Piše: Nenad Kecmanović
Dan kasnije (12.02) Andrej Klimov, zadužen za spoljne poslove u gornjem domu ruskog parlamenta i u vladajućoj Jedinstvenoj Rusiji, otišao je korak dalje.
„Ako je Srbija izložena neizdrživim pritiscima kolektivnog Zapada, može da zatraži vojnu zaštitu Rusije i dobiće je, kao i Sirija, jer je to u skladu sa Poveljom UN, ali bez poziva nemamo pravo na to.“
Ambasador i senator sigurno nisu istupili u svoje lično ime. A pridružila im se, portparolka MIP-a Marija Zaharova je (22.02) pozivom Srbiji da „izdrži pritiske“.
Bocan-Harčenko je aludirao na Francusko-njemački plan EU za KiM, koji Srbija nije u cjelini odbila, Klimov pak na sankcije Rusiji koje je Srbija oročila na koliko izdrži pritiske. Zaharova je, biće, mislila i na jedno i na drugo.
Do sada je u vazduhu visilo pitanje: dokle je Rusija spremna da ide u podršci Srbiji. Diplomtska, energetska i politička je drgocjena i nesporna, ali – šta bi bilo u krajnjem slučaju?
Ruski političari često ističu da im je tek nakon bombardovanja Srbije puklo pred očima na šta je Zapad sve spreman. Kinezi, takođe, kažu da su im se upalile crvene lampice tek kad je, tokom bombardovanja SRJ, tobože nehotice pogođena njihova ambasada na Novom Beogradu.
Primakov jeste demonstrativno okrenuo avion nad Atlantikom i Kina je uputila demarš Vašingtonu. Ali, dok je bilo vrijeme za prevenciju, general Kadijević se razočaran vratio u Beograd nakon konspirativnog leta u Moskvu, a vojni stručnjaci tvrde da bi se sve rješilo da su nam poslali S-300.
Srećom, ni Rusija sa Putinom, ni Kina sa Sijem danas više nisu ono što su bile u vrijeme globalne dominacije jedine supersile, pa možemo smatrati da smo dobili jasan odgovor Moskve.
Ovo je prvi put da RF nudi i vojnu zaštitu Srbiji, ali ne može i Srpskoj, koja kao još nedržava po Povelji UN nema pravo da zatraži inostranu zaštitu, odnosno da je dobije. Zato Dodik nastupa čvršće nego Vučić.
Ipak, ovo ohrabrenje sa Istoka jača samopouzdanje i otpornost svih Srba prema prijetnjama i ultimatumima Zapada. Najzad, jedno je ponuda zaštite, a drugo konzumacija te ponude koja bi teritoriju Srbije pretvorila u megdan za odmjeravanja snaga dviju vojnih supersila.
Zanimljivo je da se srpska strana nije oglasila ovim povodom, a ni provladini ni opozicioni mediji, kao ni oni na Zapadu kojima je poruka takođe bila adresirana.
Možda nije ni potrebno, jer je mehanizam legitimnog poziva i zaštite upućenima poznat. Podrazumijeva se da u našoj priči o Kosovu i sankcijama Rusija ima i svoje interese i, hvala bogu, da se podudaraju sa srpskim interesima.
Nije problem žučna javna i skupštinska polemika o tome šta dobijamo a šta gubimo, iako bi s obzirom na ozbiljnost istorijskog trenutka bilo dragocjeno da se okupimo oko velike većine, koja je proruska zato što je i prosrpska.
Problem, međutim, jeste militantna isključivost na obje strane našeg unutrašnjeg polemičkog fronta, bez obzira na to što vlasti u Srbiji daju širi manevarski prostor da se održava status quo i prema Kosovu i prema sankcijama. Ponekad ti istupi, djeluju do te mjere navijački da liče na pandan zapadnoj ratnoj propagandi i jednako su smiješni.
Zima je, evo, na izmaku, a narod u zemljama EU ipak niti se smrzava, niti gladuje, niti smrdi zato što nema tople vode za tuširanje, ni industrija im nije stala, niti su SAD na koljenima. Po nekim medijskim interpretacijama, inače ozbiljnih autora, ispada da ruska vojska i kada se ukopava ili se čak taktički povlači, stalno napreduje.
Na Zapadu opada proizvodnja, rastu cijene, traju socijalni protesti, ali ipak nije došla propast Zapada. Rusija opet sankcijama nije ekonomski slomljena uprkos činjenici da ratuje protiv kolektivnog Zapada, ali to ne znači da se i tamo ne živi lošije otkako ee specijalna operacija u Ukrajini odužila.
— Dnevne Novine Pravda (@NovinePravda) March 4, 2023
Naizgled, na Zapadu vlada neviđen haos. Teško razumljivo samoubilačko ponašanje Evrope pod pritiskom SAD. Dramatična nesloga zemalja unutar EU. Jalovi pokušaji Makrona i Šolca da ih povedu i otrgnu sa Bajdenovog povoca. Ubacivanje Britanije kao trećeg generatora krize.
Sve novi paketi sankcija Rusiji vraćaju se kao energetski bumerang razvijenijim zapadnim privredama.
U toj ludosti na ivici nuklearnog rata ima sistema. Kolektivni Zapad je za opadanje svoje moći našao bar privremeno rješenje upravo u ratu u Ukrajini, koji su zato sami i izazvali. Isprovocirano reagovanje Rusije je faktor političke homogenizacije i mobilizcije, te ekonomski zamajac proizvodnje oružja što se širi na brojne druge industrija vezane za vojsku i rat.
Ne postoje više SAD i EU nego samo kolektivni Zapad pod vojnom komandom Vašingtona. EU i NATO, sa sjedištem u Briselu su puke transmisije.
I ruski analitičari tvrde da su SAD godinama unazad pripremale scenarij za rat u Ukrajini. Pripreme su počele još kada je Bžežinski napisao: „Ko vlada Ukrajinom, vlada Evroazijom, ko vlada evroazijom vlada svijetom“.
U međuvremenu su izveli Majdan u ruskom dvorištu, minirali podvodni rusko-njemački gasovod, aktivirali krtice u evropskim vladama. Sve da bi „i 21 vijek bio američki“.
Berluskoni je sažeto konstatovao da je kolektivni Zapad izolovao Rusiju, ali je sebe izolovao od ostalog svijeta koji odbija da se pridruži sankcijama. Taj ostali svijet obuhvata 3/4 država na planeti i 4/5 svjetske populacije, ali ta ogromna većina ne šalje oružje, municiju, dobrovoljce i plaćenike, kao što rade na drugoj strani.
Naspram „kolektivnog Zapada“ još nemamo „kolektivni Istok“. Koliko znam, do sada su samo Bjelorusija i Sjeverna Koreja ponudile da se direktno uključe na ruskoj strani. No, evo, sada se bar po američkim insinuacijama, doturanjem vojne opreme postepeno pridružuje i Kina, što bi bio preloman geopolitički momenat.
— Dnevne Novine Pravda (@NovinePravda) March 4, 2023
U pozadini se razvijaju ŠOS, BRIKS, ODKB, što uključuje Indiju, Iran, Afriku, Arabiju, Latinsku Ameriku.
Nije li to potvrda još jedne procjene Bžežinskog „o neizbježnom padu američke moći i premještanju globalnog centra na Istok“?
Elem, svi se slažu koja je prava strana istorije i ispada da je jedino pitanje tajminga kada i kako će se završiti spec. operacija u Ukrajini, uključiv i šire konsekvence.
Da li je Srbija spremna da prihvati rizik eventalnih sankcija i političke izolacije, te mogući globalni obračun na svom nebu i svojoj zemlji?
Vučić je do sada uspijevao da održi balans, a to podrazumijeva i podršku Srpskoj i odbranu Srpske iz Srbije, kako glasi tema današnje tribine i naslov Zbornika. Uprkos titulisanju Šmita kao V.P., što ovaj nije, te otezanju sa ruskim protivpožarnim centrom u Nišu. Najzad, Vučić je nasljedio Bondstil na KiM, a Dodik – zapadni protektorat u Srpskoj.
Šta bi nam rekla većina zemalja koja nije priznala ili je opozvala priznanje Kosova ako bismo mi sami pod pritiskom okrenuli ćurak? Ili računamo da će svi oni odbiti da prave premet preko glave, da će Rusija i Kina iz svojih interesa ostati dosljedne svom stavu u SB UN, i da će naši prijatelji u Generalnoj skupštini ostati dosljedni, pa ništa od šiptarske države.
Srpska slijedi stav Srbije da neće u NATO, a i njenu politiku vojne neutralnosti. Blokirala je Federaciju da BiH uvede sankcije Rusiji. Štaviše, Dodik je u sred antiruske histerije na Zapadu odlikovao Putina i orden će mu uručiti u Kremlju.
Uprkos otvorenom evropesimizmu, on nije odbio ni status kandidata za EU.
— Dnevne Novine Pravda (@NovinePravda) March 4, 2023
Srbija je dublje ušla u taj proces i izvukla velike investicione i kreditne benefite, iako EU dugoročno nema ružičastu perspektivu. NJemački kapital bježi u SAD, na Balkan i drugdje, po svijetu, te EU na kraju ukrajinske priče jedino može da računa na novi Maršalov plan, ili će „ujedinjeni Evropljani da nosaju kofere kineskim turistima“.
Dodik je jednom rekao „ako KiM ostaje u Srbiji, onda je Srpska spremna da ostane u BiH. Odnosno, ako Kosovo ode iz Srbije, onda će i Srpska iz BiH“.
Čini mi se da bi to mogla da bude sažeto formulisna platforma za jedinstven nastup Srba u Srpskoj i u Srbiji.
Zapad forsira dvije odvojene tačke dnevnog reda po „sistemu rezanja salame“, jer se onda gubi iz vidokruga kompromitovani dvostruki standard.
Srpska i Srbija treba da ih zaskoče otvarajući srpsko pitanje u paketu.
Izvor: Sve o Srpskoj
