Poznat i po onome što, barem zvanično, radije izostavlja iz biografije, pripadnosti albanskoj Naconalnoj oslobodilačkoj vojsci (ONA), poznatoj kao "makedonska OVK", koja je 2001. godine započela oružani sukob u Severnoj Makedoniji.
Rođen je 15. aprila 1962. godine u selu Forino kod Gostivara u Severnoj Makedoniji. Vojnu gimnaziji je upisao u Beogradu, a nakon toga i Vojnu akademiju, školujući se u Beogradu i Sarajevu, da bi nakon diplomiranja, stekao čin potporučnika.
Kako se navodi u njegovoj zvaničnoj biografiji na sajtu makedonskog parlamenta, karijeru u vojsci započeo je 1985. godine, najpre u Jugoslovenskoj narodnoj armiji (JNA), a nakon sticanja nezavisnosti Makedonije, odnosno od 1992. godine bio je aktivni oficir u Vojsci Republike Makedonije, do 2001. godine, kada se pridružio albanskoj paravojnoj formaciji Nacionalna odlobodilačka vojska (ONA).
O tom periodu, u zvaničnoj biografiji nema previše podataka, ali je poznato da je DŽaferi bio jedan od komandanata albanskih pobunjenika, koji su 2001. godine izazvali oružani sukob u zemlji napadom na snage bezbednosti Severne Makedonije.
NJegova 116. brigada vršila je vojne operacije u Gostivaru, ali se malo šta drugo zna o njegovim aktivnostima.
Taj sukob je potrajao gotovo cele te godine, u njemu je život izgubilo nekoliko desetina makedonskih vojnica i policajaca, a rezultat je bilo potpisivanje Ohridskog sporazuma koji je garantovao veća prava Albancima.
Sukob je završen uz međunarodno posredovanje, pa je ONA predala oružje Nato. Država je amnestirala DŽaferija i njegove saborce.
Inače, politički vođa separatističke organizacije ONA bio je Alji Ahmeti, sadašnji lider DŽaferijeve stranke Demokratske unije za integraciju, koja je postala najpopularnija politička stranka među Albancima u Severnoj Makedoniji.
DŽaferi naredne, 2002. godine, započinje političku karijeru, kada se kandidovao za poslanika iz redova Demokratske unije za integraciju (DUI). Izabran je za narodnog poslanika i koordinatora poslaničke grupe te stranke.
U decembru 2004. godine imenovan je za zamenika ministra odbrane, što je bio do 2006. godine.
Dve godine kasnije, ponovo je izabran za narodnog poslanika iz redova DUI, kao i 2011. godine. Tokom trećeg poslaničkog mandata skrenuo je pažnju javnosti tako što je maratonskim govorima blokirao usvajanje tada kontroverznog Zakona o odbrani.
DŽaferi je 18. februara 2013. je imenovan za ministra odbrane, što je izazvalo oštru reakciju makedonskih veterana iz sukoba 2001. godine, koji su zapretili protestima jer je ministar posato čovek koji se protiv njih borio kao komandant ONA-e.
DŽaferi je tada izjavio da je njegov cilj da oružane snage pretvori u “simbol suživota, tolerancije i poštovanja različitosti”.
Na narednim izborima, 2016. godine po peti put je izabran za narodnog poslanika, a 28. aprila 2017. izabran je za predsednika Sobranja Severne Makedonije, većinom koju su činili SDSM i DUI.
Ni taj izbor nije prošao bez reakcije, već je bio neposredni povod za nemire u makedonskom parlamentu.
Građani su se tada okupljali ispred Sobranja, protiveći se odluci SDSM tadašnjeg lidera Zorana Zaeva da sa albanskim partijama formira većinu, a pojedini su, nakon izbora DŽaferija, upali u parlament. Policija je reagovala, a bilans je bio - više od 100 povređenih, civila i policajaca.
DŽaferi je, zatim, preuzevši dužnost predsednika Sobranja 3. maja u kabinet uneo dve zastave Albanije, što je opet uznemirilo makedonsku javnost.
Ubrzo ih je, međutim, i ukolnio, a to je, kako su tada preneli makedonski mediji, učinio na zahtev stranačkog šefa, pedsednika DUI Aljija Ahmetija, kojeg su pojedini ambasadori upozorili da je to nepotrebna provokacija.
DŽaferi je ponovo za predsednika makedonskog parlamenta izabran i 2020. godine, a sada će, po dogovoru, u poslednjih 100 dana vlade, do izbora, voditi tehničku vladu, čiji je glavni zadatak da pripremi sve za izlazak birača na glasanje 8. maja.
Izvor: Kosovo onlajn
