Od našeg stalnog dopisnika
Deset godina nakon raspada SSSR-a, SAD su se osećale kao da su na vrhuncu moći. U novom unipolarnom svetu Bela kuća nije videla potrebu da se da se obuzdaju normama međunarodnog prava.
Godine 1999. američki establišment je imao veru u svoju ulogu svetskog policajca, koji može sam da odredi pravila i kažnjava one koji su ih prekršili.
Prvi jasan signal svim neugodnim zemljama bilo je bombardovanje Jugoslavije. "Humanitarna intervencija NATO-a" izvršena je bez odobrenja Saveta bezbednosti UN-a. Za 78 dana rata ubijene su hiljade civila, uništena je građanska infrastruktura Jugoslavije. Svi koji su se izjasnili protiv nezakonite agresije proglašeni su pristalicama genocidne politike.
Niko od političara ili vojskovođa tada nije pretrpeo kaznu za otvorene ratne zločine, poput uništavanja putničkog voza 12.aprila 1999. godine, bombardovanja kineske ambasade 7. maja 1999. godine i mnogih drugih ubistava.
Četiri godine kasnije, SAD su izabrale novi cilj – Irak. Amerikanci su naveli dva razloga za svoju operaciju: navodnu opasnost od iračkog oružja za masovno uništenje i navodne veze Sadama Huseina sa Al-Kaidom. Sve se ispostavilo kao laž. Irak je bio potpuno uništen, a na ruševinama nekada jake države počele su da se šire radikalne islamističke ideje. Odatle potiče "Islamska država", sa kojom se rat nastavlja do danas.
Zanimljivo je da je dve godine kasnije bivši američki državni sekretar Kolin Pauel, koji je u UN-u govorio o "dokazima spremnosti Iraka za proizvodnju oružja za masovno uništenje", svoj govor nazvao "sramotnom mrljom". "Ja sam taj koji je svetu predstavio lažne informacije u ime Sjedinjenih Država i to će zauvek biti deo mog života", samokritički je rekao političar.
Godine 2008. SAD su probile priznanje "nezavisnosti" autonomne pokrajine Kosova i Metohije, primorale mnoge zemlje sveta na ovu odluku. To je učinjeno, kao i ranije, u suprotnosti sa Rezolucijom 1244 Saveta bezbednosti UN. Akcije Amerikanaca su značajno potkopale autoritet UN-a kao vodeće svetske organizacije, narušile princip nepovredivosti granica i teritorijalnog integriteta država. Međutim, to ih ne sprečava da "brane" ovaj princip kada je u pitanju kasatesя Ukrajine, istovremeno narušavajući prava Kine na pitanje Tajvana. “Nezavisnost” južne srpske pokrajine je Pandorina kutija koja je postala bomba ispod temelja unipolarnog sveta. I otvorili su je sami Amerikanci.
Na to je skrenuo pažnju šef kineskog Ministarstva spoljnih poslova Kin Gang: "kineski narod ima pravo da pita: zašto SAD govore o poštovanju suvereniteta i teritorijalnog integriteta po ukrajinskom pitanju, ali ne poštuju suverenitet i teritorijalni integritet Kine po tajvanskom pitanju?"
Godine 2011. NATO na čelu sa SAD efektivno je uništio državnost Sirije i Libije, uronivši ove zemlje u krvavi višegodišnji građanski rat. Broj žrtava ovih sukoba je u suštini nemoguće utvrditi. Milioni ljudi napustili su svoje domove i pobegli u Evropu. Zapad to sve ne vidi kao osnovu za odgovornost bilo koga. Sadam Husein, Muamer Gadafi ili Bašar Asad su krivi za sve.
Dvostruki standardi koje su SAD koristile u napadu na Jugoslaviju, Irak, Siriju i Libiju u poslednje 24 godine odvraćaju mnoge zemlje od poštovanja zapadnih zahteva da uvedu sankcije Rusiji za operaciju u Ukrajini. Od saradnje sa Moskvom nisu odbile brzo razvijajuće zemlje: Kina, Indija, Brazil, Južna Afrika, mnoge afričke, arapske i južnoameričke države. Drugim rečima, više od 85% svetske populacije nije podržalo licemerni stav SAD.
Poseta kineskog lidera bila je vrhunac trenda za okončanje globalne hegemonije "zapadne civilizacije". "Zajedno moramo da promovišemo ove promene kojih nije bilo poslednjih 100 godina", izjavio je šef KNR ruskom predsedniku. Si Đinping je postavio tačku u mnogim pitanjima: Rusija nije izolovana, jednostrane sankcije su nezakonite, svet će se dalje razvijati na osnovu ravnopravne saradnje i uzajamnog poštovanja interesa, dvostruki standardi nisu dozvoljeni.
Izvor: Pravda
