Piše: Miroslav Vujanić
Pomenuti razlozi treba da zabrinu ne samo vernike, već i sve ljude koji žive na teritoriji Žičke Eparhije, kao i ceo srbski narod. Takođe, potencijalno uklanjanje Mitropolita Žičkog Justina treba da zabrine i lokalne antirežimske društveno - političke činioce gradova i opština sa područja Eparhije Žičke , ali i sve istinske društveno političke aktiviste iz cele Srbije.
Navedeni razlozi su međusobno usko povezani i realizacija jednog uvod je u sledeći, a svi zajedno vode ka krajnjem cilju: amortizaciji i slabljenju otpora srbskog naroda prema eksponentima stranih interesa unutar Crkve i države, što bi dalje vodilo potpunoj podčinjenosti i daljem duhovnom, ekonomskom i političkom porobljavanju Srbije i srbskog naroda. Ne treba napominjati da su napred pomenuti eksponeneti u službi zapadnih interesa u isto vreme potomci i saradnici još uvek veoma aktivnih struktura Jugo - UDBE.
1. DUHOVNO SLABLJENJE ŽIČKE EPARHIJE – (NE)KANONSKA UZURPACIJA I IDEOLOŠKA ČISTKA
Kao što čovek, čiji duh je porobljen strastima, nije slobodan, tako ni narod porobljena duha ne može ostvariti svoju političku, niti ekonomsku slobodu.
Narod koji duhovno oslabi, postaje lak plen svake druge vrste ropstva – političkog, ekonomskog ili vojnog dok narod koji je zdrava duha i visokog morala pre ili kasnije će pronaći snage i načina da se osloboditi. Stoga, borba za zdrav Duh, koji pojedincu i narodu daje jasan uvid da razlikuje dobro od zla kao i snagu da podrži dobro, a da se suprostavi zlu, jeste prvi korak ka slobodi!
U vrhu SPC duže vremena deluje snažan prozapadni, ekumenistički i antipravoslavni lobi na čijem čelu stoji Irinej Bulović. Zadatak ovog lobija je preoblikovanje duhovne i ideološke svesti naše Crkve, kako bi narod postepeno prihvatao globalne religijske tokove koji vode ka jednoj svetskoj religiji koja je u potpunosti suprostavljena veri pravoslavnoj.
Nasuprot pomenutom lobiju Mitropolit žički Justin otvoreno i dosledno stoji protiv svejeresi ekumenizma, protiv nasilnih promena bogoslužbene prakse kao i protiv dolaska rimskog pape u Srbiju. Mitropolit Justin nije potpisao dokumente sa odlukama lažnog Kritskog sabora, koji je organizovao Patrijarh Vartolomej Carigradski – isti onaj koji u Ukrajini deluje protiv kanonske Ukrajinske Pravoslavne Crkve Moskovske Patrijaršije podržavajući sektu „Pravoslavnu Crkvu Ukrajine“, stvorenu po nalogu Zapada.
Pored duhovnih postoje i ideološka neslaganja pošto je Mitropolit Justin, rođeni Čačanin, vaspitan na nacionalnim temeljima. U isto vreme duhovno je bio rukovođen u manastiru Crna Reka od strane tadašnjeg igumana, a potonjeg Raško – Prizrenskog Vladike Artemija. Zahvaljujući tim temeljima Mitropolit Justin je ostao jedini episkop SPC u Srbiji koji predstavlja ozbiljnu prepreku sprovođenju globalnog plana razaranja pravoslavlja iznutra. Zato je prvi i glavni razlog za njegov progon duhovne i ideološke prirode.
2. MATERIJALNO SLABLJENJE ŽIČKE EPARHIJE – PREUZIMANJE RESURSA
Žička Eparhija je najveća i jedna od najbogatijih u SPC. Raspolaže ogromnim šumskim, poljoprivrednim i vodnim resursima, kao i turističkim i energetskim potencijalima. Manastiri Žiča, Studenica i posebno Rača poseduju velike površine šuma, ribnjake, vinarije, turističke kapacitete i hidroelektrane – što predstavlja značajan izvor prihoda.
To bogatstvo izaziva interes pojedinaca iz Beogradske patrijaršije i njihovih partnera u vrhu režima. NJihov cilj je da preuzmu ove resurse, čime bi Žička Eparhija, a samim time i ovaj kraj, bili znatno osiromašeni. Prihodi koji su do sada ostajali u lokalnoj sredini bili bi izmešteni u Beograd ili predati u ruke sumnjivim „investitorima“ čime bi SPC bila osiromašena dok bi profitirali pojedinci blsiki vrhuški.
Pomagači u ovom finansijskom napadu koji sprovodi Sinod jesu pojedini sveštenici koji su, pre dolaska Vladike Justina, pod raznim episkopima administratorima upravljali eparhijskim resursima i tako sticali nemalu ličnu korist. U isto vreme, a upravo zarad sticanja materijalnog zapostavljali su duhovno i moralno stanje naroda, što je odgovaralo ekumenistima unutar SPC. Dolaskom Mitropolita Justina uveden je red i kontrola i takva praksa je zaustavljena, što je izazvalo pritajeno, ali konstantno nezadovoljstvo ovih sveštenika.
Po istom scenariju koji je primenjen protiv vladike Artemija, medijski se napadaju sekretari Mitropolita Justina, otac Damjan i otac Sava kao i članovi Eparhijskog upravnog odbora. I kao što u „slučaju Artemije – Simeon Vilovski“ ni nakon deset godina suđenja nije dokazano da je bilo materijalnih nepravilnosti, tako bi i sada u ''slučaju Justin'' biti jasno da je jedini cilj bio uklanjanje neposlušnog i nepodobnog arihijereja pri čemu će materijalni resursi eparhije preći u ruke i pod kontrolu pojedinaca iz Beogradske patrijaršije.
3. DRUŠTVENO – POLITIČKO SLABLJENJE ŽIČKE EPARHIJE – POLITIČKI PROGON
Treći razlog uklanjanja Mitorpolita Žičkog Justina jeste društveno – političke prirode. Žička Eparhija se geografski naslanja na više važnih eparhija SPC koje žive i deluju na srpskim područjima koja su usled raspada Jugoslavije ostala na teritorijama novonastalih država Crne Gore i Bosne i Hercegovine kao i na teritoriji okupiranog Kosova i Metohije. To su Dabrobosanska mitropolija i eparhije Raško – Prizrenska i Mileševska. Postojanje jake Žičke Eparhije sa unutrašnjim stabilnim poretkom kao i činjenica da Mitropolit Justin ima dobre odnose sa svim episkopima koji stoluju u pomenutim eparhijama čini jedinstvo i predstavlja snažan duhovni i nacionalni stub srbskog naroda. Upravo to jedinstvo je prepreka mnogim antisrbskim nastojanjima na ovim prostorima i zato ga treba razbiti.
Pored svega Mitorpoli Justin gradi dobre međuljudske odnose sa narodima drugih veroispovesti čime pridonosi stabilnosti Srbije, ali i celog regiona. Najbolji primer jeste njegovo gostoprimstvo studentima i omladini iz Novog Pazara učinjeno u Manstiru Studenica prilikom njihovog pešačenja do Novog Sada. No ne samo Studenica već svi hramovi Eparije Žičke, za razliku od drugih eparhija SPC, celo vreme su bili otvoreni za studente i omladinu tokom njihovog pešačenja Srbijom.
Gradovi i opštine unutar Žičke Eparhije – Čačak, Kraljevo, Užice, Gornji Milanovac, Požega, Čajetina – poznati su po najvećem jedinstvenom otporu režimu Aleksandra Vučića. U tim sredinama uporište režima je sve slabije dok podrška Mitropolita Justina narodu i mladima te dozvola sveštenstvu da slobodno, u skladu sa Ustavom i zakonima Republike Srbije, izraze svoj stav po određenim društvenim pitanjima samo je dodatno ojačala narodnu volju dok je u isto vreme destabilizovala režim.
Javna i kritička reč Mitropolita Justina prema režimu Aleksandra Vučića dovela je do toga da ga režimske strukture označe kao neprijatelja i izdajnika. NJegov otpor i nezavisnost u odnosu na vlast, ali i vrh Beogradske patrijaršije predstavljaju primer koji žele da uguše.
Zato se priprema scenario po kome bi na njegovo mesto bio doveden novi episkop ili privremeni administrator, koji, pored toga što bi bio blizak režimu, svojim delovanjem mimo kanonskih normi, bi podelio sveštenstvo, parohije i narod s ciljem razbijanja duhovnog i političkog jedinstva Čačka, Kraljeva, Užica, Gornjeg Milanovca i cele Žičke eparhije.
Mitropolit Justin danas predstavlja jedan od retkih istinskih bedema otpora – duhovnog, moralnog i nacionalnog. Upravo zato što ne pristaje na kompromise ni sa antipravoslavnim ekumenizmom, ni sa bezbožnim globalizmom, ni sa unutrašnjom izdajom. Stoga je Mitropolit Žički Justin postao meta i unutar-ckvenih i unutar-državnih struktura koje služe istim gospodarima.
Zaključak
Uvek u svojoj istoriji srpski narod se oslobađao samo kad je bio sabran oko svoje Crkve. I sada je vreme da se narod sabere oko onoga što je istinito i časno. Stoga je neophodno da danas stanemo uz vladiku Justina pri čemu ne branimo samo čoveka, već branimo sopstvenu veru, dostojanstvo i korene. Odbrana Crkve i onih koji joj predano služe nije samo pitanje verskog uverenja, to je pitanje časti i opstanka nas i našeg naroda u celini. Jer ko danas ćuti pred nepravdom, napadima i progonom bližnjeg, sutra će gledati kako mu deci nameću tuđu volju.
Narod koji poštuje tuđe, ali neodstupno stoji uz svoje vrednosti — stoji uspravno. Zato je vreme da se stane uz istinu, uz vladiku, uz ono što je naše. Samo tako ćemo odbraniti i očuvati i narod i državu, i ono što nam je najmilije na ovom svetu, našu decu!
Izvor: https://mpvujanic.livejournal.com/
