"Samoća i društvo" – to je upravo Gabrijel Garsija Markes. Usamljena i nesigurna osoba kojoj su bili potrebni prijatelji, kao i naklonost i divljenje okoline, uprkos egoističnoj svesti o svojoj veličini.
U svojoj autobiografiji " Living to Tell the Tale" Markes kaže: „Raduje me to što bi usmena istorija katkad mogla biti bolja od pisane, a moguće je da sasvim nesvesno izmišljamo novi žanr neophodan literaturi – fikciju o fikciji.
Knjiga za sve one koji vole Gabrijela Garsiju Markesa i njegovo stvaralaštvo, te žele više da saznaju o njegovom privatnom životu, ali i mnogobrojnim uspesima koje je postigao zahvaljujući svom predanom radu i talentu.
Knjiga "Samoća i društvo" sačinjena je iz dva dela. U prvom delu Pre „Sto godina samoće“ reč imaju oni koji su ga poznavali pre nego što je postao opštevoljena latinoamerička ikona. Fragmentirani tekstovi sačinjeni su od pripovesti njegovih rođaka i prijatelja iz doba kada Markes još uvek nije imao ličnog engleskog krojača niti engleskog biografa, i kada još uvek nije provodio vreme sa predsednicima i multimilionerima. To je priča o malom dečaku iz provincije koji je odlučio da postane pisac i uspeo u tome. Drugi deo Posle „Sto godina samoće“ opisuje čoveka koji se krio iza legende u koju se pretvorio Garsija Markes. Sve od Arakatake pa do Barankilje, Bogote, Pariza i Meksiko Sitija čini se da se samoća koja mu je bila potrebna da bi stvarao svoja remek-dela pretvarala u neku vrstu razuzdane zabave kad god svoje vreme nije posvećivao pisanju.
Izvor:Pravda
