Muma Paduri (izgovora se kao 'muma pə'durij) je lik iz vlaške, odnosno rumunske mitologije. Često se pojavljuje u narodnim vlaškim (rumunskim) pričama.
U vlaškoj narodnoj tradiciji je prikazana kao veštica, ružna žena koja plaši ljude, pustinjak koji živi u dubini šume. Sinonim reči može biti Baba Cloanța (Baba Kljoanca). Po svemu sudeći, prisutna je i u folkloru slovenskih naroda, pod imenom Baba Iaga. Priča se da se boji vatre i da ne prolazi pored dokova reka.
Ponekad je predstavljena kao neprijatelj dobrih heroja, poput Zmaja ili Balaurula, koji je, s druge strane, ponekad predstavljen kao njen sin. Muma Paduri živi sama u srcu dubokih šuma i odlikuje se grotestknim izgledom. Dobar heroj je stalno pobeđuje.
Lik su formirala stara magična verovanja, sujeverja ili figurativne predstave sila prirode koje su izgubile prvobitno značenje, sačuvavši samo fantastično, poetsko značenje.
U opštini Bistrica Nasaud, Muma Paduri je predstavljena kao magično biće. Narod priča da ona noću “ciči” (urla, uglavnom na mesec) i da se nekad pojavljuje u kolibama onih koji žive blizu šuma i traži im češalj i maslac kako bi učinila kosu lepom i sjajnom. Legenda kaže da ako te poseti Muma Paduri, ne smeš da izgovoriš više od tri reči. Ukoliko izgovoriš četvrtu reč, Muma Paduri ti oduzima glas. Još se priča i da onim hrabrima koji uspeju da je vežu ispunjava jednu želju.
Muma Paduri naziva se i velika Vila, gospodarica svega što se rađa, raste i živi u šumi, rođaka Mošul Kodrului (Moșul Codrului), Omul Paduri (Omul Pădurii) i Fata Paduri (Fata Pădurii). U nekim bajalicama je identifikovana kao Muma Mumelor (Majka svih majki):
“Majko svih majki,
Šumska majko,
Da te čujem ove noći
Sa kravama koje muču
Sa svinjama koje grokću
Sa psima koji laju
Sa vukovima koji zavijaju...”
Živi u šumama koje sekira nije takla i kojima ljudska noga nije prošla, u starom drveću, u šupljinama, u biljkama čije ime nosi, Muma Paduri. Ona je tužna majka: jauče i žali, uzdiše, ispušta čudne zvuke, zavija zato što joj ljudi seku decu, šumsko drveće – Kao velika vila, majka prirode, može biti dobra ili zla: kažnjava lopove i pomaže nesrećnima, pokazuje pravi put izgubljenoj deci, poznaje svako drvo u šumi, naziva ih po imenu ili nadimku, ali kada je naljute, onda ih kune da ih iseku ljudi ili udari grom. Kažnjava (plaši, uzima glas, pravi bogalje, poružnjuje) muškarce koji zvižde ili pevaju kroz šumu i bude joj decu, drvoseče koji ne poštuju šumska pravila, one koji beru šumsko voće (divlje jabuke i kruške, lešnike) dana 19. avgusta, itd.
LJudi se mogu odbraniti od nje ukoliko je čuju kako cvili i učtivo je upitaju "Zašto plačete gospođo?" i ako odgovori “Gladna sam, nisam jela nedelju dana!” onda da joj date nešto da pojede.
Gospodarica zlih duhova koja popunjava prostor, pogotovo šumu, preko noći, ružna i strašna, kose duge do zemlje, nariče kroz šumu kako bi namamila putnike. Noću može biti viđena kako spava sklupčana pored vatre ili kako šeta poput neke prikaze kroz šumu i grmlje, po livadama i raskrsnicama na putevima. Preuzima lik životinje (kobile, bizona, krave), žene koja liči na čvornato drvo, suvih kraka, duge puštene kose ili kikica koje padaju sa glave do pete poput zmija, obučena u koru ili mahovinu drveća. Može biti visoka poput kuće ili plasta sena, ili mala kao zec, lepa poput vile ili užasna kao monstrum velike glave, očiju kao činija i zuba kao srp. Kreće se pešice ili na konju (kobili) sa 9 srca. Kada dolazi, donosi vetar, vihor, loše vreme, ulazi u kuće u ponoć dok otvorena vrata i prozori lupaju. Iz bajalica se može čuti da su joj neki noćni duhovi deca (Miaza-Noapte, Decuseara, Zorilă, Murgilă).
U Homolju i u okolini Kučeva, ali i u Timočkoj krajini, stariji ljudi i dan danas tvrde da je Muma Paduri na hijerarsijskoj lestvici najviša po rangu u vlaškoj mitologiji.
Dakle, ako krenete u šetnju Homoljskim šumama, budite oprezni. Šumska majka vas posmatra.
Da li znate zašto se kaže da je neko "zdrav kao dren"?
Izvor: zajednicavlaghasrbije.com
