Stiglo smo i do 11. dela sage o Sendmenu fenomenalnog poete Nila Gejmana.
Ova knjiga je specifična jer se sastoji od priča koja na poseban način dočaravaju porodicu Svevremenih, i to počev od Smrti, Strasti, Sna, Sumornosti, Sumanutosti, Sili i Sudbini, da bi se knjiga završila osmim poglavljem koje nosi naziv Sendmenov Ponoćni teatar.
Posebna je ova knjiga jer nam Gejman svojom prozom (ili je to poezija) podeljenom na delove daje opis Sna, njegovih sestara i braće.
Ova knjiga, kao i većina prethodnih, se čita potpuno samostalno u odnosu na druge delove, a poslednje poglavlje nas vraća na početak sage i pokazuje zarobljenog gospodara snevanja pre njegovog bekstva iz knjige jedan.
Ova knjiga je obogaćena crtačkim majstorima koji su ukrasili svako poglavlje svojom umetnošću i to redom F. Kreg Rasel, legendarni Milo Manara, Migelanšo Prado, Baron Stori, Bil Sinkevič, Glen Fabri, Frenk Kvajtli, Met Vagner, sa kolegama koloristima bez kojih bi utisak bio, najblaže rečeno, bleđi.
Ne smemo da zaboravimo uvodnik samog Gejmana i dobar odabir pratećeg materijala na kraju knjige, koja je poput ostalih u ediciji kvalitetno pripremljena i štampana u velikom formatu i tvrdim koricama.
Već postaje "otrcano", ali Sendmen zaista jeste umetnost, on izdiže strip na viši nivo, nakon konzumacije imate o čemu da razmišljate, dosta da naučite, a ilustracijama da se vraćate.
Još jednom da pomenemo da imamo sreću da poetiku Sendmena prati u stopu i na istom nivou prevod Gorana Skrobonje.
Ako ste odrasli, želite da vam strip ne predstavlja samo zabavno štivo kojeg se lišite nakon konzumacije, već da uživate u njemu kao u slušanju opere ili zurenju u slike najvećih slikara, preporuka je da kolekciju obogatite i ovim delom Sendmena.
Izvor: Pravda