Legenda o jezeru Dojran vezana je za vreme turske okupacije ovih prostora. Prema pričama meštana, devojka po imenu Dojrana bila je naterana da se uda za Turčina. Kako bi odbranila čast, ona se bacila u tamošnje jezero i ubila, sačuvavši devojačku čast. Od tada jezero prati jeziva priča.
Svake godine oko velikog praznika Svetog proroka Ilije, koji je inače i nacionalni praznik u čitavoj Makedoniji, na jezeru se neko udavi, prema priči meštana okolnih naselja.
Mnogi na dan velikog sveca čak izbegavaju da ulaze u vodu jezera koje važi za turističku atrakciju.
Međutim, ukoliko se niko ne udavi u jezeru, obično se desi neko drugo zlo, pa tako u okolini dođe do teške saobraćajne nesreće u kojoj gotovo uvek, bude mrtvih, pričaju stanovnici ovog dela Makedonije.
Dojransko jezero je podeljeno granicom i jedan deo pripada Grčkoj, a na sredini postoji i izvor vode, pa mnogi odlaze čamcima kako bi zahvatili čašu vode diretkno sa izvora. Jezero ima površinu 43,1 km², od čega Republici Makedoniji pripada 27,3 km² (67%), a Grčkoj 15,8 km² (33%). Jezero se nalazi na nadmorskoj visini od 148 metara i ima zaobljen oblik.
Dužina u pravcu sever-jug 8,9 km a najveća širina je 7,1 km.
Najveća dubina jezera je 10 metara, a prosečna dubina je između 3 i 5 metara.
Dojran ima brojne pritoke kao što su Surlovska reka, reka Handža, koja donosi vodu sa Belasice. Jezero ima i jednu otoku Đolaj ili Đolajak koja se uliva u Vardar. Ovo je treće po veličini jezero u Makedonskom regionu, odmah posle Ohridskog i Prespanskog jezera.
Uprkos brojnim pričama o nesreći koje kruže u vezi sa jezerom, brojni posetioci, od kojih mnogi iz Srbije, ne prestaju da dolaze na Dojransko jezero.
U ovom mestu je zabranjeno umiranje, više OVDE.
Izvor: Mediji
