Turska je zaista neobična zemlja. Nalazi se u NATO paktu od 1952. godine, a jedina ima konflikte sa dugom članicom Alijanse (Grčkom). Već decenijama je u pregovorima za ulazak u Evropsku uniju, u koju kako tvrdi naš poznati turkolog Darko Tanasković, nikada neće ući. Nadalje, Turska je u svome okruženju uvek imala tradicionalno neprijateljski raspoložene zemlje poput Grčke i Jermenije, ali i prijateljske i savezničke države poput Sirije ili Egipta. Poslednjih godina, Turska je uspela da ostane bez podrške muslimanskih zemalja, sa kojima je uglavnom imala zajedničke interese i prijateljske odnose. I tu muke stanovnika Male Azije ne prestaju. U poslednje vreme ih potkopava upravo najveći „saveznik“ – Sjedinjene Američke Države.
Postalo je jasno da su Sjedinjene Države imale i te kako veliku ulogu u pokušaju državnog udara iz 2016. godine. Erdogan je više puta potpuno otvoreno optužio Amerikance da su učestvovali u pokušaju njegovog svrgavanja, istovremeno ne zaboravljajući pomoć koja je tih dana, ili konkretnije te noći stigla iz zidina Kremlja. Nedavno je u Turskoj objavljen dokumentarni film, snimljen od strane turskih politikologa, u kome su jasno pokazana dejstva Amerike i administracije u Vašingtonu, u pokušaju destabilizacije Turske i celog regiona. Dokumentarni film pod nazivom Can Çekişen İmparatorluk Belgeseli – The Dying Empire Documentary ili Umirujuća imperija, je već privukao veliku pažnju, kako u Turskoj tako i van nje.
Bivši američki predsednik Donald Tramp, koji je se pokazao kao verovatno jedan od najvećih pacifista u Beloj kući, ne počinjući ni jedan novi rat, je vrlo brzo smenjen i administracija u Vašingtonu se trudi da Ameriku vrati na „stari“ put. To se svakako odnosi i na ponovno vraćanje Amerikanaca u Siriju, kao i novo finansiranje različitih terorističkih grupacija na Bliskom istoku. „Amerika se vraća“, izjavljuje neprestano DŽo Bajden. Vraća se u Siriju, dok beži iz Avganistana, ostavljajući tako čitavu državu Talibanima, ugrožavajući tako i susedni Tadžikistan. a time indirektno i Rusiju.
Nova administracija u Vašingtonu snažno nastavlja borbu za demokratiju. LJudska prava, poput prava LGBT, prava drugih rasa, prava žena i raznoraznih manjina su joj prioritet. Politikolog Fuad Azizi, pravilno primećuje i postavlja pitanje, kako je moguće da Amerikanci promovišu ljudska prava u prvi plan, a istovremeno sarađuju sa državama poput Saudijske Arabije i Emirata?
Amerikanci neprestano iznose zabrinutost za kršenje prava gejeva u Rusiji i Turskoj, a kako onda da ne bombarduju Rijad, budući da tamo za homoseksualce sledi smrtna kazna? Zbog čega Sjedinjene Američke Države finansiraju terorističke grupacije u Siriji, koje direktno predstavljaju pretnju Turskoj? Nedavno su Amerikanci obnovili saradnju i sa vodećom terorističkom grupacijom u Siriji, Tahrir el Šam, do juče poznatijom pod nazivom Al-Nusra Front. Jedan od najuticajnijih američkih diplomata u regionu Bliskog istoka DŽejms DŽefri je čak i otvoreno izjavio da SAD treba da sarađuje i finansira Tahrir el Šam. „Tahrir el Šam predstavlja najmanje lošu opciju u Siriji…“, jasan je DŽefri.
Međutim, tu se podrivanje Turske od strane SAD ne zaustavlja. Turski politikolog Dogu Perinček zapaža da sam predsednik Bajden vrlo dobro zna za izveštaj američke korporacije RAND (Research and Development), koja sarađuje vrlo blisko sa Demokratskom partijom. U spomenutom izveštaju se govori o ponovnom pokušaju svrgavanja Erdogana i destabilizaciji Turske. Iz svega izloženog, svima u visokim krugovima u Turskoj, a sada već i u javnosti, jasno je da je Amerika otvoreni protivnik Turske a ne saveznik.
Ne treba zaboraviti ulogu koje su Sjedinjene Države imale i u obustavljanju projekta „Južni tok“, koji je ipak na kraju uspešno završen pod nazivom „Turski tok“, ali sa dosta godina zakašnjenja i velikim gubicima. Dalje, Turska ima i velike problema sa grčkim i jermenskim lobijima koji su vrlo jaki, kako u Americi, tako i u Evropi. Turska je bila uvučena i u rat na Nagorno-Karabahu, koji joj je takođe došao u nezgodnom trenutku. A o obaranju ruskog aviona i ubistvu ambasadora Ruske Federacije u Turskoj ne želi ni da se priseća. Prema svemu sudeći, američki „saveznici“ su u svemu imali direktan ili indirektan uticaj.
Istovremeno, u Ankari vrlo jasno primećuju sve probleme sa kojima se danas suočava SAD. Od vrlo lošeg rešavanja krize izazvane Korona virusom, preko nemira izazvanih ubistvima na rasnoj osnovi, korupcija, politički skandali, skandal sa Bajdenovim sinom u Ukrajini, zajedno su veoma urušili reputaciju Amerike u očima Turaka.
Očigledno je da je Turska jak regionalni igrač i veoma bitna država u rešavanju sirijske krize. Stoga, turski politikolozi dobro primećuju da Sjedinjene Države, ne čine dovoljno ni u borbi sa teroristima (već rade obrnuto), niti pomažu Turskoj, na šta su obavezni kao NATO saveznici. Ovakvi dokumentarni filmovi postaju sve veća potreba, a možda i poslednja mogućnost da „saveznik“ na zapadu shvati poziciju i teškoće sa kojima se Turska danas suočava.
Rat u Nagorno-karabahu je završen, došlo je vreme da se razmišlja o miru. Više o tome čitajte OVDE.
Izvor: bog-rata. com
