Piše: Petar Živković
Grčka je dugo izložena pritiscima Zapada, a globalisti i danas pokušavaju da uključe ovu zemlju u svoje projekte. Grčka je zbog projekta TTIP pretrpjela veliku ekonomsku štetu, a 1996. godine je pokrenut projekat „Treće američke imperije“ koji danas može da se obnovi preko sukoba na KiM i da izazove sukobe na cijelom Balkanu. Ova mogućnost i teško stanje u EU pokazuju da je za Grčku i sve balkanske zemlje važna iskrena saradnja sa Rusijom.
***
Kad je počelo osmansko osvajanje Balkana skoro svi grčki krajevi su pali pod osmansku vlast, a Jonska ostrva su bila pod mletačkom, francuskom i britanskom vlašću uz kratko postojanje Jonske republike koja je bila pod zaštitom Rusije (1800 – 1807). Grčki ustanak protiv Osmanskog carstva je počeo 1821. godine, a narodna skupština je 1822. godine proglasila nezavisnost Grčke. Britanske banke su 1823. godine odobrile Grčkoj prvi kredit za nabavku oružja. Zbog manipulacija zapadnih banaka Grci nisu dobili značajan dio ovog novca pa su 1827. godine tražili novi kredit od zapadnih banaka, ali kredit nije odobren i Grčka je morala da prvi put proglasi bankrot.
Grčka je 1830. godine godine postala nezavisna država pod zaštitom Rusije, Velike Britanije i Francuske. Novi kredit zapadnih banaka odobren 1832. godine je u velikoj mjeri upotrebljen za vraćanje prvog kredita i za vojsku. Grčka se suočila sa problemom agrarne reforme jer zemlja osmanskih spahija nije po zamisli prvog predsjednika Grčke Joanisa Kapodistrija podjeljena seljacima nego su većinu zemlje dobile vojne vođe ustanka. Privredu su opterećivali i visoki porezi i politički sukobi pa je Grčka zbog teške društveno – ekonomske situacije 1843. godine drugi put proglasila bankrot.
Tokom Krimskog rata Grčka je podržala Rusiju i to je dovelo do britansko – francuske blokade grčkih luka i okupacije Pireja 1854. godine. Teško društveno – ekonomsko stanje u Grčkoj je dovelo do trećeg bankrota 1860. godine. 60 -ih godina XIX vijeka je dobila Jonska ostrva i sklopila prvi savez sa Srbijom o oslobođanju Balkana. Ulaganje u industriju i razvoj vinogradarstva su omogućili Grčkoj da 1878. godine vrati sve dugove. Iste godine je dobila Tesaliju i dio Epira, a Velika Britanija je uz dozvolu Osmanskog carstva okupirala Kipar (kao što je Habzburška monarhija okupirala BiH) da bi osmanska država dobila britansku zaštitu od Rusije. Grčka je 70 -ih godina XIX vijeka počela više sarađivati sa Zapadom, ali se pokazalo da za Grčku neće biti dobro približavanje zapadnim silama.
Od 1879. godine do 1890. godine Grčka je uzela devet novih kredita od zapadnih banaka. Dio sredstava je potrošen na izgradnju saobraćajne infrastrukture (putevi, željeznice i luke), a od 1881. godine do 1893. godine se uz prekide gradio Korintski kanal. Sredstva su ulagana i u razvoj industrije, ali je najveći dio kredita potrošen na vojne potrebe. Zakoni su povlaštenu manjinu štitili od plaćanja velikog poreza. 1890. godine je došlo do pada prodaje suvog grožđa na stranim tržištima.
Suvo grožđe je činilo polovinu grčkog izvoza. Problem agrarne reforme i nedostatak kreditne politike države koja bi smanjila troškove proizvodnje su dodatno opterećivali privredu. Pad izvoznih prihoda, mali poreski prihodi i veliki troškovi gradnje infrastrukture su doveli do četvrtog bankrota 1893. godine. 300.000 Grka je nakon ovog bankrota otišlo da radi u SAD i da novčano pomaže svoje porodice.
Grčka je počela pregovore sa stranim kreditorima koji su bili spremni da olakšaju otplatu duga, ali je 1897. godine počela rat sa Osmanskim carstvom i nakon poraza je morala da plati veliku ratnu odštetu, a strane sile su kao posrednici nametnule Grčkoj osnivanje Međunarodne finansijske komisije (MFK) koja je dobila veliku kontrolu nad grčkim državnim prihodima. MFK je kasnije imala znatno manja ovlaštenja, ali je postojala sve do 1978. godine. Osnivanje MFK je bio uslov za odbravanje novog kredita.
Osnovu za oporavak Grčke je stvorio Elefterios Venizelos koji je pokrenuo agrarnu reformu i sproveo reforme koje se odnose na zaštitu prava radnika, prosvjetu i vojne reforme (uz pomoć zapadnih vojnih stručnjaka). Grčka je sa Srbijom, Crnom Gorom i Bugarskom osnovala Balkanski savez. Privredne i vojne reforme su omogućile grčke pobjede u balkanskim ratovima. Venizelos se oslanjao na Veliku Britaniju i Francusku, a Velika Britanija je podstakla Grčku da nakon I svjetskog rata napadne Osmansko carstvo u Maloj Aziji, a kad se Grčka našla u teškoj poziciji nije dobila britansku pomoć i došlo je do grčkog poraza i razmjene stanovištva sa Turskom. Grčka je sa Jugoslavijom, Turskom i Rumunijom 1934. godine osnovala novi Balkanski savez.
Agrarna reforma u Grčkoj je potpuno sprovedena tek nakon I svjetskog rata. Tada je došlo do podjele državnog zemljišta i veleposjeda na posjede veličine 10 hektara. Grčka danas ima mala poljoprivredna imanja prosječne veličine od 4 do 6 hektara. Došlo je i do rasta državnog duga, a grčki proizvodi su zbog politike fiksnog kursa drahme postali skuplji na tržištu. To je dovelo do pada prihoda, a kad je počela svjetska ekonomska kriza to je pogoršalo stanje u grčkoj ekonomiji i došlo je do četvrtog bankrota 1932. godine.
Grčka je u II svjetskom ratu okupirana, a od 1945. godine do 1949. godine je trajao građanski rat. 1952. godine je postala član NATO pakta, a sa Jugoslavijom i Turskom je osnovala Balkanski savez. SAD su 50 -ih godina XX vijeka pomogle ekonomski razvoj Grčke pa je nakon ratnih razaranja došlo do obnove industrije, a 1961. godine je počeo proces ulaska Grčke u EEZ. Smanjenje prosječne stope rasta BDP pokazuje uticaj EZ/EU na grčku privredu: 7,6% tokom 60 -ih godina XX vijeka, 4,7% tokom 70 -ih godina XX vijeka, 1,6% tokom 80 -ih godina XX vijeka i 1,2% do sredine 90 -ih godina XX vijeka. Uvođenje evra umjesto drahme 2002. godine nije pomoglo razvoj privrede jer je novo stanje najviše odgovaralo NJemačkoj. Tako je došlo do slabljenja industrije i jačanja tercijalnog sektora. Slično se desilo Španiji koja je uz američku pomoć počela razvijati industriju, ali je nakon ulaska Španije u EZ pod pritiskom NJemačke došlo do slabljenja industrije i razvoja tercijalnog sektora.
***
SAD su pomogle razvoj grčke privrede iz geopolitičkih razloga i sprečavana je svaka mogućnost slabljenja američkog uticaja. Tako je u Grčkoj 1967. godine izvršen državni udar, a vojna vlast je trajala do 1974. godine. SAD su onemogućile i svaki pokušaj geopolitičkog osamostaljivanja EZ/EU. Kad je 1991. godine počela politička kriza u SFRJ EZ je postala posrednik između predstavnika savezne vlasti i republičkih vlasti, ali su kasnije u rješavanje krize uključene Ujedinjene nacije, a najznačajniju ulogu u pregovorima su dobile SAD. Tako je EZ potisnuta u drugi plan jer SAD nisu dozvolile jačanje EZ/EU i NJemačke. NJemačka je ponovo pokušala da geopolitički osamostali EU u vrijeme grčke dužničke krize 2015. godine. Grčka je tada dobila ponudu NJemačke da izađe iz evrozone jer bi se tako stvorili ekonomski uslovi koji bi ojačali njemački uticaj u EU. Međutim, globalisti u SAD -u su 2013. godine pokrenuli „Transatlansko trgovinsko i investiciono partnerstvo“ (TTIP) i nisu mogle da dozvole ostvarenje njemačkog plana jer bi to ugrozilo TTIP. Grčka je zbog značaja TTIP -a za globaliste pod velikim pritiskom SAD – a prihvatila mnogo teži način rješavanja krize uz učešće MMF -a i veliki uticaj SAD -a. TTIP bi uveo EU u proces deindustrijalizacije, ali je Tramp ukinuo ovaj projekat.
Razvoj sukoba ruskih i ukrajinskih snaga u korist Rusije i novi odnosi na Bliskom istoku ne odgovaraju Zapadu koji preko krize na KiM može da obnovi projekat „Velike Albanije“ i da izazove sukobe na području Grčke, ali i cijelog Balkana. Grčkoj ne odgovara ni teško stanje u EU izazvano antiruskim sankcijama koje su nakon Trampovog gašenja projekta TTIP na drugi način pokrenule proces deindustrijalizacije EU i odliv kapitala u SAD.
Grčka nam je za razliku od mnogih drugih članica EZ pomogla 90 -ih godina XX vijeka. Grci su odmah po izbijanju sukoba 1991. godine preko Grčke pravoslavne crkve, opština i humanitarnih organizacija počeli slati pomoć u RSK, RS i SRJ. U ljeto 1993. godine jedna grčka televizijska ekipa je došla u zapadni dio RSK i obišla Baniju, Kordun, Liku i Dalmaciju, a potom su otišli i u RS i napravili su dokumentarni film koji je prikazan na grčkoj televiziji. To je bio uvod u dolazak djece iz RSK u oblast Soluna na odmor i oporavak i bili su mjesec dana kod grčkih porodica, a djeca iz RS su bila na ostrvu Kos. Naredne godine su u Grčku na odmor, oporavak i školovanje došla djeca iz Srbije, Crne Gore, RS i RSK i taj program je trajao do 2011. godine kad je prekinut zbog ekonomske krize. Zapad danas vrši pritisak na grčku državu i grčku crkvu, ali moć Zapada sve više slabi.
Vladajuća stranka u Grčkoj se oslanja na ekonomsku podršku EU. Planovi globalista o deindustrijalizaciji EU pokazuju da evropske zemlje bez saradnje sa Rusijom i NR Kinom ne mogu izbjeći ekonomske probleme koji bi doveli do unutrašnjih sukoba u Evropi. Za Balkan je u tom smislu važan projekat „Jedan pojas – jedan put“ (pruga Atina – Skoplje – Beograd - Budimpešta). Mađarska, Grčka, države nastale na području SFRJ i druge balkanske zemlje zato mogu da izgrade bolju budućnost u sastavu Evroazijske unije. Ovo političko rješenje omogućava da se i pitanje KiM riješi u skladu sa Ustavom Srbije.
Izvor: Pravda
