dezintegracije Makedonije i Crne Gore. Zato sporazumi sa NATO i EU o suverenitetu Kosova*, ne znače početak mira nego brži nastavak usporene dezintegracije Balkana.. Albanci bi jednako mrzeli Srbe i kada bi im Srbi dali i Kosovo i Metohiju, Preševsku dolinu i celu Šumadiju. Nakon Kosova, te beznačajne šiptarske, marionetske tvorevine kao kancer bi metastazirale i nastavile se širiti u nejakoj Makedoniji i podeljenoj Crnoj Gori.
To je poruka,koju nam je poslao Edi Rama, smatra Galijašević.
Zbog toga, suprostavljanje Zapadnoj hegemoniji na Balkanu, reafirmaciji musolinijevsko- hitlerovskih tvorevina poput NDH i Velike Albanije, te razbijanje nosilaca šiptarskog terorizma i radikalizma, nema alternativu i predstavlja jedini ispravan put za sve srpske zajednice i državne forme na Balkanu. U protivnom, poraz ili predaja bi bili puno više od puke političke kapitulacije i značili bi istrebljenje i nestanak srpskog naroda i njegove kulture, zaključuje Galijašević.
Izvor: IN4S
